Israel heeft zondag aangekondigd dat het 4.000 dunam (ongeveer 400 hectare) privé grond van Palestijnen ten zuiden van Bethlehem confisqueert. Tot de confiscatie is vorige week besloten door het Israelische kabinet als een represaille voor de moord op de drie tieners, die in juni bij Gush Etzion werden ontvoerd. De grond die nu wordt onteigend, schrijft de krant Haaretz, moet dienen om een nieuwe stad op te laten verrijzen, Gevaot, tussen Gush Etzion en Jeruzalem, en naast de stedelijke nederzetting Beitar Illit.
Het Palestijnse persbureau Ma'n schrijft dat het bij de confiscatie gaat om olijfboomgaarden van burgers van de plaatsen Surif, Husan, Al-Jab'a en Bethlehem. Zij krijgen 45 dagen de tijd om in beroep te gaan. Maar juridische bezwaren halen meestal niets uit in gevallen dat de Israelische staat grond in beslag neemt.
De NGO ''Vrede Nu'' reageerde geschrokken op het regeringsbesluit en zei dat een confiscatie van grond in deze omvang sinds 1980 niet meer is voorgekomen.
Vrede schrijft dat Gevaot in 1984 werd opgericht als militaire basis tussen de Palestijnse dorpen Al Jab'a en Nahhalin. In de jaren 90, werd de basis in bezit genomen door kolonisten, studenten van een religieuze school (yeshiva) die 30 caravans op het terrein neerzetten. In 1998 werden de gemeentegrenzen van de nederzetting Alon Shvut, een onderdeel van het Etzion blok, zodanig gewijzigd dat Gevaot erin kwam te liggen.
Vrede Nu zegt in het verleden plannen van het ministerie van Huisvesting in de openbaarheid te hebben gebracht om 15.000 woningen in Gevaot te vestigen.Dit plan is nooit uitgevoerd. Maar kleinere plannen voor respectievelijk 523 en 61 huizen werden wel goedgekeurd en uitgevoerd op land dat eerder al tot ''staatsgrond'' was verklaard.
De raad van de nederzettingen van het Etzion Blok zei blij te zijn over de aankondiging van de confiscatie. De raad zei dat het besluit ''de weg effent voor de nieuwe stad Gevaot". De raad bevestigde ook dat het regeringsbesluit om de grond te onteigenen een wraakoefening was voor de moord op de drie tieners die in juni werden ontvoerd en vermoord. ''Het doel van de moordenaars was om ons angst in te boezemen, ons dagelijks leven te ontwrichten en ons recht op het land in twijfel te trekken, '' aldus de verklaring. ''Ons antwoord is het versterken van de nederzettingen.''
24 opmerkingen:
Marc Verheij,
Het verhaal van Eugene Kontorovich is niet nieuw. Inderdaad is veel grond op de Westoever ''staatsgrond'' in verschillende schakeringen overiegsn,. vaak is die staatsghrodn grodn die door een dorp was bestemd voor alegemeen gebruik. Mar staatsgrond of niet, dat betekent nog niet dat de Israelische staat er recht op heeft. De Westoever is namelijk, zoals het Internationala Gerehtshof nog eens in 1994 onderstreepte, bezet gebied. Israel heeft die staatsgrond niettemin ruimhartig gebruikt om er nederzettingen op te bouwen, die volgens het internationaal recht dus allemaal illegaal zijn.
Omdat er niet altijd staatsgrond voorhanden was op plaatsen waar Israel nederzettingen wilde, is ook veel land dat privé-bezit was tot staatsgrond verklaard. Israel heeft, om dat mogelijk te maken, een ''update'' van het kadaster waar de Jordaniërs voor 1967 mee waren begonnen, in de prullenmand gegooid en zijn eigen criteria aangelegd. Hoe deze diefstal (want dat is het) in zijn werk ging (en gaat) is is na te lezen in bijv. het boek ''Lords of the Land'' van Idith Zertal en Akliva Eldar. Ook in het geval van de onteigening van Gevaot gaat het naar ik begrepen heb om privé-land, vooral van inwoners van het dorp Wadi Fukin.
En nog een algemene opmerking over of ik nieuws al of niet gebalanceerd breng: u zult begrijpen dat ik onmogelijk iedere keer wanneer Israel zich land toeëigent deze hele uitleg opnieuw in mijn verhaal kan verwerken.
Beste Abu Pessoptimist,
Bedankt voor uw uitgebreide antwoord.
Wat ik bedoelde te zeggen is dat het goed journalistiek gebruik is in ieder geval de wederpartij aan het woord te laten, zeker op gevallen als onderhavig.
De uitspraak van het IGH uit 2004 is in juridische kring niet onomstreden .
Ten eerste kan het IGH geen bindende uitspraak doen in dit geval, de jurisdictie was niet geheel ontbloot van politieke inslag, het recht op zelfverdediging werd niet of onvoldoende onderkend waarbij ook komt dat een verkeerde interpretatie is gegeven aan de SC Resol. 242.
Beste Marc Verheij,
Dat is uw mening. Het klopt dat er - enkele - juristen zijn die het niet eens met de uitspraak van het Internationale Hof uit 2004, maar dat is een kleine minderheid. Zij zijn te vinden onder de kolonisten zelf of hun supporters, de christen-zionisten. Ik heb een paar keer over hen geschreven, maar kan hun argumenten niet serieus nemen. Ik beschouw de kolonisten ook niet als de wederpartij, die gehoord dient te worden. In een krantenbericht waarin gemeld wordt dat een dief is gepakt, is het toch ook niet gebruikelijk de dief om een weerwoord te vragen?
Niet alleen kolonisten of cristen-zionisten zijn de mening toegedaan dat het IGH in 2004 een uitspraak hebben gedaan die op wezenlijke punten onjuist is. Ook immers als links bekend staande rechtsgeleerden, zoals David Kretzemer en Yuval Shany, vinden dit.
Daarnaast kan ik ook noemen Prof. Jean d'Aspremont, hij heeft ook nog les gegeven op Bir Zeit. Hij had op grond van internationaal gewoonterecht wezenlijke bezwaren.
Volgens de Israelische regering handelt het hier om de facto res reliqua; daarnaast zijn er net als in gewone rechtstaten procedurele waarborgen om deze planningsbeschikking aan te vechten.
Marc Verheij,
Ik ben geen jurist, maar een vlugge blik op de publicaties van deze door u genoemde juristen geeft me geen aanleiding om te denken dat zij het oneens zijn met het Internationale Hof van Justitie op het wezenlijke punt, namelijk dat de nederzettingen zijn gebouwd in strijd met alle internationale regels. Ik heb geen tijd om in erg op details in te gaan, maar Kretzmer met name heeft vooral kritiek op het feit dat de internationale rechtsregels in toenemende mate worden genegeerd, wat ertoe bijdraagt dat die regels worden uitgehold. En hij zegt dat het uitvaardigen van opinies door het ICJ, als niet vaststaat dat naleving van die opinies kan worden afgedongen, de afkalving van het rcht alelen maar dreigt te versterken. Dat is kritiek op de context en dus duidelijk niet op de inhoud van de uitspraak die het Hof deed. Ik zie ook dat hij uitermate kritisch is ten aanzien van het Israelische Hooggerechtshof, dat over de jaren erg meegegaan is met het standpunt van de Israelische regering dat de nederzettingen niet strijd waren met onder meer de Geneefse conventies, en dat daarom nu niet meer terug kan en niet meer kon verklaren dat de Muur op de verkeerde plek was neergezet. Mijn indruk is dat Kretzmers collega's op soortgelijke wijze alleen maar kanttekeningen plaatsen. En dat u dus alleen maar wat bluft met uw opmerkingen over progressieve of zelfs linkse juristen die vinden dat het ICJ in 2004 een uitspraak deed die ''op wezenlijke punten ernaast zat''.
Uw voortschrijdend inzicht inzake uw stelling dat de bezetting van de Westoever niet meer dan een opinie is, stemt tot verheuging.
Kretzmer had weldegelijk inhoudelijke kritiek, en meer nog Yuval Shany. Dan moet u maar iets meer uw best doen. Dat neemt niet weg dat Kretzmer in zijn boek "The occupation of Justice" wel degelijk terechte kritiek op het Supreme Court heeft gegeven.
Het boek "Lords of the Land" van Akivah Eldar en Irith Zertal ken ik.
Het was vooral een goed doorwrocht anekdoctisch historisch relaas.
En tenslotte wil ik u een advies meegeven.
Vermoedelijk door uw uitgelezen deskundigheid begint te snel te defameren.
Marc Verheij,
De bezetting een opinie? U mag een andere keer uitleggen wat u bedoelt.
Intussen zet u zet de wereld op zijn kop als u vindt dat ik meer mijn best moet doen om u gelijk te kunnen geven dat Kretzmer c.s wel degelijk inhoudelijke kritiek leverden op het ICJ. Toevallig bent u degene die daarmee komt aanzetten. Geef dan zelf ook maar wat voorbeelden zou ik zeggen. En vertel meteen waarom het relevant zou zijn.
Want dat is natuurlijk de grote vraag. Zelfs al zouden deze mensen kritisch staan tegenover de uitspraak van het ICJ, dan is het nog steeds de vraag of het iets toe doet. Nagenoeg de hele wereld is ervan overtuigd dat de bezetting echt een bezetting is en de nederzettingen een illegale onderneming zijn, en alleen wat (vnl. Israelische) politici of juristen hebben daar nog wat andere ideeën over. Gaan die paar verschil maken? M.i niet, dit is alleen nog interessant voor de Israelische Bühne. De enige hoop dat aan de bezettingsellende nog eens een einde komt, moet m.i. van buiten komen. De VS, de VN, het ICJ, of grassroots bewegingen als BDS, naar analogie van Zuid-Afrika. Maar u mag me van het tegendeel proberen te overtuigen.
Lords of the Lands is meer dan een anekdotisch relaas. Zertal en Eldar geven onder meer een goede beschrijving van hoe de landdiefstal in zijn werk ging en gaat. Kijk maar in het register onder Plia Ahlbeck. Ook ik heb die dame nog eens ontmoet, terwijl mannen met kaarten en piketpaaltjes haar kantoor in en uitliepen. Ahlbeck was een top-dievegge in de gedaante van een gezellige oma met een enorme boezem en een handtas à la Golda Meir. Griezelig zo iemand.
En tenslotte: als u denkt dat ik door mijn deskundigheid defameer (een merkwaardige veronderstelling trouwens, dat deskundigheid daartoe zou leiden), dan bent u uitgenodigd met voorbeelden daar bewijzen van te geven.
Victor Kattan, Van der Bilt Journal of Transnational Law, Vol. 40, pp. 1425-1521, Legality of the Westbank Wall, reaction to Mara'abe case (2005).
Ik reageerde op uw profielschets van critici op de Wall decision (2004), deze blijkt dus ready for improvement te zijn.
Daaruit volgt mede dat of de Westbank al dan niet bezet is zoals u zelf aangeeft hooguit een juridische opinie te zijn.
U beroept zich dan secundair op opinio iuris als uitvloeisel van internationaal gewoonterecht. Dat is natuurlijk uw goed recht, echter dat op zichzelf vormt geen substantieel juridisch argument.
Uw bestrijdingsmiddel, geheten BDS, is verre van grassroots. Het heeft eerder connotatie met Pax Christi et al.
Tenslotte, uw toonzetting, ook hier weer, onderstreept uw neiging tot defameren.
Raar dat indien u weer antwoord krijgt het dan niet plaatst.
Marc Verheij,
Het artikel van Kattan, dat ik niet kende, is interessant. Het levert kritiek op het ICJ in zoverre dat het Hof niet ver genoeg ging. Het had explicieter moeten zijn over hoe de Muur ingaat tegen het zelfbeschikkingsrecht van de Palestijnen en het had duidelijker moeten stellen dat Israel bij de bouw van de Muur- op geen enkele wijze een beroep kon doen op het Recht op Zelfverdediging. Maar verder staat hij volledig achter de uitspraak van het Hof aangaande de illegaliteit van de nederzettingen en maakt hij gehakt van de wijze waarop het Israelische Hooggerechtshof en de in Israel gevierde rechter Barak met deze kwestie omgingen.
Alleen, als ik vervolgens terugga naar het begin van deze discussie, wordt steeds onduidelijker waarom ik volgens u ''de legal opinion van Eugene Kontorovich (had) dienen te weerleggen op dit geval'' en waarom ik ''de wederpartij aan het woord had moeten laten''. Behalve Kontorovich die m.i. een verwaarloosbare minderheid vertegenwoordigt, ben ik - zelfs bij de door u genoemde critici - niemand tegengekomen die betwist dat Israel de Westoever heeft bezet en dus geen enkel recht er grond te confisqueren om er nederzettingen op te vestigen. Waarvan acte.
Beste Abu Pessoptimist,
Langs deze weg wil ik u complimenteren. Het valt me op dat u goed juridisch kunt denken.
Vermoedelijk heeft u indertijd politieke wetenschappen gestudeerd, dat weet ik niet.
Ik raad u aan zich op de Rechten studie toe te leggen, u bent namelijk in staat de kern van een betoog weer te geven. Dat vermogen is niet een ieder gegeven.
Ik neem aan dat u gymnasium alfa heeft gedaan.
Beste Marc Verheij,
Dank voor dit compliment. U hebt wel een ingewikkelde omweg gekozen om het me te kunnen geven, maar goed, zo heb ik dat artikel van Kattan tenminste leren kennen.
Ik heb indertijd inderdaad een tijdje politieke wetenschappen gestudeerd, zoals veel andere journalisten. Tegenwoordig studeer ik opnieuw, ditmaal Arabisch, (geen Rechten dus). En ik ben absoluut een alpha, al heb ik het gymnasium niet afgemaakt, maar destijds om aan de school te ontkomen een kortere escaperoute gekozen via een staatsexamen HBS-a.
Beste Abu Pessoptimist,
Een punt wil ik nog kwijt.U spreekt over de in Israël gevierde rechter Barak.
Hij is een Shoah survivor die zijn gehele familie heeft zien uitmoorden. Daarnaast is Barak niet alleen in Israël gevierd,dit gelet op een aantal belangrijke studies over het evenredigheidsbeginsel.
Gedurende zijn ambtsperiode heeft hij een aantal zeer belangrijke en principiële uitspraken tot stand weten te brengen, zoals United Hamizrachi Bank v Migdal Cooperative Village (CA 6821/93), waarin de mogelijkheid van judicial review voor wetgeving werd gegeven ahv the Basic Law on Human Dignity (1992). Belangrijker is dat er van daaruit constitutionele rechten zijn gecreëerd die ook de Palestijnse bevolking ten goede is gekomen.
Hij is ook begonnen internationaal recht te incorporeren in bindende uitspraken (cf.o.a. Constitutional revolutions: Israel as a case-study, Gideon Sapir, International Journal of Law in context, Vol. 5, issue 4, December (2009), pp. 355-378).
http://www.jewishpress.com/news/breaking-news/human-rights-expert-un-source-of-legal-pogrom-and-more-to-destroy-israel-video/2014/09/10/
Beste Abu pessoptimist,
Excuses dat ik u nog een keer aanzoek.
Ik stuur bijgaande link mee omdat ik zeer veel moeite heb met meerderheidsgevoelens verpakt in opinio iuris wanneer dat niet kritisch wordt belicht.
U kan dat allemaal afdoen als propaganda, dat is uw recht uiteraard.
Wat ik bevrees is het volgende.
Stelt dat het allemaal klopt wat u zegt in deze context, waar ligt dan uw ondergrens wil het niet in een legal progrom vervallen. Dat is serieus een punt van bezorgdheid.
Marc Verheij,
Al ik die link volg zie ik dat het gaat over mevrouw Anne Bayefski die vindt dat het opzetten van een commissie van onderzoek door de Raad voor de Mensenrechten van de VN om onderzoek te te doen naar mensenrechtenschendingen tijdens de operatie 'Protective Edge' een ''legal pogrom'' is.
Uit Wikipedia haal ik de vaststelling dat
''Bayefsky speaks out in defense of Israel. She was critical of "the Obama administration's response to Israel's announcement that it will continue to build new homes for its expanding population in disputed territory", calling it "hysterical", and asked, "Given that the United States is supposed to be committed to the parties determining ultimate legal ownership of the land in final status negotiations, what is going on?".[10]
Blijkbaar is Bayefsky van mening dat Israel boven elke kritiek is verheven. Ook als het blijkt grote aantallen burgers te doden, of als het nederzettingen bouwt in gebied dat anderen toebehoort. Tja, als je er zulke meningen op na houdt, dan kom je al gauw tot de conclusie dat het opzetten van een onderzoekscommissie antisemitisch is. Of een verzoek van Obama aan Israel om even niet in de nederzettingen te bouwen als er onderhandeld wordt over nou net het gebied waar die nederzettingen staan.
Is er een ondergrens bij dit soort dingen? Beetje rare vraag. Recht is volgens mij in essentie het afwegen van belangen. Bij deze zaken (Protective Edge, nederzettingen) gaat het natuurlijk om de rechten van Palestijnen versus de rechten van Israeli's. Alleen als je de rechten van de Palestijnen volledig uit beeld verwijdert, kan je tot de conclusie komen dat er sprake is van ''legal pogroms'', zoals mevr. Bayefsky doet. Omgekeerd is het natuurlijk zaak de rechten van de Israeli's evenzeer mee te wegen in onderzoeken, resoluties en evtl. rechterlijke uitspraken. Alleen als dat niet het geval zou zijn, zou mevrouw Bayefsky een punt hebben.
Waarschijnlijk heb ik mijn punt niet exact genoeg uitgedrukt.
Wat ik wil zeggen is dat indien je opinio iuris, wat dat is het namelijk, consequent doorvoert stuit je op een ondergrens.
Anne Bayefski stoort zich aan de disproportionele negatieve aandacht die Israël krijgt in VN fora.
Overigens, het begrip ondergrens wordt niet alleen in de wiskunde gebruikt maar vindt ook haar weerslag in de rechtstheorie. Een bekend voorbeeld is de ondergrens bij vrijheid van meningsuiting, die ligt in gevolge jurisprudentie van de Supreme Court veel lager dan bij EHRM, zie o.a. holocaust ontkenners die geen bescherming krijgen ex art. 10 EVRM op grond van art. 17 EVRM - misbruik van recht clausule -, terwijl dezelfde uiting in de VS wel bescherming van the first amendment zou genieten.
Marc Verheij,
Die benadering is bekend, maar je kunt je afvragen of Israel die disproportionaliteit niet gewoon uitlokt. Er is namelijk ook geen land dat zoveel VN-resolutie naast zich neer heeft gelegd als Israel. Het zijn er ongeveer 70. Israel is in feite een recidivist. En recidivisten komen nu eenmaal vaker in aanraking met het recht dan oppassende burgers.
Anna Bayefski stipt met name de legitimiteit aan van landen die het zelf niet zo nauw nemen met elementaire mensenrechten. Daarmee wijst zij op projectie om zodoende als bliksemafleider kritiek te neutraliseren.
Zelfs recidivisten hebben rechten, hoe vreemd ook.
U begrijpt nog steeds niet wat ik bedoel met ondergrens, tenzij u de mening bent toegedaan dat een recidivist in uw ogen geen rechten heeft.
Marc Verheij (ik neem aan dat u dit schreef),
Ik denk dat ik inderdaad niet begrijp wat u bedoelt met ondergrens. Is dat een principe dat landen die zelf boter op hun hoofd hebben, het niet over Israel zouden mogen hebben? Ik zou dat een heilloos uitgangspunt vinden. Een veroordeelde misdadiger mag toch ook nog wel aangifte doen van diefstal of roof? En zou Israel dan ook zijn mond moeten houden over schendingen van de mensenrechten in Iran of Syrië?
Ik heb dat daadwerkelijk geschreven.
Ik raad u aan bij nader inzien om naast Arabische taal en letterkunde colleges formele logica te volgen. Ik dacht dat je die als keuzevak kunt opvoeren.
Marc Verheij,
'Ik zal uw idee in overweging nemen. Hopelijk leggen die docenten beter uit wat ze bedoelen dan u. (Alhoewel ik het dan natuurlijk nog uitleg aan mijn dochter zou kunnen vragen. Filosofie is één van haar hoofdvakken).
Bent u inmiddels te rade gegaan bij de filosofie docenten van uw dochter ?
Marc Verheij,
Nee. Volgens Wittgenstein ligt het antwoord op een vraag besloten in de vraagstelling. Als die onduidelijk is, gaat het niet lukken met het antwoord. En laat het het probleem hier nou net zijn, dat uw vraagstelling me nog steeds erg onduidelijk voor komt.
(Overigens zou ik niet te rade gaan bij de docenten van mijn dochter, maar bij haarzelf. Ze weet genoeg van formele logica, denk ik zo. Het is haar vak).
Een reactie posten