zaterdag 15 maart 2014

Kerry draait bij wat betreft de eis van een erkenning van Israel als ''Joodse staat''

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry heeft deze week een opmerkelijke ommezwaai gemaakt. Tijdens een hoorzitting van de Commissie voor Buitenlandse Zaken van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, zei hij dat het “een fout is om steeds van de Palestijnen te eisen dat zij Israel erkennen als ''Joodse staat''.
FILE - U.S. Secretary of State John Kerry testifies  before the House Foreign Affairs Committee on Capitol Hill in Washington. Israels premier, Benjamin Netanyahu, heeft daar de afgelopen jaren een punt van gemaakt. Hij stelt het voor alsof het een sine qua non is voor een vredesakkoord. Eerder deze maand hield Netanyahu een speech tijdens de jaarlijkse ''policy'' vergadering van de Amerikaanse Israel-lobby AIPAC, waarin hij dat nog eens onderstreepte. ''Door de Joodse staat te erkennen zouden jullie (Palestijnen, AbuP.) duidelijk maken dat jullie echt van plan zijn het conflict te beëindigen. Dus erken de Joodse staat, geen excuses, geen vertragingen. Het is tijd.''
Kerry ging tijdens de afgelopen maanden van onderhandelingen aanvankelijk mee met Netanyahu's eis. In december probeerden hij er zelfs, tijdens een bezoek aan Jordanië en Saudi-Arabië, Arabische steun voor te krijgen. Tevergeefs. De Palestijnse president Mahmoud Abbas heeft steeds gezegd dat er geen sprake van kon zijn dat de Palestijnen een dergelijke voorwaarde konden accepteren. En eerder deze maand kreeg Abbas steun van de Arabische Liga, die net als hij de Israelische eis keihard van de hand wees. 
En nu kwam Kerry dus op zijn schreden terug en zei hij dat het een fout was om dit punt zoveel nadruk te geven. Het was allemaal al opgelost in Resolutie 181 (van de Algemene Vergadering van de VN, de zogenoemde 'Delingsresolutie') waarin meer dan 30 keer werd gesproken over een ''Joodse staat'', stelde hij tegenover de commissie in het Huis van Afgevaardigden. Ook had Yasser Arafat in 1988, en later nog eens in 2004, bevestigd dat het ging om een Joodse staat, volgens Kerry. “I think it’s a mistake for some people to be raising it again and again as the critical decider of their attitude toward the possibility of a state and peace and we’ve obviously made that clear,” aldus de minister. (Klik hier voor een video van Kerry's opmerkingen).
De ommezwaai van Kerry is ongetwijfeld bedoeld om een vrijwel zekere mislukking van zijn vredespogingen te voorkomen. Maar het is de vraag of het zal helpen. De Palestijnse kant heeft daarnaast nog wel meer bezwaren tegen de voorstellen zoals ze er nu liggen, zoals de niet meer dan symbolische manier waarop (een buitenwijk van) Jeruzalem tot Palestijnse hoofdstad wordt gemaakt, het feit de Jordaanvallei, de grenscontroles en grote nederzettingenblokken in Israelische handen blijven, en nog wel meer.
Maar ook de Israelische kant is verre van tevreden. En zij is zeker slecht te spreken over Kerry's volte face. Een aanwijzing is het uitermate zure commentaar van het blad Commentary, een erkende spreekbuis van de rechtervleugel van conservatief Joods Amerika.
''Het was niet meer dan een kwestie van tijd voordat minister van Buitenlandse Zaken John Kerry - in een desperate poging om iets wat lijkt op een vredesproces overeind te houden - zou wijken voor Arabische druk en zich zou keren tegen Israels voornaamste eis dat de Palestijnen Israel als Joodse staat erkennen als onderdeel van het beëindigen van het conflict, schreef het blad. Tegenover leden van het Congres zei Kerry donderdag dat hij zo'n eis van de kant van Israel 'een fout' was. Opnieuw probeert de regering de lat voor een overeenkomst zo ongelofelijk laag te leggen dat zelfs de dwarsliggende Palestijnen erover heen kunnen glijden, of ze nu willen of niet.''
''Kerry's redenering op dit punt was zo rommelig als maar kon,'' aldus Commentary. ''Hij legde uit dat aangezien Israels status als Joodse staat al internationaal rechtelijk is vastgelegd, er geen reden is dat de Palestijnen dat feit erkennen. Toch is dat een ongelofelijke voorstelling van zaken. Als Israels status als Joodse staat is vastgelegd onder het internationaal recht, wat zeer zeker het geval is, dan is het nauwelijks erg veel gevraagd dat een toekomstige Palestijnse staat zich voegt naar de internationale wet en dit feit erkent. Een betekenisvol eind van het conflict vraagt nu eenmaal dat de Palestijnen bevestigen dat er een einde is gekomen aan verdere eisen ten opzichte van Israel, door te accepterend dat zij niet langer zullen trachten Israel weg te vagen door te proberen het te overspoelen met nakomelingen van Arabische vluchtelingen, of door steeds meer grondgebied te eisen.''
''Tijdens deze onderhandelingen heeft Israel naar verhouding weinig eisen gesteld, maar simpelweg eraan vastgehouden dat een overeenkomst een einde moet betekenen aan het conflict en aan Palestijnse claims, en dat zo'n Joodse staat erkend moet worden en dat zijn veiligheid verzekerd moet zijn.''
Tot zover Commentary. Ik denk dat het geen dwaze veronderstelling is van mijn  kant dat deze gedachtegang in brede kring binnen Israels regeringscoalitie wordt gedeeld. Ik denk dat we Kerry maar sterkte moeten wensen in de komende tijd. Maar intussen denk ik ook dat het hoog tijd wordt om serieus te gaan nadenken over hoe het straks verder moet. Want het ziet er naar uit dat het concept van de twee-statenoplossing de komende weken, of desnoods maanden, na een ''vredesproces'' dat al ruim 20 jaar niet veel meer dan een farce is geweest, definitief ten grave zal worden gedragen.

15 opmerkingen:

Anoniem zei

Dan rest de een staat oplossing. Binnen die ene staat zal de gelijkheid en veiligheid van alle bevolkingsgroepen moeten worden afgedwongen door internationale waarnemers en VN troepen.

Over 40 jaar zal die staat langs legitieme democratische weg met een overweldigende meerderheid hernoemd worden tot Palestina.

Anton

Abu Pessoptimist zei

Nou nou, Anton, dat het één- staatsoplossing gaat worden, lijkt me vrij duidelijk. Maar de rest moet ik allemaal nog maar eens zien. De eerste fase zal een strijd voor (gelijke) burgerrechten worden'. Dat lijkt me in ieder geval voor de hand te liggen. Wat daarna volgt is anybody's guess.

Ben zei

Ik ben het met jullie eens dat een twee-staten oplossing zo goed als zeker opgeborgen kan worden. Vreemd genoeg bekruipt mij het gevoel dat de één- staatsoplossing niet de enige en voor de hand liggende oplossing zal worden. Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat de bezette gebieden met niet-Joodse inwoners genaast worden en deze niet-Joodse inwoners burgers van Israël worden. De demografische verhoudingen zijn ruïneus voor de toekomstige verhoudingen van een Joodse Staat. Israël kan niet anders dan deze grote bevolkingsgroep buiten haar grenzen te houden. In het verleden gemaakte suggesties (verwoord destijds o.a. door Van Crevel, meen ik) als Transfer (vrijwillige volksverhuizingen te veroorzaken door plaatselijke terreur, enz.) werkt niet, omdat het Westen dat uiteindelijk niet pikt. Maar er zijn andere mogelijkheden. Bijvoorbeeld: Annex het grondgebied van Oost-J en Westoever, maar creëer tevens extraterritoriaal enclaves of getto’s met ‘’zelfbestuur’’, no-go area’s, steriele en beheersbare Gaza’s. Misschien met een vorm van medewerking van Jordanië. Ach, er is nog genoeg te doen de komende 20 jaar.

Abu Pessoptimist zei

Ben,
Je hebt waarschijnlijk gelijk dat aan Israelische kant vermoedelijk scenario's voor gedeeltelijke terugtrekking en gedeeltelijke annexatie op de voorgrond zullen komen. Dat is echter iets waar de Palestijnen zich tegen zullen verzetten. Hopelijk doen de VS en de EU dat ook. Maar dat is inderdaad iets wat we zullen moeten afwachten. .

Ben zei

Abu,
De Palestijnen zullen zich verzetten, ja. Maar enige steun van de 'honest broker': VS? Dat geloof ik niet.
Idem EU. Is niet in staat zelfstandige koers te varen. Zo zijn m.i. de huidige machtsverhoudingen wel gedefinieerd.
En zolang Israël er voor waakt de westerse opinie niet tegen zich te krijgen, kan het voorlopig doen wat haar goeddunkt.

Abu Pessoptimist zei

Ben,
Het is nog maar de vraag of Israel erin zal slagen de Westerse opinie niet tegen zich te krijgen. BDS rukt op. Het kunnen spannende tijden worden.

Ben zei

Abu,
Ik wens en hoop dat je gelijk krijgt en dat BDS genoeg momentum krijgt.

wicher zei

Voor zover ik weet heeft geen enkel land dat tot nu toe Israel als staat heeft erkend (incl. de VS), het adjectief "joodse staat" daaraan toegevoegd.
Lijkt me duidelijk dat alleen dit al aantoont dat Israel geen vrede wil.

Wicher

Joris zei

Persoonlijk heb ik er eerlijk gezegd weinig vertrouwen in dat de BDS-campagne veel zal bereiken. Norman Finkelsteins' analyses m.b.t. tot deze beweging en haar vermeende succes zijn vrij vernietigend en ik ben erg bang dat ze juist zijn.

Abu Pessoptimist zei

Joris,
Finkelstein stelt dat BDS een einde wil maken aan het bestaan van de internationaal rechtelijk erkende positie van de staat Israel. Ik denk dat het de vraag is of hij daarin gelijk heeft. BDS is primair een instrument om druk op Israel uit te oefenen om akkoord te gaan met een regeling. De einddoelen van de BDS-beweging - een één- of een twee-statenoplossing - liggen niet zonder meer vast. Finkelstein gaat er hoe dan ook uit dat een twee-statenoplossing nog een reële mogelijkheid is. Als dat beeld is veranderd, vervalt zijn belangrijkste argument.

klaas zei

Ik zou gewoon al die arabieren uit heel israel schoppen en alles inpikken , inclusief Westbank en Gaza strook . Die arabieren kunnen best een stukje verderop wonen met hun ezels en geiten.

Ik geef toe , het is even doorbijten maar eigenlijk zo gepiept. Er hoeven gaan doden te vallen en de moslims hebben nog steeds gigantische gebieden die ze naar de kloten kunnen helpen.

Joris zei

Finkesltein stelt juist dat je, om een groot publiek te bereiken met je BDS-campagne, een duidelijk doel moet stellen. En als doel is die twee-staten oplossing volgens hem inderdaad nog het meest haalbaar. En ik moet zeggen dat ik zijn argumenten (en ook die van Noam Chomsky hierover trouwens) zeer overtuigend vind.

Abu Pessoptimist zei

Joris,
Ik denk dat een belangrijke reden waarom het (eind)doel van BDS niet duidelijk is gesteld, is dat een groot deel van de BDS-activisten al lang niet meer gelooft dat een twee-statenoplossing haalbaar is. Ik denk zelf ook dat Finkelstein blijft vasthouden aan iets dat in de jaren '70 progessief was en mogelijk in 1993 nog wel had gekund, maar nu echt is achterhaald.

Joris zei

Nou ja, ik vind de argumenten van Chomsky en Finkelstein dat het twee-statenmodel het enige rechtvaardige model dat politiek gezien enigszins haalbaar is in ieder geval overtuigend genoeg. Maar goed, dat had ik al gezegd.

Overigens vraag ik me wel serieus af hoe succesvol de BDS-beweging eigenlijk werkelijk is. In <a href="https://www.youtube.com/watch?v=H5hY-gffV0M</a> zegt Chomsky dat, wanneer je tactieken als boycots gebruikt, je er wel goed over na moet denken hoe je zo'n tactiek toepast. Zijn kritiek is dat (als ik het goed begrijp) de BDS-beweging eigenlijk geen goede strategie heeft om haar doelen te bereiken, en dat die doelen zelfs niet goed zijn geformuleerd, waardoor ze zichzelf alleen maar in de voet schieten.

Abu Pessoptimist zei

Joris,
BDS wordt in feite gedragen door twee groepen en daar komt d onduidelijkheid vandaan. De ene groep vindt dat BDS een middel is om Israel te dwingen akkoord te gaan met een twee-statenoplossing en de bezetting op te heffen. De andere groep denkt dat de twee-statenoplossing door de uitbouw van de nederzettingen allang is achterhaald en dat BDS een gevecht inluidt voor gelijke burgerrechten van de Palestijnen. Deze laatste visie houdt automatisch in dat het hele zionistische concept (staat met Joodse meerderheid) dat internationaal rechtelijk geaccepteerd leek, opnieuw ter discussie komt te staan.
Ik begrijp de redenatie van Finkelstein en Chomsky, maar ik denk dat de verschillen zullen vervangen als - wat waarschijnlijk lijkt - de poging van Kerry gaat mislukken en daarmee het twee-statenconcept de laatste restjes geloofwaardigheid heeft verloren.
Mogelijk gaat dan de BDS beweging haar doelen ook minder tweeslachtig omschrijven.

Israel breekt met UNRWA en velt daarmee een doodvonnis voor Noord-Gaza

  Israel heeft maandag de samenwerking met UNRWA opgezegd. Op dezelfde dag had de chef van UNRWA, Lazzarini, ook gemeld dat er al twee maand...