zondag 6 oktober 2013

Likoed Nederland en de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van Arabische legers (II)


Video van de Egyptische aanval 

Vandaag is het veertig jaar geleden dat Egypte de oorlog tegen Israel ontketende die de geschiedenis is ingegaan als de Yom Kippur-oorlog (in Egypte heet de oorlog de Oorlog van 6 Oktober). Hier en daar verschenen herdenkingsartikelen. Ook Tom Struick van Bemmelen, de voorzitter van Likoed Nederland, schreef er een. Hij deed dat twee jaar geleden ook al eens:  

Op 6 oktober 1973, de dag dat de joden Jom Kippoer vierden, vielen Egypte, Syrië, Irak, Jordanië, Saoedi-Arabië, Marokko, Algerije, Libië en vele andere islamitische landen Israël tegelijkertijd aan.
 Een grootschalig conflict dat later bekend werd als de Jom Kippoer-oorlog was een feit. Het kleine Israël (met toen amper 3 miljoen inwoners) moest zich verdedigen tegen meer dan een miljoen tot de tanden bewapende Arabische soldaten.
foto A.M. (Tom) Struick van Bemmelen
Gedateerde foto van Struick
Een miljoen soldaten!! Ik schreef toen al dat Struick van Bemmelens optelsom niet onderdeed voor de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van vissen en broden door de Heere Jezus, of thuishoorde in de categorie sprookjes als Tafeltje dekje, ezeltje strek je. Om te beginnen deed Jordanië al helemaal niet mee aan de Egyptisch- Syrische aanval - de Jordaanse koning Hussein vloog zelfs op 25 september 1973 naar Jeruzalem om te waarschuwen voor een ophanden zijnd offensief, maar de Israelische premier Golda Meir geloofde hem niet. Vervolgens kwamen de volledige strijdmachten van Egypte en Syrië bij elkaar opgeteld nog niet eens helemaal aan een miljoen (950.000 man om precies te zijn) en die waren heus niet allemaal paraat en ingezet in de strijd. En tenslotte was de hulp van al die andere landen natuurlijk volstrekt niet van belang. Het betrof ofwel financiële hulp, of was van symbolische aard: niet meer dan enkele enkele duizenden maanchappen, wat vliegtuigen en een paar tanks, die geen rol speelden in het aanvalsplan en vaak nog te laat kwamen ook. Likoed Nederland was dan ook de enige bron in de hele wereld die het had over een miljoen. 

Maar dat verhindert Struyck van Bemmelen niet om het dit jaar dunnetjes over te doen. Lees wat hij ditmaal schrijft (overgenomen door het Dagelijks Standaard en de nog weerzinwekkender rechtse site van E.J.Bron):

Israël zat dus enorm in het nauw. Temeer daar Egypte en Syrië militaire hulp kregen van zo ongeveer elk land op aarde, dat communistisch, niet-democratisch of islamitisch was. Marokko, Saoedi-Arabië, Tunesië, Soedan en Koeweit stuurden duizenden soldaten naar Egypte om samen tegen Israël te vechten, Algerije leverde meer dan 150 tanks, de Libische dictator Khaddafi stuurde tientallen straaljagers, de Sovjet-Unie leverde meer dan 400 tanks aan Syrië en Egypte. Zelfs communistisch Cuba en het meest onvrije land op aarde, Noord-Korea, stuurden gevechtvliegtuigen en piloten om tegen Israël te vechten. Zo waren er legers met in totaal ongeveer 1 miljoen vijandige soldaten samen getrokken tegen Israël, waar destijds 2,5 miljoen Joden woonden.
Veel is er in twee jaar niet veranderd in het hoofd van Struick. Nog steeds was het Israel tegen de rest van de (onvrije) wereld. En nog kwamen die met een miljoen man (al is Jordanië intussen wel geschrapt uit zijn lijst). Uit een reactie van Struick op mijn kritiek van destijds begreep ik dat hij deze onzin deels heeft gebaseerd op een tamelijk dubieuze opsomming in de - Engelse -Wikipedia (de Franse Wiki klinkt al iets minder opgewonden), en dat de vermenigvuldiging is ontsproten is aan zijn eigen brein.
De conclusie over de aantallen is dan ook natuurlijk volstrekte kul. Dat geldt ook voor de opmerking: Het ging de Arabische landen die Israël aanvielen niet alleen om het grondgebied, maar ook om de Joden zelf. Die moesten ‘verdwijnen’, net als in de Tweede Wereldoorlog. Ook die is op niets gebaseerd en komt uit het hoofd van SvB. Wèl weer waar is zijn opmerking dat Syrië zowel als Egypte Israelische krijgsgevangenen hebben geëxecuteerd, al lijkt het detail dat de Syriërs dit met een bijl deden me weer te zijn gefantaseerd. Wat SvB in ieder geval nalaat te  vermelden is dat het om ging om tientallen, en mogelijk honderden, maar dat  Israel zelf het voorbeeld had gegeven door in de oorlogen van 1956 en 1967  meerdere honderden Egyptische krijgsgevangenen te executeren. Kortom, Struick verspreid borrelpraat, en onzin, gelardeerd met stemmingmakerij. Dat is trouwens ook precies datgene waar de Dagelijkse Standaard dagelijks vol mee staat.

1 opmerking:

Engelbert Luitsz zei

Wat Likoed ook nooit zal melden is dat er helemaal niet op Israëlisch grondgebied is gevochten, alleen in de bezette gebieden van de Sinaï en de Golanhoogte.

De historicus Arno Mayer, die het niet van WikiPedia heeft, schrijft:
"De twee Arabische legers drongen drongen de door Israël bezette Egyptische en Syrische gebieden binnen met de beperkte doelstelling deze verloren gebieden terug te vorderen en onderhandelingen af te dwingen."

In de parlementsverkiezingen van december 1973 ging Likoed van 29 naar 39 zetels (van de 120), en de religieuze nationalisten van Mafdal wonnen 10 zetels. Kortom, na de oorlog, die het gevolg was van Israëls weigering om met Sadat te praten en om land voor vrede te ruilen, werd rechts Israël alleen maar sterker, kon de kolonisatie van de Westbank serieus beginnen en hoefde niemand zich nog iets aan te trekken van "vrede met de Palestijnen". Een trend die sindsdien is doorgezet. Dus waarom doet Likoed/SvB zo dramatisch?

Israel breekt met UNRWA en velt daarmee een doodvonnis voor Noord-Gaza

  Israel heeft maandag de samenwerking met UNRWA opgezegd. Op dezelfde dag had de chef van UNRWA, Lazzarini, ook gemeld dat er al twee maand...