Arabische Liga wil - anders dan enkele leden - géén wijziging van haar vredesinitiatief uit 2002

Nabil al-Arabi

Nabil al-Arabi, de secretaris-generaal van de Arabische Liga, heeft zaterdag gezegd dat de Liga wijzigingen en amendementen van het uit 2002 daterende Arabische Vredesinitiatief van de hand wijst. In een verklaring zei hij dat hij dit duidelijk heeft gemaakt in zijn speech bij de vrijdag in Parijs gehouden internationale top ter ondersteuning van het Franse vredesinitiatief. Zijn verklaring kwam nadat onlangs een aantal Arabische staten aan Israel had laten weten wel bereid te zijn het initiatief te wijzigen.
Al-Arabi voegde eraan toe dat de internationale vredesconferentie die Frankrijk aan het einde van dit jaar bijeen hoopt te roepen er goed aan zou doen een compromis te bedenken voor het beëindigen van het Israelisch-Palestijnse conflict, in plaats van ''door te gaan met het beheersen ervan door een nieuwe ronde te lanceren van zinloze onderhandelingen zoals die nu al 25 jaar zijn gehouden''.
Om de twee-statenoplossing te redden en een onafhankelijke Palestijnse staat te stichten met Oost-Jeruzalem als hoofdstad, zou er een mechanisme moeten komen, gekoppeld aan een deadline, dat de doeleinden zou kunnen verwezenlijken waarover beide zijden het eens zijn, aldus de verklaring van al-Arabi. Internationale resoluties, met name de resoluties 242 en 338 van de Veiligheidsraad die verwijzen naar Israels (vrijwel volledige) terugtrekking naar de grenzen van vóór  5 juni 1967, zouden daarbij als uitgangspunt moeten dienen.
Al-Arabi’s verklaring komt nadat Israelische bronnen twee weken geleden onthulden dat een aantal Arabische staten aan aan Israel hadden laten weten dat ze bereid waren het Arabische vredesinitiatief te wijzigen ten behoeve van nieuwe onderhandelingen tussen Israel en de Palestijnen.De Israelische premier Netanyahu verklaarde op 31 mei, mede namens zijn nieuwe minister van Defensie Lieberman, dat hij wel wat voelde voor dat Arabische vredesinitiatief, dat dan wel een beetje aangepast zou moeten worden gezien de intussen veranderde situatie. Hij was bereid daar met Arabische landen over te onderhandelen. Ikzelf legde daarna op mijn blog een verband met het feit dat de site Middle East Eye (MEE) had gemeld dat de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), Egypte en Jordanië een plan hadden om de Palestijnse president Mahmoud Abbas te vervangen en diens oude vijand Mohammed Dahlan als nieuwe leider naar voren te schuiven om de onderhandelingen met Israel een nieuwe impuls te geven. De VAE had hierover al gesprekken met Israel gevoerd, meldde MEE. En Netanyahu had eerder al aan de Egyptische leider Abdel Fattah al-Sisi laten weten dat hij veel meer voor een ''regionale aanpak'' voelde dan voor het bredere Franse initiatief. 
De Palestijnse Autoriteit was voor en Israel was tegen het Franse initiatief, waarvoor overigens geen van beide was uitgenodigd. Afgelopen vrijdag kwamen in Parijs afgevaardigden van 29 landen voor een bijeenkomst over dit initiatief bijeen, waaronder vertegenwoordigers van de VS, de VN, de EU en de Arabische Liga. Dore Gold, de secretaris generaal van het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken, noemde het ondertussen in Jeruzalem een kolonialistische onderneming en vergeleek het met de afspraken van Sykes en Picot, die in 1916 de grenzen en invloedssferen afbakenden in het ineenzakkende Ottomaanse rijk.
Het is een veel voorkomende tactiek van rechts, zo voeg ik AbuP. daar dan maar aan toe, om de tegenstander datgene voor de voeten te gooien waaraan men zich zelf schuldig maakt. Zoals xenofoben, racisten en vroegere antisemieten degenen die kritisch tegenover Israel staan tegenwoordig uitmaken voor antisemiet, zo verwijt de vertegenwoordiger van een land dat nog steeds bezig is op kolonialistische wijze de Palestijnen te verdrijven dat het ''de anderen'' zijn die kolonialistisch optreden.