Precies een jaar geleden, op 9 December 2011, werd in het dorpje Nabi Saleh op de Westoever de 28-jarige Mustafa Tamimi doodgeschoten met een traangasgranaat. Dat gebeurde tijdens de wekelijkse demonstratie in het dorp tegen de Muur. Toevallig was het die dag de Internationale Dag van de Mensenrechten. Militairen wilden tijdens de demonstratie het dorp binnengaan, maar werden tegengehouden door barricades en demonstranten. Ze haalden een bulldozer en intussen draaiden de jeeps om om het te proberen van de andere kant. Daarbij renden twee demonstranten achter de jeeps aan, Mustafa en een ander, die stenen gooiden. Plotseling ging de deur van de jeep open en werden twee traangasgranaten recht op Mustafa afgeschoten. Eén raakte hem in het gezicht van een afstand van een paar meter. In het ziekenhuis werd hij de volgende dag officieel dood verklaard.
Het was een duidelijk geval van moord. De schietinstructies van het Israelische leger verbieden uitdrukkelijk het gericht op personen schieten met traangasgranaten. Maar hoewel de moord op video is vastgelegd, is er nooit een onderzoek gestart, laat staan dat er iemand is berecht. Een solidariteitscomité heeft de afgelopen tijd echter een campagne gevoerd om de moordenaar van Mustafa alsnog ter verantwoording te laten roepen. Ze hebben hem geïdentificeerd als sergeant Aviram Boniel van de Kfir-Brigade, die oorspronkelijk afkomstig is uit Beer Sheba. De foto komt van zijn Facebook pagina, die intussen is geblokkeerd. Er zijn op veel plaatsen affiches geplakt en er is een Facebook campagne gevoerd. Zou het helpen? Zou het leger, het meest morele leger ter wereld in de woorden van Ehud Barak, hem nu alsnog ter verantwoording roepen?
(h/t Richard Silverstein)
3 opmerkingen:
Hoopgevende actie, die steun verdient. 'Gebrek aan verantwoording' bevordert al jaren straffeloos optreden van het leger, en roept de leugens op, nodig om af te dekken wat men in het vage wil houden, of botweg wil ontkennen.
Als Israëlische activisten daartegen in het geweer komen, met 'naming &shaming' en zorgvuldig getoetste feiten, dan kan dat helpen. Ik zag tot mijn vreugde dat zijn naam en portret niet de enige zijn die circuleren.
Het is ook politiek riskant. Men moet heel zeker zijn van zijn zaak. Eén keer een foute naam noemen, en je bent draagvlak kwijt, twee keer een fout maken, en je bent je geloofwaardigheid kwijt. Maar dat zullen de activsten zelf ook bedacht hebben.
Moraal van deze geschiedenis: niet proberen met een stuk rots een soldaat dood te gooien.
Ja Esther, probeer maar eens een soldaat die in een gepantserde jeep rijdt, dood te gooien met eens stuk rots (een steen, dus eigenlijk). De moraal van het verhaal is: het was een moord. Maar sommige mensen hebben een plaat voor hun kop die qua ondoordringbaarheid niet onderdoet voor het panters van die jeep. Ze zouden zelfs niet inzien dat het moord is als het voor hun ogen (zie de foto's op mijn blog) gebeurt. Jij bent blijkbaar zo iemand.
Een reactie posten