Tijd voor een update van mijn post over de overstroming in Jeddah na een korte maar buitengewoon hevige regenbui. Ik meldde op 26 november dat er tientallen (77) doden waren en dat het aantal nog zou stijgen. Dat klopte, intussen staat het officieel op 113. Het rare is dat het daarop blijft staan, terwijl nog steeds dagelijks tientallen lijken worden gevonden. Zie bijvoorbeeld dit artikel in Arab News.
De achtergrond is niet moeilijk te geven. Er zijn meer repressieve Arabische regimes die aantallen slachtoffers in de publiciteit zo laag mogelijk houden, om te verbloemen dat ze te wijten zijn aan wanbeleid of een slecht functioneren van de veiligheidsdiensten. Een zeer recent voorbeeld is de 'ontploffing van de band van een bus' in Damascus. Een ander recent voorbeeld is de treinbotsing op 25 oktober in Egypte, waarbij officieel ruim 20 slachtoffers vielen, maar volgens onofficiële schattingen mogelijk wel tien keer zoveel.
Over de vloed in Jeddah schrijft ene Ali al-Ahmed nu in de Guardian dat het dodental zeker boven de 500 zal blijken te liggen en mogelijk zelfs in de duizenden zal lopen, een feit dat we nooit officieel te horen zullen krijgen. Hij wijt dat aan corruptie en wanbeleid. Er is geen riolering in Jeddah er is ook geen zuiveringsinstallatie voor het afvalwater - en dat in een stad van 4 miljoen. (Het afvalwater wordt - 12.000 tankers per dag - opgeslagen in een kunstmatig meer, Musk Lake, waarvan de dijken het gelukkig hebben gehouden). Het regenwater echter dat in een kleine twee uur naar beneden kwam, kon nergens anders heen dan naar woonwijken, waar het honderden - en volgens sommigen mogelijk zelfs duizenden, mee heeft gespoeld. Velen van hen zouden zijn verdwenen in zee.
De catastrofe werpt opnieuw een licht op het Saudische regime dat, zoals een van mijn medebloggers volhoudt (As'ád Abu Khalil, hij is niet één van de minsten) 'het meest repressieve bewind op aarde' is. Natuurlijk steken de heersende prinsen niet hun hand in eigen boezem. Nee, de schuld wordt onder meer gezocht bij het in het wilde weg bouwen van de bevolking van Jeddah (Een voorbeeld van dit soort denken staat overigens ook in het stuk van Arab News dat ik hierboven noemde: auto's en hele families verdwijnen in een slordig gegraven gat langs de weg, en wie krijgt de schuld? De slachtoffers die zo dom waren niet van dat gat weg te blijven).
Maar wel komt er nu, op last van koning Abdullah bin Abdel-Aziz een commissie van onderzoek. Tekenend voor de slaafse sfeer in wat in dit koninkrijk voor journalistiek moet doorgaan, is de reactie daarop van de hoofdredacteur van de in Londen verschijnende krant Al-Sharq al-Awsat. Hij schreef een hoofdartikel onder de pakkende kop 'Shukran ya Khaddam al-Haramein', hetgeen zoveel betekent als 'Dank u, o hoeder van de twee heilige plaatsen' (de gebruikelijk eretitel voor de Saudische vorst). Het zal duidelijk dat deze commissie het niet als haar haar taak zal gaan zien om straks prins Khaled al-Feisal, de gouverneur van Jeddah, of enig ander lid van de koninklijke familie, als schuldige aan te wijzen. Al zal mogelijk wel gezocht worden naar een zondebok.
En intssen is het een ongekend schandaal. De koninklijke familie heeft tientallen miljarden uit de olie-inkomsten op eigen rekeningen Zwitserland, en een stad als Jeddah bezit geen behoorlijke infrastructuur. Ali al-Ahmed in de Guardian vergelijkt de gebeurtenis terecht met het wanbeleid van de Amerikaanse regering in New Orleans ten tijde van de orkaan Katrina (ruim 1800 slachtoffers). Jammer dat de westerse pers - op de Guardian na - deze gelegenheid laat liggen om wat meer duidelijk te maken over het ware karakter van het Saudische regime.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten