PGGM heroverweegt besluit over Israelische investeringen, adviseurs waren 'pro-Palestijns'

Christenen voor (de) Israel(ische nederzettingen) demonstreren voor het hoofdkantoor van PGGM.

Was dit te verwachten? Onlangs besloot het pensioenfonds PGGM om zijn investeringen terug te halen uit de vijf grootste Israelische banken, omdat die de bouw van de illegale nederzettingen in de door Israel bezette gebieden financieren. Maar nu gaat het Pensioenfond Zorg en Welzijn, PFZW, dat ressorteert onder PGGM, dit besluit ‘zeer uitgebreid doorlichten’.  De directeur van PGGM, Peter Borgdorff, bevestigde dit tegenover het magazine IP Nederland,
En waarom gaat PGGM de zaak nu opnieuw tegen het licht houden? Omdat er protesten zijn gekomen van de Joodse lobby en de daarmee verbonden fundamentalistische organisaties als Christenen voor Israel en de kleine christelijke partijtjes in de Tweede Kamer. De PGGM bestuurders zijn geschrokken van de reacties. En ''in de nasleep van het besluit'' om geld terug te halen uit de Israelische banken, bleek ineens dat de adviseurs van PGGM niet deugden.
Het bleek namelijk dat
voorzitter Gert van Dijk van de PGGM-raad ook lid was van het pro-Palestijnse ICCO. Cees Flinterman, lid van de ethische raad van PFZW, bleek ook lid te zijn van The Rights Forum en van het Steuncomité van het Russell Tribunal on Palestine, die ervan worden beschuldigd een anti-Israelagenda te hebben. En tenslotte bevestigde Borgdorff in zijn blog dat pro-Palestijnse organisaties zoals  Cordaid, ICCO, IKV PaxChristi, Oxfam Novib, al jaren lobbyden bij het pensioenfonds, en dat dit toevallig de pensioenen verzorgde voor sommige van die organisaties.
PGGM-directeur Borgdorff zelf gaf aan dat de reacties, zoals het protest van Christenen voor Israel voor het hoofdkantoor, Kamervragen van de kleine christelijke partijtjes, en gesprekken met Joodse organisaties en  organisaties ''die niet wilden dat met dat geld politieke statements werden gemaakt'' hem niet koud lieten.
“Toen we laatst een demonstratie voor de poort van PGGM hadden, moest je langs 250 demonstranten om naar binnen te komen, en dat heeft impact. Dan gaan ook de eigen PGGM-medewerkers vragen stellen over wat er nu eigenlijk gebeurt en waarom.” En: “Ik heb inmiddels met veel vertegenwoordigers van Joodse organisaties in Nederland gesproken en wat me daarin geraakt heeft, is dat deze mensen en hun achterban echt bang zijn, bezorgd en verdrietig. Ze zijn bang dat zich in Nederland weer een anti-Israel situatie gaat voordoen die doet denken aan de jaren dertig en ze zijn er niet langer zeker van dat zij hier als mensen nog langer gedoogd worden.”
Afgezien daarvan was Borgdorff ook van zijn stuk gebracht doordat collega pensioenfonds ABP had besloten juist niet in de Israelische banken te desinvesteren omdat die niets zouden doen wat strafbaar zou zijn.
Was dit te verwachten? zo vroeg ik aan het begin van dit stukje. En het antwoord is: ja, dit was te verwachten. Onder druk van de toenemende dreiging van BDS nemen de tegenstellingen toe. Joodse organisaties die vroeger nog gematigd kritisch waren over de nederzettingen staan ineens vierkant achter het nederzettingenbeleid als het aankomt op maatregelen ertegen, en ontzien zich niet daarbij iemand als Peter Borgdorff om de oren te slaan met huilerige verhalen over angst voor een nieuwe Holocaust. En vanzelfsprekend worden dan ook mensen en organisaties die opkomen voor de mensenrechten  - ik schreef er eerder over - verdacht gemaakt als ''pro-Palestijns'' of ''anti-Israel''. Ze mogen blij zijn dat ze wegens hun ageren tegen de nu al bijna 47 jaar durende bezetting en landroof  op de westelijke Jordaanoever niet meteen ''klassieke antisemieten in een modern jasje'' worden genoemd,  zoals Bibi Netanyahu onlangs al deed. Maar misschien is dat een volgende fase in de strijd, als die zich nog verder verhardt. Want dat is, vrees ik, wat er staat te gebeuren.