Medisch rapport Gaza-oorlog onthult nieuw smerig detail over optreden Israelische militairen

Beit Hanoun 2014 (Foto Bahaa Salman)

Artsen voor de Mensenrechten Israel (Physicians for Human Rights - PHR Israel) zijn erin geslaagd een rapport uit te brengen over de oorlog van afgelopen zomer die Israel tegen de bevolking van Gaza voerde. Israel heeft mensenrechtenmissies van Amnesty International, Human Rights Watch en de Verenigde Naties verhinderd tijdens en na de Operatie Protective Edge Gaza binnen te gaan, maar PHR kreeg wel toestemming. De organisatie heeft daarvan gebruik gemaakt door acht onafhankelijke - niet aan Israel of de Palestijnen gelieerde - artsen te rekruteren die drie missies naar Gaza hebben uitgevoerd. Over die missies is intussen een uitgebreid rapport uitgebracht, dat hier kan worden gelezen.
De Israelische site +972, die melding maakt van het verschijnen van het rapport, bericht, terecht, dat het in grote trekken bevestigd wat de schaarse kritische media zoals +972 zelf al over de oorlog hadden gemeld,. al gebeurt dat nu op grond van gedegen getuigenverklaringen en medische waarnemingen. Zo bevestigt het rapport verhalen over het beschieten van een menigte mensen die vluchtten voor de beschietingen van de Khuza'a-wijk ten oosten van Khan Younis, het gebruik van Palestijnen als menselijke schilden, het gebruik van zware wapens in dichtbevolkte wijken, de tientallen families bestaande uit mannen vrouwen, kinderen en ouden van dagen die in hun geheel werden uitgeroeid, het gebruik van verboden wapens als flechettes en DIME-bommen, de aanvallen op schuilplaatsen, de met duidelijke opzet uitgevoerde aanvallen op ziekenhuizen en klinieken, en nog meer.       

Maar wat nieuw was, en dit meld ik in navolging van +972, was het verschijnsel van de ''dubbele tik''  — daar hadden we nog niet eerder van gehoord.
Het rapport verzamelde een 15-tal getuigenissen over incidenten waarbij het leger een doel bombardeerde en het vervolgens - na een korte pauze - opnieuw bombardeerde. Dat was niet hetzelfde als de ''waarschuwingstik'' waarbij een kleine raket op het dak van een gebouw werd afgevuurd als waarschuwing voor de daaropvolgende ''echte'' raketaanval waarbij het heel gebouw werd weggevaagd. Dit was meer te vergelijken met terreuraanvallen waarbij een eerste bom wordt gevolgd door een tweede zware ontploffing die de mensen die te hulp zijn gesneld wegvaagt. Ook in Gaza was dit een uiterst dodelijk middel:  familieleden, buren, te hulp snellende omstanders en medische hulpteams die probeerden de gewonden af te voeren of doden vanonder het puin te halen werden op die manier zelf gedood of gewond.
De Rode Halve Maan, de islamitische pendant van het Rode Kruis, noemt de ''Dubbele tik;; (double tap) als een van de voornaamste redenen waarom zo'n groot aantal van haar werknemers werd gedood of gewond. In totaal 23 man van hun medisch personeel kwam om, 16 van hen tijdens het uitoefenen van hun functie, en 83 raakten gewond, van wie een aantal nu invalide is. Volgens de experts werden 45 ambulances beschadigd of vernield in aanvallen van het leger, waaronder een aanval was op een standplaats van ambulances. Afgezien daarvan werden 17 ziekenhuizen en 56 klinieken vo9lledig vernield en of beschadigd. En dat kan niet anders dan met opzet zijn gebeurd, want de VN had van tevoren alle coördinaten van medische faciliteiten in Gaza aan het Israelsiche leger gegeven.

Palestijnse paramedici troosten elkaar nadat een collega van hen door Israelisch vuur is gedood in de wik Shuja'iyeh van Gaza-stad. (Foto Anne Paq, Activestills.org, 20 juli 2014) 


PHR signaleert ook dat het leger tijdens de operatie volledig blind en doof was voor noodkreten en humanitaire problemen. “We hadden geopend hotlines voor noodgevallen die 24 uur per dag open waren en we ontvingen allerlei noodkreten over gewonden die hulp nodig hadden en naar ziekenhuizen dienden te worden gebracht,'' citeert +972 Mahmoud Abu Arisha, een van de directieleden van de afdeling van PHR voor de bezette gebieden.“Families belden dat ze vastzaten in huizen waar rondom werd geschoten en dat ze leden van hun familie kwijt waren en niet naar hen konden gaan zoeken. Steeds belden we dan het Liaison en Coördinatie-kantoor voor Gaza van het Israelische leger,  maar we kregen iedere keer het gevoel dat ze niet hoorden wat we zeiden en niet begrepen waarover het ging. Onze tussenkomst had geen enkele effect.''