Kindarbeider aan het werk bij de dadelpalmen. (Foto HRW)
Het gebeurt niet vaak, maar soms lees ik als het over Isarel/Palestina gaat toch nog iets waar ik nog nooit van had gehoord: in dit geval kinderarbeid in dienst van de nederzettingen op de Westoever. Human Rights Watch bracht vandaag, maandag, een rapport uit waarin wordt gemeld dat dat bestaat. De kinderen worden gebruikt in de landbouw, om te planten, te oogsten, en de eindproducten te verpakken. Een groot deel van deze eindproducten wordt geëxporteerd naar Europa en naar de VS, waar ze meestal in de supermarkt terecht komen (Albert Heijn bijvoorbeeld) met het opschrift "Produce of Israel'.
Het rapport van 74 pagina's, “Ripe for Abuse: Palestinian Child Labor in Israeli Agricultural Settlements in the West Bank,” beschrijft dat kinderen van soms net 11 jaar oud werken op de landerijen en in kassen van de nederzettingen,vaak in temperaturen die boven de 40 graden Celsius uitkomen. Ze krijgen weinig betaald - en altijd in cash en zwart. Ze moeten zware lasten dragen, worden blootgesteld aan gevaarlijke pesticiden en andere onveilige werkomstandigheden en moeten in een aantal gevallen zelf opdraaien voor de medische behandeling van in werktijd opgelopen verwondingen of ziekten.
“De Israelische nederzettingen profiteren van de schendingen van de rechten van Palestijnse kinderen,'' aldus Sarah Leah Whitson, de directeur van Human Rights Watch voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika. “Kinderen uit gemeenschappen die verarmd zijn door Israels politiek discriminatie en de nederzettingenpolitiek, geven hun schoolopleiding eraan en kiezen voor dit gevaarlijke werk omdat ze ervaren dat er geen alternatieven zijn. En Israel doet er niets tegen.”
Human Rights Watch interviewde 38 kinderen en 12 volwassenen die op zeven landerijen van nederzettingen in de Vallei van de Jordaan, een gebied dat ongeveer 30 procent van de Westoever beslaat en waar de meeste landbouw-nederzettingen zijn gevestigd.
Dadelplukkers aan het werk voor de Israelische coöperatie Hadiklaim in de Jordaanvallei. Hadiklaim exporteert naar 30 landen. (Foto Hadiklaim)
Israelische discriminerende restricties voor wat betreft de beschikking over grond en over water voor de Palestijnen, met name in de Vallei van de Jordaan, kost de Palestijnse economie jaarlijks meer dan 700 miljoen dollar, volgens schattingen van de Wereld Bank. Israel heeft 86 procent van het land in the Vallei van de Jordaan uitgegeven aan de nederzettingen en geeft de nederzettingen en hun landbouwactiviteiten een veel en veel groter aandeel aan water uit de de aquifer onder de Vallei dan aan de Palestijnen die de Vallei bewonen. Een derde van hen, 33.5 procent, leeft onder de armoedegrens, een aantal dat hoger is dan elders op de Westoever. Sommige Palestijnen huren land van de nederzettingen, nadat Israel dit wederrechtelijk heeft onteigend en aan de nederzettingen cadeau gedaan.
Hoeveel kinderen er precies in de nederzettingen werken is niet bekend, er bestaan uiteraard geen officiële statistieken. Maar Palestijnse en Israelische groepen die zich bezighouden met de rechten van arbeiders schatten dat het het hele jaar door enkele honderden moeten zijn en dat die aantallen nog flink groeien in de oogstseizoenen Ook zijn er veel kinderen die nog wel naar school gaan, maar part time voor de Israeli's werken. HRW interviewde onderwijzers die vertelden dat deze leerlingen vaak uitgeput in de schoolbanken zitten.
De kinderen worden meestal ingehuurd door Palestijnse tussenpersonen die hen hun - lage - lonen uitbetalen betalen in cash. Loonstrookjes zien ze nooit. Het militaire gezag zegt geen werkvergunningen af te geven voor personen beneden de 18, maar de kinderen hebben dat niet nodig om hun werkplek te bereiken, want de meeste landbouwgebieden liggen buiten het terrein van de eigenlijke nederzettingen. De kinderen die HRW interviewde - dat waren er 33 - zeiden dat last hadden gehad van duizeligheid en misselijkheid. Sommigen zeiden flauw te zijn gevallen tijdens het werken in temperaturen boven de 40 graden Celsius, of nog hoger in de kassen. Andere kinderen klaagden over overgeven, moeite met ademhalen, brandende ogen en huiduitslag na gewerkt te hebben met pesticiden of aan het spuiten met pesticiden te zijn blootgesteld, vaak in afgesloten ruimten. Sommigen klaagden over pijn in de rug na het dragen van zware dozen of ''rugzak-containers'' met bestrijdingsmiddelen.
Israels arbeidsvoorschriften verbieden - zeker aan jongeren - het dragen van zware lasten, het werken in hoge temperaturen of met gevaarlijke pesticiden, maar die voorschriften worden niet nageleefd als het Palestijnse kinderen in nederzettingen betreft. Human Rights Watch doet een beroep op derde landen om hier tegen op t6e treden. Zij zouden hun relaties moeten verbreken met zaken die profiteren van de schendingen van de rechten van de Palestijnen op de Westoever en geen landbouwproducten meer moeten importeren uit de nederzettingen.
"De nederzettingen," aldus Sarah Leah Whitson, "zijn een bron van dagelijkse mensenrechtenschendingen, waaronder de rechten van kinderen. Andere landen en bedrijven zouden dat niet mogen ondersteunen of ervan mogen profiteren.''
12 opmerkingen:
Mijn grootvader huilde van blijdschap toen Israel gesticht werd.
Toen mijn moeder in de jaren 70 opmerkte dat dat wel te koste van een ander volk was gegaan zei hij: "Ik denk wel dat je gelijk hebt, maar het lukt me niet om mijn visie nu nog te veranderen: Ik was ZO BLIJ voor de Joden dat ze nu eindelijk een eigen staat hadden."
Weer 40 jaar later is de houding van Israel: Laat de kinderen van de Amalekieten maar aan pesticiden blootstaan.
Wat een 'licht onder de naties' is Israel gebleken. Gatver.
Twee jaar geleden maakte Jan Eikelboom voor Nieuwsuur een item over het Palestijnse dorp Qusra en de nabijgelegen ‘outpost’ Esh Kodesh. De kolonisten terroriseren de dorpsbewoners en nemen steeds meer van hun grond in bezit. Een van de dorpsbewoners vertelt in het filmpje dat ouders daardoor gedwongen zijn hun kinderen van school te halen en in de nederzettingen in de Jordaanvallei te laten werken, voor 55 shekel (13 euro) per dag.
Zie http://nieuwsuur.nl/video/486765-verslag-vanuit-esh-kodesh-en-kusra.html, vanaf 4’40’’.
De cijfers van de Wereldbank geven een nog ontluisterender beeld dan Human Rights Watch schetst. In het rapport ‘Area C and the Future of the Palestinian Economy’ (oktober 2013) becijfert de bank dat de wurgende restricties voor Palestijnse ondernemers en boeren in Area C de Palestijnse economie jaarlijks 3,4 miljard dollar (3,2 miljard euro) kost en de ontwikkeling van een duurzame Palestijnse economie onmogelijk maken. Die 3,2 miljard euro is 35 procent van het Palestijnse Bruto Binnenlands Product.
Zie
https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/16686/AUS29220REPLAC0EVISION0January02014.pdf?sequence=1
Ook erg:
Als je naar de AH of de Plusmarkt schrijft of ze geen producten uit de nederzettingen willen verkopen (organisaties zoals PAX houden wel een schrijfactie) krijg je een mailtje terug dat ze 'niet aan politiek doen' en daarom het fruit en de dadels gewoon blijven verkopen.
Zou het argument dat we geen producten verkregen door kinderarbeid ze kunnen overhalen?
Jij trapt ook werkelijk overal in. Bovendien verifieerde HRW de aantijgingen niet, wat ook niets zou hebben opgeleverd aangezien deze waren gebaseerd op beweringen, laster dus.
http://ukmediawatch.org/2015/04/14/did-hrw-report-on-palestinian-kids-working-at-israeli-farms-use-a-photo-of-kid-working-at-a-palestinian-farm/
Frank,
Jij komt aanzetten met een stukje van de doorgewinterde hasbara leugenaar Adam Levick die David Elhayani, citeert, het hoofd van de ''Jordan Valley regional council'', oftewel de spreekbuis van de betrokken Israelische nederzettingen. Niks aan de hand, allemaal leugens volgens deze meneer. Ja, dat geloven we dan meteen.
Abu Pessoptimist zei...
16 april 2015 15:04
Jij komt altijd aanzetten met antisemitische bagger uit de koker van terreurgroeperingen als Hamas en Fatah of hoe die gekken en moordenaars ook mogen heten omdat dit een mooie aanvulling is op je eigen haat tegen Joden. Wat niet in je straatje past is bij jou hasbara. Taalarmoede en gebrek aan argumenten van jouw kant.
Frank (een nieuw alias van Machiel de Winter?),
Human Rights Watch is dus volgens jou een soort mantelorganisatie van Hamas? Het is weer eens een ander geluid, alhoewel niet bepaald een Ander Joods Geluid. Hetzelfde geldt voor je opmerking dat ik Joden haat. Je veronderstelt daarmee dat ik een hekel heb aan mijn kinderen en lijdt aan zelfhaat. Tamelijk ernaast, kan ik je verzekeren.
Hierbij verklaar ik dat deze Frank geen alias is voor mijn persoon.
Je beschuldigt me wel vaker van aliassen zonder ook met een sikkepitje bewijs.
Volgens mij heeft Frank in ieder in die zin gelijk, hij valt je volstrekt onkritisch citeren van anti-Israël bronnen aan om daarmee stemming te kunnen maken. Dat heeft niets met journalistiek te maken. Alles wat daar tegenin gaat is vrijwel automatisch hasbara of soms Christenen voor Israël propaganda.
Machiel de Winter,
Misschien kunt u uw email-adres een keer achterlaten, zoals gevraagd.
Machiel,
U krijgt er geen genoeg van, hè? Wat maakt HRW ‘anti-Israël’? En wat is er precies ‘onkritisch’ aan Abu’s citaten uit het rapport? Van welke kritische noten had hij de citaten moeten voorzien? Is HRW soms onbetrouwbaar? Deugt de methodiek van het onderzoek niet? Had Abu misschien eerst zelf ter plekke onderzoek moeten instellen alvorens het rapport te bespreken? Leg eens uit, Machiel: wat deugt er concreet niet?
En waarom laat u ins hemelsnaam uw e-mailadres niet gewoon achter, zodat Abu weet met wie hij te doen heeft? Bent u soms bang dat hij uw mailbox volstort met ‘onkritische anti-Israël hasbara’ - zeg maar voor de broodnodige ‘stemmingmakerij’, zoals u dat noemt?
Frank,
Tsjonge, wat een venijn druipt er uit uw pen, onsmakelijker kan het niet. Dus Abu trapt niet alleen ‘werkelijk overal in’, hij komt ook ‘altijd aanzetten met antisemitische bagger uit de koker van terreurgroeperingen als Hamas en Fatah of hoe die gekken en moordenaars ook mogen heten omdat dit een mooie aanvulling is op je eigen haat tegen Joden’. Over bagger gesproken, Frank. Bagger met een hele grote B.
U schrijft dat HRW ‘de aantijgingen niet heeft geverifieerd’. In het hoofdstuk ‘Methodology’ kunt u precies lezen welke partijen door HRW zijn benaderd. Dat zijn er nogal wat, dus hoe bedoelt u, ‘niet geverifieerd’? Spijtig genoeg wensten sommige partijen niet aan het onderzoek mee te werken, zo blijkt uit de volgende passage:
“Human Rights Watch met with Palestinian authorities and sought to meet Israeli civil and military authorities responsible for labor law enforcement in the West Bank, and provided questions to Palestinian and Israeli authorities based on preliminary research. Israeli officials did not respond to requests for meetings or written questions.”
Nu meent u op grond van een uitspraak van welgeteld één persoon - de hoofdman van de ‘Jordan Valley regional council’, die achteraf kennelijk wél bereid was tot commentaar - het complete rapport te moeten afdoen als ‘gebaseerd op beweringen, laster dus’. Dat is magertjes, Frank, bedroevend magertjes.
Bovendien is de uitspraak van de man uiterst dubbelzinnig. Hij zegt dat zijn council geen Palestijnse kinderen in dienst heeft c.q. voor zich laat werken. De kinderen waarover HRW schrijft werken ook niet voor de council (laat staan dat ze daar in dienst zouden zijn), maar worden via tussenpersonen door kolonisten aangetrokken, en hebben ook daar geen formele betrekking; ze werken zwart, zonder arbeidscontract, zonder verzekering, zonder loonstrookjes, ze bestaan zogezegd niet. Dat is nou net een van de problemen die HRW signaleert.
Los van die ene uitspraak gaat het artikel waarnaar u verwijst helemaal over de door HRW gebruikte coverfoto, die niet op een Israëlische landerij in de Jordaanvallei, maar op het land van een Palestijn zou zijn gemaakt. Dat klopt, zo maakte HRW zelf bekend. Maar aan de inhoud van het rapport doet het gebruik van een verkeerde foto uiteraard niets af.
En dan bent uitgerekend ú degene die hier een ander (i.c. Abu) beschuldigt van ‘een gebrek aan argumenten’ en het negeren van zaken die ‘niet in je straatje passen’. Gekker kan het niet, Frank.
@ Jennifer,
Bedrijven hoeven niet aan politiek te doen, ze moeten zich gewoon houden aan de regels voor zaken-doen die door OESO zijn opgesteld. Bedrijven hebben een eigen verantwoordelijkheid. Maar ze verschuilen zich graag achter regeringen die het recht ook niet respecteren.
Fennie Stavast
Een reactie posten