Foto's van Wadi Qana: International Solidarity Movement
Israel heeft donderdag 120 olijfbomen uitgetrokken in het dorp Wadi Qana bij Salfit in het noorden van de Westoever. Het totaal aantal olijfbomen dat Israel in de afgelopen maand heeft vernield, gerooid en uitgetrokken is daarmee gekomen op ongeveer 2,000.
Boeren in het dorp zeiden dat militairen begeleid door auto's van de Organisatie voor natuurbescherming de bomen uittrokken en in beslag namen. De bomen waren eigendom van Hassan Mustafa Mansour, Ahmad Khalil Mansour, en Qassem Nasser Mansou
De boeren hadden drie weken geleden orders ontvangen om hun land te verlaten.
Het verhaal van Wadi Qana is een groot drama.
Het dorpje heeft het ongeluk dat het is omringd door niet minder dan negen Joodse nederzettingen. Het ligt aan een stroom, de Qana, en het gebied is sprookjesachtig mooi. Maar Israel heeft het wegens zijn schoonheid, en omdat het rijk is aan water met een riviertje en meerdere bronnen, tot natuurgebied bestempeld. Tot 1986 woonden er 350 mensen, die zijn door de bezetters verjaagd. Nu staan nog vijf Palestijnse huizen en er mag niet meer bijgebouwd worden. Veel land wordt bewerkt door boeren uit het buurdorp Dir Ishtiya, maar ook de landbouw wordt sterk teruggedrongen,. Vroeger werden er vooral sinaasappels geoogst, maar omdat de Israelische watermaatschpapij Mekorot veel water wegpompt, zijn de bewoners voor een groot deel overgaan op olijfbomen. Dat wordt nu flink tegengegaan. In mei 2012 werden 1.200 olijfbomen van de dorpelingen gerooid. In januari 2014 waren er nog eens ruim 1.000 aan de beurt. En nu dus weer 120.
Het riviertje de Qana.
Het uittrekken van de 120 bomen in Kafr Qana volgde na het vernielen van 1,200 bomen in al-Shuyukh bij Hebron op 29 maart, 300 bomen in Majdal Bani Fadil bij Nablus op 18 maart, 300 bomen in Salem bij Nablus op 9 maart en nog een paar kleinere incidenten. Sinds 1967 komt het aantal door Israel vernielde olijfbomen op tenminste 800,000 volgens een rapport van de Palestijnse Autoriteit en het Instituut voor Toegepast Onderzoek in Jeruzalem (ARIJ), andere schattingen komen uit op ongeveer een miljoen bomen.Nog steeds zijn ongeveer 80.000 gezinnen op de Westoever voor hun inkomen afhankelijk van de olijvenoogst.
Irrigatiekanaal
6 opmerkingen:
Als mensen voor een natuurgebied of nederzetting verjaagd worden, krijgen ze dan compensatie om elders nieuw land en een huis te kunnen kopen?
Elisabeth,
Zou het?
Trouwens waarom moeten die mensen worden gecompenseerd? Ze hebben 2.000 jaar in het historische vaderland van de Joden kunnen wonen toen die even weg waren, nota bene in één van de mooiste streken. Die hebben heus al genoeg van de situatie geprofiteerd.
Het was gewoon een vraag. Ook als er compensatie zou zijn is het onrechtvaardig, maar mijn vraag is gewoon of er in zulke gevallen enige financiele compensatie is, of helemaal niets.
Elisabeth,
Sorry, ik dacht dat je een grapje maakte.
het antwoord op de vraag is: als sprake is van eigendom dat wordt onteigend, vindt compensatie plaats, al weet ik niet volgens welke criteria. Maar dit komt ook bijna nooit voor. Meestal wordt grond ingepikt op grond van verklaringen dat het gaat om ''staatsgrond''. Dat gebeurt bijvoorbeeld vaak bij grond die, wat normaal gebruik is in Palestina, collectief eigendom was van dorpen. Ook worden heel vaak privé-eigendomsclaims uit de Ottomaanse tijd of de tijd van het Britse mandaat, op uiterst dubieuze gronden ongeldig verklaard. Dan is er nog de mogelijkheid dat grond tot ''militair oefenterrein'' wordt verklaard. Omdat in dat geval geen sprake is van onteigening wordt dan geen compensatie verleend. Wel vervalt de grond na een aantal jaren dan automatisch aan de staat, omdat er een bepaling is dat grond die een aantal niet is gecultiveerd beschouwd wordt als staatsland. t
Hoe het zit met natuurparken weet ik niet zeker, maar ik heb het vermoeden dat het net zo werkt als het tot ''militair terrein'' verklaren van grond.
Tenslotte is er dan het geval van mensen wier huis wordt gesloopt omdat ze zogenaamd geen vergunning hebben. Uiteraard wordt ook dan geen compensatie betaald. Die bewoners mogen al blij zijn als dat niet gepaard gaat aan hoge sloopkosten en boetes. Wel zijn er weer bijzondere gevallen, zoals Bedoeïenen, die worden gelokt met nieuwe behuizingen in stedelijke agglomeraties, bijvoorbeeld in de buurt van Jericho. De Bedoeïenen zitten daar echter niet op te wachten. Het betekent dat zij hun (niet erkende) claims de grond waar zij wonen moeten opgeven, en dat ze hun bestaan, waarbij ze leven van landbouw- en veeteelt, op hun buik kunnen schrijven.
Toppunt van cynisme: onder het artikel zie ik een advertentie voor ‘Boelens Graszoden’: ‘Kwaliteit graszoden van eigen teelt! Vandaag besteld, morgen bezorgd!’ Of dat ook voor de Westoever geldt, staat er niet bij.
Dank je wel voor de informatie, Maarten-Jan!
Een reactie posten