Gaza heeft dringend humanitaire noodhulp nodig

Beit Hanoun, 1 augustus 2014

Terwijl in Egypte wordt overlegd over een eventuele verlenging van het huidige bestand van 72 uur in Gaza - en over de voorwaarden voor een bestand van langere duur - uit het Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Activiteiten van de VN (OCHA) noodkreten over de humanitaire situatie in de Gaza-strook. OCHA schetst een dramatisch beeld van een gebied waar een kwart van de bevolking ontheemd en op de vlucht is, en waar - om waar iets te noemen 1.5 miljoen mensen niet eens echt de beschikking hebben over betrouwbaar en voldoende drinkwater. OCHA geeft aan dat dringend noodhulp nodig is en noemt een voorlopig cijfer van 367 miljoen dollar.
Een van meest bedreigende zaken is de elektriciteitscrisis. Voor de Israelische inval was er al steeds onvoldoende stroom, maar nu Israel opnieuw de enige elektriciteitscentrale heeft vernield (herstel gaat maanden duren) is er in delen van de Strook helemaal geen stroom meer en in andere delen slechts 2 uur per dag. Dat heeft dramatische gevolgen voor de drinkwatervoorziening en de waterzuivering. Beide zijn afhankelijk van elektriciteit om te kunnen functioneren. Er dreigen grote gezondheidsrisico's. In feite kan er elk moment een epidemie uitbreken.Een van de belangrijkste noodbehoeften, in verband met het stroomtekort, is de levering van brandstof teneinde de aggregaten van ziekenhuizen en van noodvoorzieningen voor de waterleveranties aan de gang te houden.
Er is een enorm vluchtelingenprobleem, meer dan een kwart van de bevolking - 490.000 mensen - is ontheemd. Ruim 292.000 mensen hebben onderdak gevonden in vluchtplaatsen van UNRWA. En een geschatte 200.000 mensen hebben of ruimte gevonden bij vrienden of familie, of ''kamperen'' elders. De UNRWA vluchtplaatsen zijn overvol, 80 mensen in één klaslokaal is geen uitzondering. Het feit dat zoveel mensen opeengepakt zitten schept op zichzelf ook weer grote problemen. Afgezien van gezondheidsrisico's, dreigen ook geweldsuitbarstingen of dreigt het risico's van verkrachtingen.
Dat er zo'n groot intern vluchtelingenprobleem is, is vooral te danken aan het feit dat de Israeli's langs de grens een ''no go zone'' hebben ingesteld van drie kilometer breed. Dat is 44% van het grondgebied van de strook, ofwel bijna de helft van het hele gebied. De mensen die daar woonden, zo'n 250.000, hebben het consigne gekregen om te vertrekken. Hele gemeenschappen die hier bestonden, zoals Beit Hanoun  in het noorden,  of Khuza'a ten oosten van Khan Younis, zijn vrijwel met de grond gelijk gemaakt.
Opruimingswerkzaamheden in de Gaza-Strook worden bemoeilijkt doordat duizenden onontplofte projectielen grote delen van het gebied onveilig maken. De opruiming wordt ook bemoeilijkt doordat veel wegen onbegaanbaar zijn.
De eerste prioriteit in Gaza is het bevoorraden van de vele vluchtelingen met voedsel, drinken, matrassen, en  zaken die nodig zijn voor de hygiëne. Dat komt uiteraard bij de zorg voor de ruim 9.000 gewonden, waarvoor in de ziekenhuizen die nog operationeel zijn ternauwernood voldoende capaciteit en medicijnen voorradig zijn.  Daarnaast is er een gigantische behoefte aan psychosociale hulp voor mensen die verliezen hebben geleden. Onder hen is alleen al een geschat aantal van 373.000 kinderen. Er zijn 114 families die meer dan drie familieleden hebben verloren, 10.600 huizen zijn vernield.
Verder is grote schade toegebracht aan de infrastructuur, waaronder wat OCHA de WASH faciliteiten noemt (Water, Sanitation and Hygiene), en zijn tenminste 141 scholen en 26 klinieken op zijn minst ernstig beschadigd.
Om het beeld compleet te maken, moet hierbij nog worden opgeteld dat al sinds medio 2013  de werkloosheid in de Strook torenhoog was, omdat de Egyptische actie om de tunnels in het zuiden te vernietigen de ''tunneleconomie'' had doen instorten waardoor het effect van de Israelische boycot van Gaza nog eens werd verergerd. Ook zijn sinds augustus 2013 de salarissen van tienduizenden werknemers van de publieke sector - waaronder de politie - niet meer regelmatig betaald.