Wachtenden bij de grensovergang in Rafah, augustus 2013.
Sommige zogenaamde ''pro-Israelische'' publicaties zoals bijvoorbeeld het nogal saaie, braaf Israelische standpunten nabouwende 'Israel en Palestijnen Nieuwsblog' maakten er deze dagen een punt van de media ervan te beschuldigen dat ze geen aandacht besteden aan het feit dat Gaza het buitengewoon moeilijk heeft nu Egypte de doorgang bij Rafah steeds afsluit en de tunnels heeft verwoest. Wel erover schrijven toen Israel Gaza afsloot, en niet nu Egypte 'hetzelfde doet', zo luidde ongeveer de klacht.
Ik vind ook dat de media wel wat meer aandacht mogen hebben voor de ellende van Gaza. Maar die krokodillentranen van de fans van Israel zijn natuurlijk wel behoorlijk hypocriet. Hier - wegens tijdgebrek helaas onvertaald - een stuk dat de mensenrechtenorganisatie B'tselem gisteren publiceerde: Weliswaar pklaatst Egypte nu extra restrcities op het verjkeer via Rafah, maar Israel is natuurlijk pas ècht de partij die verantwoordelijk is voor het isolement van Gaza, stelt B'tselem vast:
''Zelfs acht jaar na de terugtrekking uit Gaza is de mate van controle die Isarel uitoefent over de toegang tot de Gaza-strook zodanig dat Israel verantwoordelijk is voor het vervullen van het recht van de inwoners op vrij verkeer en wat daarbij hoort, inclusief het recht op een baan, het recht om te kunnen studeren, en het recht op het onderhouden van contacten met familie...''.
Israel keeps the residents of the Gaza Strip from operating an airport and sea port, bars them from traveling abroad via either the Allenby Crossing that connects the West Bank and Jordan or Israeli airports. These actions render Rafah Crossing the only exit route from the Gaza Strip. However, even when Rafah Crossing is functioning regularly, going through it is subject to arbitrary restrictions imposed by the Egyptian authorities, and travel abroad requires a long, dangerous journey through the Sinai desert. Therefore, the passage into Egypt cannot be considered an absolute solution for travel for Gaza residents to other countries.
Israel’s policy prevents Gazans from fulfilling their right to freedom of movement. Even now, eight years after Israel completed its Disengagement Plan from the Gaza Strip, the extent of its control over access to Gaza means Israel is responsible for enabling residents to fulfill their right to freedom of movement and its attendant rights, including the right to earn a living, the right to an education and the right to sustain family ties.
Israel cites security concerns as justification for some of the restrictions imposed on the residents of Gaza. Such security concerns can be addressed by means of specific restrictions on travel and by conducting individualized inspections. Yet security considerations cannot justify the comprehensive restrictions Israel imposes on all residents of the Gaza Strip.
(Klik hier voor het hele artikel van B'tselem)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten