PVV kreeg idee voor Polenmeldpunt uit Israel

 Opgraving in Silwan

De organisatie Een Ander Joods Geluid (EAJG) weet te melden dat de PVV het idee voor een Polenmeldpunt heeft overgenomen van Israelische kolonisten. Dat zou gebeurd zijn tijden het bezoek dat de Israelische premier Netanyahu in januari bracht aan Nederland.
 Tijdens overleg van Netanyahu met bevriende fractievoorzitters in de Tweede Kamer, zo heeft EAJG uit  Haagse bronnen vernomen, vertelde Netanyahu dat kolonisten in Jeruzalem plannen hadden om een meldpunt op te zetten voor de overlast die Palestijnen veroorzaken  in Silwan, een Palestijnse wijk van Oost-Jeruzalem waar de kolonisten bezig zijn een bijbels park aan te leggen. Volgens Netanyayu saboteren de Palestijnen de plannen voor dit park in de 'Stad van David' op allerlei manieren, omdat zij er een ‘bedreiging’ in zien voor Silwan. Zij zouden onder meer bouwmaterialen stelen (waarmee dan weer illegale Palestijnse huizenbouw plaatsvindt), autobanden van auto’s van archeologen en bouwvakkers lekprikken, en VN-functionarissen bedreigen die aansturen op een compromis.
Daarnaast zouden zij Jeruzalems burgemeester Nir Barkat willen aanklagen wegens 'bestuurlijke verwaarlozing’ van het door Israël ‘illegaal geannexeerde’ Silwan. En dat terwijl er Palestijnen werken in de opgravingen en in Silwan, aldus Netanyahu, en er van de vele duizenden vaak gebrekkige woningen in Silwan  niet meer dan slechts een tachtigtal hoeft te wijken voor het archeologische park. Het park zal bovendien voor iedereen toegankelijk zijn en veel toeristen trekken, waar de Palestijnen dan zelf ook weer profijt van kunnen hebben, aldus de premier.
Netanyahu stelde dat de Palestijnen weliswaar lid zijn geworden van de UNESCO, maar er kennelijk geen probleem in zien om de cultureel belangwekkende opgravingen te dwarsbomen, alleen omdat die betrekking hebben op de Joodse geschiedenis. De PVV bleek minder geïnteresseerd in de kwestie van de opgraving - ‘cultuur’ heeft nu eenmaal geen prioriteit voor de PVV. Wilders zou echter zijn oren hebben gespitst toen hij hoorde van het idee van een meldpunt. Korte tijd later werd het Polenmeldpunt van de PVV gestart.

Proces wegens smaad over de dood van het jongetje Al-Durra moet over van Franse Hoge Raad

Charles Enderlin met exemplaren van het  boek dat hij over de affaire schreef: ''Un enfant est mort''.



De zich in Frankrijk al jaren voortslepende zaak wegens smaad van de Franse tv zender France 2 en zijn correspondent Charles Enderlin in Israel tegens Philippe Karsenty van een media watchdog moet over gedaan worden. Dat heeft het Franse Cour de Cassation (de Franse Hoge Raad) dinsdag beslist. Karsenty was in 2006 in eerste instantie veroordeeld, maar werd in 2008 door het Cour d'appel (Gerechtshof) vrijgesproken. Deze laatste uitspraak is nu door de Hoge Raad vernietigd.
De zaak gaat over de affaire van het jongetje Mohammed al-Durra dat in september 2000 bij het begin van de Tweede Intifada in Gaza werd gedood tijdens een treffen tussen Palestijnen en het Israelische leger. Enderlin maakte een rapportage  van het jongetje die in de armen van zijn vader omkwam. Het waren beelden die de hele wereld rondgingen en een een soort icoon van Tweede intifada werden. 

Vrij snel daarna kwam daarop vanuit Israel een beweging op gang om de dramatiek te ontkrachten. Gebaseerd op het feit dat Enderlin's cameraman, Talal Abu Rahma, een Palestijn was (en dus - zoals alle Palestijnen - niet te vertrouwen), werd aangevoerd dat de 12-jarige Mohammed niet door Israelische maar door Palestijnse kogels was gedood. Anderen ging zover te zeggen dat de hele zaak in scène was gezet. Karsenty, die de leider is van Media Rating, een soort Frans equivalent van Engelstalige hasbara-watchdog organisaties als Honest Reporting of CAMERA, had zelfs gesteld dat Mohamed helemaal niet was gedood, dat het allemaal een vervalsing was en dat France 2 zijn correspondent in Israel, Charles Enderlin,  en de chef van de nieuwsdienst, Charlette Chabot diende te ontslaan.
Bij de vrijspraak van Karsenty in 2008, in de zaak die France 2 en Enderlin hadden aangespannen, had het Gerechtshof geen uitspraak gedaan over de vraag of de beelden van France 2 nu echt waren geweest of vervalst, maar alleen besloten dat Karsenty zijn mening 'te goeder trouw' had gegeven en binnen het kader was gebleven van wat wettelijk toelaatbaar is bij het uiten van kritiek. Het Cour de cassation heeft deze uitspraak nu op grond van een juridische technicality vernietigd: het Gerechtshof was zijn boekje te buiten gegaan door tijdens de zaak de de ruwe, onbewerkte opnames van France 2 op te vragen. Het had zich moeten beperken tot de bewijzen die Karsenty zelf had aangedragen om aan te tonen dat hij zich niet schuldig had gemaakt aan smaad.
De zaak-Al-Durra blijft daarmee nog wel even onder de rechter in Frankrijk. Juist vorige week kwam het Franse Gerechtshof met een andere uitspraak, waarbij een Israelische arts eveneens van laster werd vrijgesproken. Hij had beweerd dat de vader van het jongetje Mohammed bij de schietpartij helemaal niet gewond was geraakt en dat hij littekens van oude wonden voor nieuwe verwondingen had laten doorgaan. Het Franse Gerechtshof oordeelde dat deze uitspraken ook 'te goeder trouw' waren gedaan, (alhoewel ze in strijd met de feiten waren). 
Ook deze zaak zal nog verder worden uitgevochten voor het Cour de cassation.       

Israelische militairen halen twee Palestijnse tv-stations uit de lucht

 Studio van Watan-tv (Reuters)

Updated. 
 Israelische militairen hebben woensdag vroeg invallen gedaan bij twee Palestijnse tv-stations en computers, zendapparatuur en delen van de administratie meegenomen. Eén overval betrof de Palestijnse tv-zender Al-Watan in Ramallah. De kantoren werden overhoop gehaald en vier journalisten werden een paar uur vastgehouden, vertelde een van hen aan het persbureau Reuters.  Hij voegde eraan toe dat het station nu uit de lucht is. Al-Watan is eigendom is van een aantal non-gouvernementele organisaties. Het zendt plaatselijk nieuws en culturele en politieke programma's uit via internet. Al-Watan tv noemde de inval een daad van piraterij en zei dat het de gestolen apparatuur zal vernieuwen en de uitzendingen hervatten. 
De tweede overval vond plaats bij Al-Quds TV in Al-Bireh, een station voor opvoedkundige doeleinden. Ook daar werd de zendapparatuur in beslag genomen. 
Een woordvoerster van het Israelische leger zei dat Israelische militairen een operatie hadden begeleid van ambtenaren van het ministerie van communicatie, dat had bepaald dat de stations illegaal uitzonden. Ze hadden het verzoek gekregen op te houden met uitzenden omdat ze andere stations stoorden, aldus de woordvoerster en in overeenstemming met de wet was hun apparatuur in beslag genomen. Hun uitzendingen stoorden overigens ook de communicatie met het luchtverkeer en dat was ''heel erg gevaarlijk'', aldus de woordvoerster.  
 De overvallen vonden plaats in de zogenoemde Area A van de Westoever.Op papier hebben de Palestijnse autoriteiten en politie het daar voor het zeggen en hebben Israelische militairen niet het recht daar invallen te doen. Premier Fayyad bezocht één van de overvallen stations, Al-Watan tv, en noemde de inval ''monsterlijk en een schending van alle internationale wetten''. 
Suleiman Zuheiri, staatssecretaris van het Palestijnse ministerie van Telecommunicatie in Ramallah, zei dat Israel artikel 36 van de Oslo-akkoorden had geschonden, dat overleg met de Palestijnse Autoriteit voorschrijft.Hij noemde het verder onzin dat de stations het luchtverkeer van het Ben Gurion vliegveld zouden hebben gestoord. "De golfengte voor burgerluchtverkeer begint volgens de internationale standaarden bij 120 megahertz,'' zei hij. ''TV frequenties zitten boven de 500 megahertz.''

Israel gaat 'Palestijns vliegveld' bij Jeruzalem omzetten in industrieterrein

De luchthaven Qalandiya

Hagit Ofran van Vrede Nu meldt op haar blog, Eyes on the ground in East-Jerusalem, dat de Commissie voor Planning van de gemeente Jeruzalem de grond van de luchthaven 'Atarot' (of 'Qalandiya') heeft geregistreerd als 'stedelijk gebied'. Dat is een eerste stap om het terrein over te hevelen uit de zeggenschap van de Nationale Havenautoriteit naar de zeggenschap van de gemeente Jeruzalem. De minister van Verkeer moet dat nog goedkeuren, maar daarna kan het proces beginnen om er een een industriegebied van te maken.
Het belang van dit feit, dat het eerst werd gemeld door de krant Ma'ariv, is dat Qalandiya werd beschouwd als een mogelijke luchthaven voor een toekomstige Palestijnse staat. Er zijn zelfs berichten geweest, meldt Ofran, dat Tzipi Livni, toen zij minister was, de luchthaven officieel aan de Palestijnen heeft toegezegd.
Ofran denkt dat het plan niet alleen een streep door de rekening is van de mogelijkheid van een Palestijnse luchthaven, maar dat de nieuwe bestemming van het terrein ook gaat doen wat het plan voor  Givat Hamatos in het zuiden gaat doen. Terwijl Givat Hamatos een soort dam gaat vormen tussen Zuid-Jeruzalem en Bethlehem, zal een industriegebied Atarot straks een soort afsluiting van vormen tussen Oost-Jeruzalem en Ramallah in het Noorden. Afgezien daarvan sluit het ook Jeruzalem af van de Palestijnse buurten (eigenlijk dorpen) Shu’afat en Beit Hanina in het zuiden, Bir Nabala, Al Judeira, Al Jib, Rafat and Qalandiya in het Westen, Ar-Ram, Dahiyat al Bareed en Jaba’ in het Oosten, en het vluchtelingenkamp Qalandiya en Kafr ‘Aqab in het noorden. (Op de kaart van Vrede Nu, hieronder is dat te zien). Het is kortom, weer een stap in het proces dat bezig is een twee-statenoplossing voorgoed te verhinderen (zie ook hier).
Het vliegveld Qalandiya is tijdens het Britse mandaat aangelegd tussen Jeruzalem en Ramallah. In 1967, na de verovering van de Westoever, besloot Israel de luchthaven, die van strategisch belang werd geacht,  bij Jeruzalem te voegen, dat met sterk vergrote gemeentegrenzen, werd geannexeerd. Daardoor kwamen ook de Palestijnse dorpen Beit Hanina, Shuafat, Kfar Aqeb en delen van het kamp Qalandiya binnen Jeruzalem te liggen. Het vliegveld werd tot 1998 gebruikt voor commerciële binnenlandse vluchten.In 2001, tijdens de Tweede Intifada, werd het vliegveld ook voor alle andere vluchten gesloten.

 (Klik op de kaart voor een vergroting)

Hoe Arutz 7 optimaal gebruik maakt van een steen

 De leden van het Huis van Afgevaardigden Eliott Engel (l), Jerold Nadler (2e van links) met vice-president Malcolm Hoenlein van de 'Conference of Presidents of Major American Jewish Organizations (rechts naast Nadler). En met de steen...

  'Leden van het Congres aangevallen op de Olijfberg', kopte  Arutz 7, de site van het gelijknamige tv-station van de kolonisten in Israel, zondag.
 Dat klinkt behoorlijk alarmerend. Maar was het dat ook? Het blijkt dat de Congresleden Eliot Engel en Jerold Nadler (beiden Democratische Afgevaardigden van de staat New York) bij een bezoek aan de begraafplaatsen op de Olijfberg onder vuur zijn genomen. Nou ja, iemand heeft een steen naar ze gegooid.  Het was wel een grote steen, maar hij was 30 meter van ze vandaan geland. Daarna hadden politiemensen die hen op hun tocht beveiligden, hem opgeraapt. En zie, dat werd een foto-opportunity

Engel zei later:  I don’t know if the rocks were thrown at us or at the police. All I know is that we heard a thud and later someone brought over the rock. We were told that the incidents happen like this all the time, but it is disconcerting to actually be a part of it.”  (Ik weet niet of de steen naar ons werd bgegooid of naar de politie. Ik weet alleen dat we een geluid hoorden en dat iemand ons de steen bracht.  Er werd ons verteld dat dit soort incidenten voortdurend plaatsvinden, maar het is onprettig om zelf een keer mee te maken).

Non news, natuurlijk. Maar waarom breng ik het toch? Ten eerste omdat Arutz 7 deze gebeurtenis die vrijdag al had plaatsgevonden alsnog op zondag brengt, verlucht met foto's en video's. Dat gebeurt niet zomaar. Daarmee dient deze ultra-rechtse site een doel. De congresleden is duidelijk geworden wat dat is, Palestijns terrorisme. Arutz 7 kan die steen mooi gebruiken om te laten zien hoe slecht Palestijnen zijn. Er wordt munt uit geslagen, zogezegd

Hoenlein, Engel en Nadler (vlnr) met een onbekende man (2e van links) bij de resten van grafstenen.
 
Maar er was nog een tweede reden waarom ik erover schrijf. De Congresleden en Hoenlein waren naar de Olijfberg gegaan om daar in ogenschouw te nemen dat Palestijnen er vandalisme bedrijven jegens Joodse graven. Er werd hun getoond hoe erg dat is. Die steen kwam als een soort extraatje, een onderstreping van waar het om ging. Letterlijk een klein geschenk  dat uit de hemel viel.
 Ik kan niet goed beoordelen hoe vaak dat voorkomt, vandalisme van Joodse graven, maar heb de indruk dat we er meer van hadden geoord als het vaak zou gebeuren. Arutz 7 meldt dat wat de Congresleden te zien kregen 14 graven betrof. En op hun site is bovendien een video gepost (naar gezegd wordt opgenomen door bewakingscamera's - zie hieronder) van een man die grafstenen vernielt. De video is van november. De man die erop te zien is, is intussen al veroordeeld tot drie maanden gevangenisstraf.   

Ik wil vooropstellen dat ik het vernielen van graven volstrekt afkeur. Maar de hele zaak roept wel erg veel vraagtekens op. Veertien graven? Sinds november? Door een man die op de video een uiterst sullige indruk maakt? En dat moeten Congresleden dan gaan zien om de boodschap mee naar huis te nemen dat dit om politiek gemotiveerde daden van vandalisme gaat? Om mensen die de Israelische geschiedenis willen uitwisen, of zoiets? (zie de site van Arutz 7 met een video waarop de twee Congresleden dat allebei vanuit hun zionistische levensovertuiging toelichten). 
Ik vrees - ik weet wel bijna zeker - dat er een luchtje aan zit. Dat het hier gaat om hasbara-actie. Want zou het misschien kunnen dat het de bedoeling is in het Amerikaanse Congres de mening post te doen vatten dat het Palestijnen zijn die Joodse graven schenden? Als het ware om het feit uit te wissen dat het omgekeerde, Joden die Palestijnse graven niet alleen schenden maar zelfs doen verdwijnen,  op een veel grotere schaal - en door de staat gesteund - plaatsvindt? Zouden de heren Engel en Nadler überhaupt wel weten van het bestaan van de eeuwenoude islamitische Mamilla begraafplaats in Jeruzalem? in ieder geval lijkt het me vriwjel zeker dat ze daar niet zijn rondgeleid om te zien dat Israel er in 1968  deels een park overheen heeft aangelegd en een hotel overheen heeft gebouwd, en nu bezig is op weer een ander gedeelte van de begraafplaats een, je zou het haast niet geloven maar het is echt waar,  'Museum van de Tolerantie' aan te leggen? Allemaal Acties waarbij letterlijk tienduizenden graven zijn geschonden en nog steeds worden geschonden? Ik durf de weddenschap wel aan dat niemand van de gastheren van Engel en Nadler daar ook aar een woord over heeft gezegd. 

Leider van Hamas neemt voor het eerst openlijk afstand van Bashar al-Assad

Ismail Haniye temidden van een enthousiaste menigte voor de Azhar-moskee in Cairo (AP)

De premier van Gaza, Ismail Haniye, heeft vrijdag in Cairo de “heroïsche” strijd van van het Syrische volk voor democratie geprezen. Het was voor het eerst dat een leider van Hamas publiekelijk afstand na van het regie van president Bashar al-Assad van Syrië.
 ''Ik spreek mijn bewondering uit voor alle mensen van de Arabische Lente, of beter de Arabische winter,' zei Haniye tijden een bijeenkomst in de moskee van Al-Azhar. ''Ik bewonder het heroïsche volk van Syrië dat strijdt voor vrijheid, democratie en hervormingen.”
''Geen Iran, geen Hezbollah, Syrië is islamitisch,'' riep de aanwezige menigte in een duidelijke blijk van afkeuring voor de shi'itische steunpilaren van het Syrische regime.
De leiders van Hamas hadden er tot nu toe van afgezien om openlijk de Syrische regering af te vallen. Ook toen Assad's strijdkrachten in augustus het Palestijnse vluchtelingenkamp Ramel bestookten, onthielden de leiders van Hamas zich van kritiek, wat ze enigszins in verlegenheid bracht, want de beweging Fatah verhief wel haar stem. De leiding van Hamas hield echter de afgelopen tijd wel afstand. Zo weigerde zij deel te nemen aan steunbetuigingen voor het regime van Assad. En in de afgelopen maand heeft Hamas ook stilletjes zijn hoofdkwartier in Damascus ontruimd, waarbij de leider van Hamas, Khaled Meshaal zich voorlopig terugtrok in Qatar en  de nummer twee, Moussa Abu Marzouq, met zijn familie uitweek naar Cairo.
Het is niet onwaarschijnlijk dat de beleidswijziging gevolgen zal hebben voor de betrekkingen van Hamas met Iran en Hezbollah.  

Palestijn gedood bij onlusten rond de Haram al-Sharif in Jeruzalem

(AFP)

De Israelische politie heeft vrijdag gevechten geleverd met Palestijnen op de Tempelberg (Haram al-Sharif). Eenheden drongen het gebied van de Aqsa moskee binnen en schoten met traangas, en drukgranaten, terwijl de Palestijnen met stenen gooiden.. Volgens personeel van de Rode Halve Maan raakten 30 Palestijnen gewond. Israel meldde dat ook 11 politiemannen gewond raakten. Er werd een viertal arrestaties verricht, volgens politiewoordvoerder Mickey Rosenfeld.
De onlusten waren het gevolg van onrust die al meer dan een week geleden uitbrak na berichten dat het ultra-rechtse Likudlid Moshe Feiglin met een groep volgeling het complex wilde overvallen om 'de vijanden van Israel van de Tempelberg  te verjagen'. Politie hield Feiglin en volgelingen vorige week zondag tegen toen zij de Haram al-Sharif op wilden gaan. Maar sinds die dag is het voortdurend onrustig geweest en zijn er steeds berichten dat kolonisten de Aqsa moske wilden binnengaan. Dinsdag werden drie Palestijnen aangehouden bij botsingen met de politie die uitbraken toen de Palestijnen een groep Joden wilde aanvallen en twee dagen eerder werden 21 Palestijnen opgepakt tijdens botsingen die tot  binnenin de Aqsa moskee werden uitgevochten.  

Vrijdag waren er ook op andere plaatsen demonstraties tegen wat als bedreigingen van de Haram al-Sharif werden gezien. Daarbij viel ook een dode. De 25-jarige Talat Ramia overleed op de operatietafel aan de gevolgen van schotwonden in de borst die hij opliep toen militairen met scherpe munitie en rubberkogels het vuur openden op een demonstratie bij het Qalandiya checkpoint. Daarbij vielen ook vijf gewonden.
Israelische militaire woordvoerders zeiden dat de zaak in onderzoek was. Volgens hen waren er aanwijzingen dat een Palestijn van enige afstand vuurwerk naar militairen had gegooid, waardoor 'de levens van de militairen in gevaar waren gekomen'. (Volgens de schietinstructies van het Israelische leger zijn militairen gerechtigd met scherp te schieten als zij denken dat hun leven gevaar loopt, AbuP).

 In Hebron demonstreerden vrijdag ongeveer 500 mensen voor het heropenen van Shuhada Street, de belangrijkste straat van de stad. Het was vrijdag de 18e verjaardag van de moordpartij door de kolonist Baruch Goldstein in de Ibrahimi moskee, waarbij 29 mensen werden gedood en meer dan 100 gewond. Deze moordpartij in 1994 was de aanleiding voor het afsluiten van de straat. (Voor meer bijzonderheden -Engels - klik hier)

Israel arresteert Palestijnen die uitgeruild werden voor Gilad Shalit opnieuw

  Updated. Israelische militairen hebben woensdag voor de derde maal deze week een man gearresteerd die in oktober 2011 onder de overeenkomst omtrent de uitwisseling van Gilad Shalit werd vrijgelaten. Majday al-Ajouly, 48, werd, evenals zijn vrouw en 18-jarige dochter, opgepakt bij een nachtelijke inval in het dorp Qaffin bij Tulkarem.
Maandag waren Abdul Rahman Ahmad Ishteiwi en Mahmoud Adnan Mahmoud Salim aangehouden in Qalqiliya. Ook zij waren bij de uitwisseling van gevangenen tegen Gilad Shalit in oktober vrijgelaten. 
Nog weer iets eerder, namelijk op 16 februari, werd  Hana Shalabi, 29,  uit het dorp Bruqin bij Jenin opgepakt. Ook zij werd na ongeveer twee jaar in administatieve hechtenis te zijn gehouden, vrijgelaten bij de Shalit-uitwisseling. Haar advocaat Shireen Iraqi zei dat Hana bij haar laatste arrestatie ten overstaan van haar familie was vernederd en geslagen. Ze is een hongerstaking begonnen die nu een week oud is. Hana is in opnieuw in administratieve detentie en opgesloten in een isoleercel.

De mensenrechtenorganisatie Addameer meldde in december dat Israel sinds de vrijlating van de eerste batch van 477 gevangenen voor Shalit op 18 oktober, weer 470 Palestijnen had aangehouden. De organisatie constateerde toen dat ''de Israelische gevangenissen weer opnieuw gevuld worden met vrijwel exact hetzelfde aantal Palestijnen als in oktober werd vrijgelaten''.
Ongeveer 40% van de Palestijnen in de bezette gebieden is op enigerlei tijdstip van hun leven door Israel opgepakt. De meeste arrestaties vinden plaats op grond van wat Israel 'veiligheidoverwegingen' noemt.

Directeur van Al-Haq mag voor het eerst in zes jaar even het land uit

Israel is ineens goed in het sluiten van compromissen. Dinsdag gebeurde dat met de hongerstaker Khader Adnan. Woensdag was er opnieuw sprake van een deal. Dit keer  tijdens een rechtszaak die was aangespannen door de mensenrechtenorganisatie Al-Haq, met steun van Adalah, the Association for Civil Rights in Israel, B'Tselem, Gisha, Physicians for Human Rights Israel, the Public Committee Against Torture in Israel, Rabbis for Human Rights and Yesh Din, waarbij over hun schouder werd meegekeken door Amnesty International, Human Rights Watch en diverse diplomatieke vertegenwoordigers (overigens niet die van Nederland).

Shawan Jabarin

Waar ging het om?  Directeur-generaal Shawan Jabarin van Al-Haq lijdt al sinds zijn aantreden in 2006 onder een reisverbod, dat het onmogelijk voor hem maakt de Westoever te verlaten. Zo kon hij in 2009 ook niet naar Nederland om de Geuzenpenning in ontvangst te nemen waar Al-Haq dat jaar samen met B'tselem mee was onderscheiden. Jabarin wordt een ''veiligheidsrisico'' genoemd. Waarom dat zo is, is nooit toegelicht, wel is door Israelische zegslieden gefluisterd dat hij lid zou zijn van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina.
Ook woensdag, tijdens de rechtszaak die Al-Haq tegen het reisverbod had aangespannen, werd weer een gesloten sessie ingelast om de rechters materiaal voor te leggen waar de advocaten van Al-Haq niet bij mochten zijn, zodat ze ook niet wisten waarop de zaak was gebaseerd en ze dus, zoals ze zelf zeiden,  eigenlijk ook niets konden vorderen. Maar toen stelde de staat ineens  een compromis voor. Jabarin mag volgende week naar Genève om Frans de la Rue, de speciale rapporteur van de VN over de vrijheid van meningsuiting, te ontmoeten. Maar wèl op een aantal voorwaarden waaronder hij eerst zijn handtekening moet zetten en onder het beding dat hij 5000 shekel moet betalen als hij zich er niet aan houdt.
Al-Haq toonde zich echter niet ontevreden: het is een eerste teken dat er beweging zit in de zaak, zeiden ze daar. Jabarins advocaat, Michael Sfard, hield het hof echter voor dat hij toch een uitspraak verwacht in de zaak in het licht van de verplichtingen onder de verdragen betreffende de mensenrechten waaraan Israel gebonden is.

Israel keurt bouw van 695 nieuwe woningen goed in nederzetting Shiloh en 'outpost' Shvut Rachel

Luchtfoto van Shvut Rachel uit 2011 waarop het illegaal bouwrijp maken van grond te zien is. (Foto Peace Now) 

Het hogere comité voor planning van het Israelische militaire bestuur over de Westoever (Civil Administration) heeft woensdag plannen voor de bouw van 695 nieuwe woningen in twee nederzettingen goedgekeurd. Het is het grootste bouwproject van de regering-Netanyahu in de nederzettingen tot nu toe,  meldt de organisatie Vrede Nu.  
De meeste huizen zullen worden gebouwd in de zogenaamde ´´illegale outpost´´ Shvut Rachel, bij de nederzetting Shiloh, ten Noord-Oosten van Ramallah. De nieuwe huizen zijn onderdeel van een plan van de regering om deze illegale nederzetting te legaliseren (dat wil zeggen voor het Israelische recht te legaliseren, want volgens het internationale recht zijn alle nederzettingen illegaal). Vrede Nu wijst erop dat het eerste plan (plan no. 205/2, voor 600 huizen, zie de agenda van de planning commissie) in feite een reactie is op een petitie van Vrede Nu  bij het hooggerechtshof tegen illegale bouw in de ´´outpost´´ Shvut Rachel van maart 2011.De minister van defensie maakte destijds naar aanleiding van deze petitie bekend dat de 93 bestaande huizen, en dus de outpost als zodanig, zouden worden gelegaliseerd. Nu blijkt dat het plan niet alleen de bestaande structuren legaliseert maar er nog 500 nieuwe wooneenheden aan toevoegt.
Het tweede plan, no. 205/13, betreft 95 wooneenheden in Shiloh. Ook dat is een reactie op een eerdere
petitie van Peace Now  van destijds die ging over de illegale bouw van 28 wooneenheden. In het plan worden die 28 illegaal gebouwde eenheden nu eveneens achteraf goedgekeurd. Maar bovendien blijkt het plan te voorzien in de bouw van nog eens 65 nieuwe huizen. 
Het commentaar van Vrede Nu luidt dat de regering het het systeem in stand houdt waarbij illegale bouwen steeds achteraf wordt goedgekeurd en ook nog eens wordt beloond met het toekennen van extra bouwvergunningen. Netanyahu begraaft de twee-statenoplossing, zegt Vrede Nu.
Dat lijkt mij (AbuP) een juiste conclusie. Maar het is nauwelijks meer nieuws.

Khader Adnan stopt hongerstaking na 66 dagen

De Palestijnse hongerstaker Khader Adnan heeft dinsdagavond een einde gemaakt aan zijn hongerstaking nadat zijn advocaten een akkoord hadden gesloten met de Israelische justitie op de minimale voorwaarden die Adnan had gesteld. Adnan's hongerstaking tegen de manier waarop hij is mishandeld en tegen het feit dat hem 'administratieve detentie' was opgelegd (gevangenisstraf zonder dat er een aanklacht tegen hem was ingediend)  heeft 66 dagen geduurd, de langste hongerstaking ooit gehouden in Palestina. Adnan's beslissing om te stoppen werd op vele plaatsen in de bezette gebieden gevierd, zoals hier op de foto in Oost-Jeruzalem. Adnans actie heeft er zeker toe bijgedragen dat de praktijk van het zonder vorm van proces opsluiten van mensen die Israel uit de weg wil hebben, volop in de aandacht staat.
(Voor meer bijzonderheden, klik hier)

Omar Barghout in De Balie: BDS is in opmars

Omar Barghouti in De Balie, geflankeerd door Mirjam van Reisen (m)  en Inna Michaeli. (Foto Brechtje van Bergen).

BDS rukt op. Omar Barghouti, één van de oprichters van de inmiddels wereldwijd verspreide BDS campagne, was maandagavond te gast in De Balie, ingeleid door Mirjam van Reisen, hoogleraar Maatschappelijk  verantwoord handelen aan de universiteit van Tilburg. BDS, een afkorting van Boycot, Divestment and Sanctions, is intussen een wereldwijde beweging, die onder meer de strijd tegen de apartheid in Zuid-Afrika  als een van haar voorbeelden heeft. Doel van BDS: een einde aan de apartheid die Israel in stand houdt in Israel/Palestina, gelijke rechten voor alle inwoners en recht doen aan de Palestijnse vluchtelingen. Inna Michaeli, die sprak als voorzitster van de Israelische Coalitie van Vrouwen voor de Vrede, noemde het 'ironisch dat ik hier sta als joodse inwoner van Israel terwijl het over een boycot gaat'. Maar 'wij hebben vaak proberen duidelijk te maken dat ook wij slachtoffer zijn van de bezetting en die boodschap kwam niet over'. Michaeli verwees naar de Website 'Who profits' waarop de Coalitie van Vrouwen voor de Vrede bijhoudt  welke ondernemingen profiteren van de bezetting  en hun geld verdienen met activiteiten in de nederzettingen. Daaronder zijn ook grote Europese ondernemingen. Barghouti hield een verhaal over de wortels van het geweldloze Palestijnse verzet, dat veel ouder is dan de meeste mensen denken en al teruggaat tot de periode van het Britse Mandaat. Hij vertelde dat BDS met name in opmars is sinds het drama van de Gaza Freedom Flotilla in mei 2010. Op veel plaatsen in de wereld zijn schepen geboycot. Een toenemend aantal artiesten weigert op te treden in Israel, onder hen beroemdheden als Carlos Santana en Elvis Costello. Mensen als Alice Walker en Angela Davis, die zich inzetten voor de boycot, krijgen steeds meer gehoor. Om een paar voorbeelden te noemen: pensioenfondsen in Scandinavische landen hebben hun investeringen in Israelische bedrijven teruggetrokken en bedrijven als Veolia en Alstrom, beide Franse ondernemingen die deelnamen aan de ontwikkeling van de sneltram in Jeruzalem, zijn teruggefloten. Veolia leed een verlies van 12 miljard dollar, Alstom verloor 9.4 miljard. Het Israelisch landbouwexportbedrijf Agrexco dat geen onderscheid maakte tussen producten uit de nederzettingen of uit Israel zelf, ging zelfs failliet. (h/t Lonneke Lemaire).

PS. Jazz zangeres Cassandra Wilson heeft een concert dat zij woensdagavond zou geven in Holon, op het laatste moment afgezegd, meldt Haaretz. Ook zij heeft zich aangesloten bij de boycot. 
 

Spelregels?

Ik vind dit nogal kinderachtig, maar het schijnt toch te moeten. Ineens zijn er veel mensen die denken dat mijn blog een plek is waar ze naar hartelust hun anti-Palestijnse en anti-moslim sentimenten kunnen botvieren. Ook zijn er mensen - ik noem geen namen - die erkend antisemitische geschriften willen propageren.
Het kan hier geen van beide. Ik ben niet anti-moslim, niet anti-Palestijns en ook niet anti-Israelisch of anti-Joods. Als dit blog ergens tegen is, dan is dat tegen onrecht en ongelijke behandeling, maar voor de rest is het voornamelijk vóór een aantal dingen zoals mensenrechten, vrede, democratie, en trouwens ook voor Palestijnen, Joden, Arabieren, moslims en noem het maar op. Omdat vrede en mensenrechten naar mijn bescheiden mening niet altijd worden nagestreefd door Israel, de Palestijnen en anderen over wie ik wel eens over schrijf, is er de nodige ruimte voor verschillen van mening. Om die reden, en omdat ik niet bang ben voor andere meningen en tegenargumenten, zijn commentaren, en in voorkomende gevallen  (en na overleg) ook gastbijdragen welkom.

MAAR:
1)commentaren moeten wel ook op ARGUMENTEN zijn gebaseerd. Aan kreten als ''hij (het jongetje Mohamed al-Durra) werd door Palestijnen vermoord, dat weet iedereen'', heb ik geen behoefte. Ik heb het nu doorgelaten, maar dat was eens en nooit weer.     
2) Bijdragen zonder naam worden niet doorgelaten. Ik weet wel dat gewoon een voornaam niet zoveel zegt en dat ik eigenlijk misschien ook  zou moeten instellen dat een volledige naam en een emailadres worden achtergelaten. Maar dat gaat vrij ver, daarom voorlopig de eis dat er een GELOOFWAARDIGE NAAM onder een reactie staat. En niet ''heersende Kafir'' of zoiets. (Eigenlijk kan Likoed NL ook niet echt, naar iedereen weet sinds jaar en dag dat daar Avi Cohen Stuart achter schuil gaat, dus dat moet dan maar).
3) Schelden en tieren laat ik niet door, en al helemaal niet als het over derden gaat. Mensen kwalificaties meegeven als onbetrouwbaar, gevaarlijk o.i. d. mag natuurlijk wel, maar dan moet er ook wel een reden voor worden gegeven.
4) Dit is mijn blog en ik maak uiteindelijk uit wat erop komt. Dat geldt met name voor eindeloze discussies waar geen beweging in is te bespeuren, zoals laatst met Likoed NL over mufti Haj Amin al-Husseini. Zowel Likoed als ik hebben ons punt daarover gemaakt, ik heb wel zo'n beetje alle dingen gelezen die Likoed NL opnoemt (hopelijk is het omgekeerde ook het geval) en als Likoed dan nog twee keer stukjes stuurt die opnieuw zeggen dat de mufti heel erg antisemitisch en fout was, dan houd ik die dus tegen.
Ik hoop dat dit allemaal duidelijk is. Jammer dat het nodig bleek dit op te schrijven. 

Netanyahu en rechtse Israeli's juichen iets te vroeg over nieuwe ''overwinning'' in zaak Al-Durra

 Mohammed al-Durra met zijn vader Jalal, kort voor Mohammeds dood

 Herinneren we ons Mohammed al-Durra nog? Het 12 jaar oude jongetje dat in 2000, twee dagen nadat Ariel Sharon de Tempelberg had bezocht en de Tweede Intifada uit was gebroken,  met zijn vader in een demonstratie belandde bij de toenmalige Israelische nederzetting Netzarim in de Gaza-strook die door de Israeli's onder vuur werd genomen?
Palestijnen beantwoorden het vuur, Mohammed en zijn vader kamen in het kruisvuur terecht en Mohammed overleefde het niet. De scène waarin Mohamed aan zijn eind kwam werd gefilmd door de cameraman van correspondent Charles Enderlin van de Franse tv-zender France 2. De beelden gingen de hele wereld over en maakten geweldig veel indruk. De Israelische generaal Giora Eiland kwam er niet onder uit voor de BBC toe te geven dat Mohammed door Israelisch optreden was geveld. Maar juist omdat de beelden zoveel indruk maakten kwam er een campagne op gang van Israeli's uit de rechtse hoek, die wilden aantonen dat niet het Israelische leger, maar juist Palestijnse kogels de dood van Mohammed hadden veroorzaakt. Hun betoog was er vooral op gebaseerd dat de cameraman van France 2 die de beelden had geschoten, Talal Abu Rahma heette en dus een Palestijn was. Hij zou met de beelden hebben geknoeid. Anderen - onder wie de ultra-rechtse Amerikaanse historicus Richard Landes - probeerden zelfs aan te tonen dat de hele zaak in scene was gezet (Palestijnen liegen altijd, dat is immers bekend) en dat Mohammed helemaal niet eens dood was.
 Het werd een affaire die nog steeds voortduurt, die één van de onsmakelijkste hasbara-affaires is die ik ken en bovendien een affaire die bovendien uiterst pijnlijk was voor correspondent  Enderlin, die ironisch genoeg daarvoor juist het verwijt had gekregen dat hij te pro-Israelisch was. Hij had namelijk dienst gedaan in het Israelische leger en had zowel de Franse als de Israelische nationaliteit.
Enderlin en France 2 werden door Franse journalisten, onder wie ene Philippe Karsenty,  voor anti-Israelische vervalsers uitgemaakt en dat leidde tot rechtszaken wegens smaad. Een hof van beroep deed in deze zaak in 2008 de uitspraak dat Karsenty's kritiek binnen de grenzen van het toelaatbare was gebleven. En hoewel het hof zich, bij de afwezigheid van ballistische tests of ander forensisch materiaal,  volstrekt niet uitliet over de vraag of de beelden van Antenne 2 waarheidsgetrouw waren of niet, werd dat door rechtse Israeli's en hasbaristen als een grote overwinning beschouwd. De zaak loopt overigens nog. Enderlin en France 2 zijn in cassatie gegaan bij de Franse Hoge Raad.

Maar inmiddels is er dus weer een uitspraak die gejuich deed  opgaan bij rechtse Israeli's en andere hasbaristen. Want als een sideline liep er bij de Franse rechters ook nog een zaak van Jalal al-Durra, de vader van Mohammed, tegen een Israelische arts, Yehuda David. Deze David had Jalal al-Durra in 1994 behandeld voor verwondingen die hij had opgelopen toen hij in een vechtpartij was toegetakeld met een bijl. Dr David had beweerd dat verwondingen waarover was bericht dat Jalal al-Durra ze in 2000 had opgelopen, gefaked waren, en dat het gewoon om oude littekens ging.
In deze zaak besliste een Frans Hof van beroep vorige week dat Yehuda David die uitspraken niet ten onrechte had gedaan, gezien het materiaal waarover hij beschikte. Een journalist die Jalal al-Durra op basis van David's uitspraken had aangevallen werd overigens wel veroordeeld tot het betalen van 1000 euro schadevergoeding en gerechtelijke kosten van 6000 euro. Niettemin waren rechtse organisaties als Honest Reporting er als de kippen bij om een 'overwinning van de waarheid' te claimen. Ook Israelische kranten als Israel Hayom en Ynet claimden een overwinning voor Israel en premier Netanyahu belde persoonlijk met dokter David om hem te bedanken dat hij de naam van Israel had gezuiverd.
Maar dat was toch iets te vroeg gejuicht. In Haaretz van 20 februari schrijft dr Rafi Walden, directeur van het Sheba ziekenhuis in Tel Aviv, schoonzoon van president Shimon Peres en onderdirecteur van Artsen voor de Mensenrechten, dat de zaken toch wat anders liggen:      

The facts are completely different. After the incident in 2000, Jamal al-Dura was treated in Gaza, and transported the next day to Amman's King Hussein Hospital. His entire medical file has been relayed to me; it is 50 pages in length, and features pictures of the wounds and x-rays.
Dr. David claimed it was indisputable that the wounds were identical to ones treated eight years previously. The fact is that the medical documentation compiled in Amman shows completely different wounds: there is a gunshot wound in the right wrist, a shattered forearm bone, multiple fragment wounds in a palm, gunshot wounds in the right thigh, a fractured pelvis, an exit wound in the buttocks, a tear in the main nerve of the right thigh, tears in the main groin arteries and veins, and two gunshot wounds in the left lower leg.
Diagnoses in this file also provide detailed documentation of the 1992 wounds, including a paralyzed nerve in the right hand which was, in fact, treated by Dr. David. Photographs, x-rays, surgery reports, expert consultation reports and the rest of the data compiled in this medical file corroborate the diagnoses. I regretfully state that the statements made by my colleague, formulated as though "there isn't a shadow of doubt," are not well founded.

 Kortom: Yehuda David heeft maar wat geroepen, hij heeft het medische dossier van Jalal al-Durra uit Jordanië nooit gezien. Het is dan ook moeilijk te begrijpen hoe een schotwond aan de rechter pols, een versplinterd bot van de bovenarm, gecompliceerde  breuken in een handpalm, schotwonde aan de rechter dij, een gebroken bekken, een wond aan de bil waar de kogel het lichaam heeft verlaten, scheuren in de hoofdzenuw van de rechterdij en beschadigingen aan de aders en slagaders in het kruis, plus twee schotwonden in het rechteronderbeen, overeen zouden kunnen komen met verwondingen door een bijl aan een been en een van de handen, waarvoor in 1994 een deel van een pees uit een voet moest worden getransplanteerd.

Ook deze ''overwinning'' van het hasbara -kamp kan dus zo weer de prullenmand in. Het zal de hasbaristen en rechtse Israeli's er niet van weerhouden victorie te blijven kraaien en vol te houden dat Jalal al-Durra zijn verwondingen heeft gefaked, dat Mohammed al-Durra stiekem helemaal niet dood is en dat alle Palestijnse cameralieden per definitie de boel altijd flessen. Reken maar dat deze super onsmakelijke tragi-comedie wordt vervolgd. Aaaaaghgh.

PS: Een kanttekening bij de twee Franse gerechtelijke uitspraken is ook op zijn plaats. Opvallend is dat het ''Cour d'appel'' in beide zaken angstvallig heeft vermeden een uitspraak te doen over de eigenlijke merites van de zaak en alleen heeft gekeken of de acties van de aanvallers van France 2 en Jalal al-Durra opereerden binnen de grenzen van het Franse recht bij het uiten van hun kritiek. Dat is op zijn minst opmerkelijk.

Anti-christelijke teksten op kerk in West-Jeruzalem

 'Dood aan het christendom', 'Jezus is een hoerenzoon', 'Price tag' en 'We zullen jullie kruisigen'.

Onbekenden hebben zondagnacht de tekst anti-christelijke graffiti op de muren geklad van een Doopsgezinde kerk in de Narkis straat in en rustige wijk in West-Jeruzalem. Ook werden de banden doorgesneden van drie bij de kerk geparkeerde auto's en werden , zo meldde woordvoerder Micky Rosenfeld van de Jeruzalemse politie.

Op de muren van de kerk stond onder meer 'Dood aan het christendom', evenals het woord 'Prijskaart', dat gewoonlijk door kolonisten wordt gebezigd als ze aangeven dat ze het afbreken van zogenoemd 'illegale'  nederzettingen zullen vergelden. Tevens werd Jezus de zoon van een hoer genoemd. 

Kolonisten hebben tot nu toe meestal moskeeën uitgezocht voor dit soort acties, naar begin februari werd ook een klooster in de buurt van de Knesset beklad. Ook daar werden banden van auto's doorgesneden en auto's beklad. Woordvoerder Rosenfeld van de politie zei dat gezocht wordt naar de daders. Tot nu toe zijn die echter nooit gevonden.

We zullen jullie kruisigen op een auto. (Voor meer foto's, kijk op deze Facebook pagina)

Khader Adnan, dag 63!!

 Mars voor Khader Adnan in Gaza. (Ma'an).

 Ettelijke duizenden Palestijnen hebben vrijdag gedemonstreerd voor Khader Adnan, de Palestijnse hongerstaker die inmiddels aan de 63ste dag bezig is van zijn hongerstaking tegen het feit dat hem administratieve gevangenisstraf (hechtenis zonder vorm van proces  is opgelegd en dat hij bij zijn arrestatie is mishandeld. In Gaza-stad werd een mars gehouden waaraan zeker 500 mensen deelnamen. In Jenin op de Westoever was eveneens een grote demonstratie. Eerder werd bij de Ofer gevangenis gedemonstreerd.Volgens Palestijnse woordvoerder zijn ook veel Palestijnse gevangenen in Israelische gevangenissen  uit sympathie een hongerstaking begonnen.
 Khader, 33, heeft intussen ruim 35 kilo lichaamsgewicht verloren, en is uitzonderlijk zwak, maar is door de Israeli's niettemin ''om veiligheidsredenen'' met een been en aan arm vastgeketend aan het bed in het Ziv-ziekenhuis in Safed waar hij intussen verblijft.
 De organisatie Artsen voor de Mensenrechten die hem gezien heeft, zegt dat hij in acuut levensgevaar verkeert. Doordat zijn spieren tekenen van atrofie vertonen kan zijn hart het elk moment begeven. Amnesty International en Human Rights Watch hebben beide al ruim een week geleden erop gewezen dat administratieve detentie een onwettige maatregel en en een beroep op Israel gedaan Adnan onmiddellijk in staat van beschuldiging te stellen of hem vrij te laten. Amnesty herhaalde die oproep vrijdag nog een keer en deed een beroep op Israel onmiddellijk een einde te maken aan het gebruik van administratieve detentie. De Israelische mensenrechtenorganisatie B'tselem constateerde begin februari dat er een aanmerkelijke toename is van het gebruik van de administratieve detentiemaatregel. Verder was er een labbekakkige verklaring van Catherine Ashton, de 'minister van buitenlandse zaken' van de EU, waarin zij 'een beroep deed op Israel om Khaders gezondheid niet in de waagschaal te stellen en zich aan de internationale wetgeving te houden'. 
Los van deze reacties blijft het angstig stil. De hongerstakers van het Noordierse Irish Republican Army kregen veel publiciteit, Khader Adnan die met heroïsche vasthoudendheid dicht aanzit tegen de 66 dagen waarna de legendarische Bobby Sands overleed, wordt nagenoeg stilgezwegen in de officiële pers.
Wat is het verschil? Hij is een Palestijn. Daar is blijkbaar alles mee gezegd.

Speciaal voor Joël Voordewind: Israeli's juichen om dood Palestijnse peuters

De laatste tijd vaak horen we vaak van Nederlandse politici - van Joël Voordewind van de CU en Kees van der Staaij van de SGP tot minister Uri Rosenthal - dat ze zo bezorgd zijn over 'het verheerlijken van geweld' door Palestijnen. Voordewind haalde onlangs nog de uber-hasbarist Itamar Marcus (Palestinian  
Media Watch) naar Nederland om leden van de Kamercommissie buitenlandse zaken bij te praten.
Maar hier is - speciaal voor Voordewind c.s. - dan een bericht om eens diep over na te denken: Gisteren verongelukte in de buurt van Jeruzalem een bus met peutertjes van een crèche uit het Palestijnse kamp Shu'afat die op weg waren naar een dagje uit in een park bij Ramallah. De bus werd geramd door een slippende vrachtauto. Tenminste vijf peuters in de leeftijd van 3-4 jaar en een onderwijzer kwamen om, 39 raakten er gewond.
Dit is wat Israeli's op de Facebook pagina van de site Walla schreven, kort na het ongeluk:  
  

Vertaling: 
Benny: Calm down, they are Palestinian Children.
Tali: It seems like they are Palestinian children.. Thank God..
Tal: Thank God they are Palestinians
Ajala: Great less terrorists!!!!
Eliya: Only Palestinian children were injured about ten.
Itai: Thank God its Palestinians, let it be such bus every day.
Aleyah: calm down, Its a bus with Palestinian children, lets pray there will be deaths, or at least severe injuries, this is great news to start the day with.

h/t Abir Kopty.

 Walla verwijderde de racistische opmerkingen later. Maar op de Facebookpagina van premier Netanyahu, die soortgelijke commentaren kreeg, (''Kunnen  we niet nog een paar vrachtauto's sturen?'' en meer van dat soort fraais), bleven ze volgens de krant Haaretz staan. Ook de Israelische politie ontving dit soort reacties.
 Het doet ongeveer pijn aan je ogen. Maar laten Voordewind c.s vooral niet denken dat dit soort enge geluiden een uitzondering zijn in Israel. Misschien kunnen hij en zijn medestanders volgende keer eens een Israelische of Palestijnse mensenrechtenactivist (B'tselem? ACRI? Addameer? Al Haq?) uitnodigen om de Kamercommissie over dit verschijnsel wat bij te praten?

Een omstreden sheikh en een uitnodiging die ten onrechte weer werd ingetrokken

Ik heb het vermoeden dat sheikh Haitham al-Haddad niet mijn favoriete islamgeleerde is. Ik zeg: vermoeden, want zeker weten is  moeilijk als je zo iemand niet zelf kan horen spreken en vragen stellen. En dat is wat er gebeurt. Onder aanvoering van Joel Voordewind van de ChristenUnie bleek een Kamermeerderheid van mening dat sheikh Haddad meningen verkondigt die in Nederland niet welkom  zijn. Daarop trok de VU een uitnodiging aan de sheikh in. Hij zou daar zaterdag zou komen spreken. En dus is het - alhoewel er kennelijk van andere zijde pogingen ondernomen worden om hem toch hier naartoe te halen- de vraag of we de sheikh wel aan de tand kunnen voelen.

Waarom wilden de Kamerleden Haddad de toegang weren? Waarom was ook het CIDI ineens tegen zijn komst?
Dat was omdat hij, naar het schijnt, controversiële meningen koestert over vrouwenbesnijdenis en zaken als de hudud (traditionele bestraffingen als steniging of het afhakken van handen) niet zonder meer naar de prullenmand verwijst (waarover dadelijk meer). Maar de voornaamste reden was toch dat hij lelijke dingen had gezegd over Joden. Dat was in een preek die hij,  als ik het goed begrijp,  zo'n tien jaar geleden hield. Die preek figureerde op een site van Britse hardliners en Israel-verdedigers: Harry's Place. Iedereen die iets over Haddad te berde bracht verwees steeds naar die ene site. Harry's Place haalde vertalingen aan uit die preek en daaruit bleek dat Haddad Joden vijanden van God had genoemd  en afstammelingen van apen en varkens. Ook had hij het een keer over de 'Protocollen', waarmee hij vermoedelijk de protocollen van de Wijzen van Zion bedoelde, een berichte antisemitische vervalsing uit de tijd  van Tsaristisch Rusland.
Ik wordt altijd ontzettend achterdochtig als pro-Israel sites sheikhs gaan aanhalen om aan te tonen dat ze antisemitisch zijn, als islamistische geleerden ineens controversieel blijken te zijn, of als islamitische sites cartoons publiceren die als antisemitisch worden aangemerkt. We hebben in Nederland in maar een paar jaar tijd de affaire gehad van de moslim-hervormer Tariq Ramadan die zijn part-time baantje aan de Erasmus universiteit  verloor omdat hij - o schande - eens in de week een column bleek te leveren aan de Engelstalige, Iraanse tv-zender Press tv. We hebben de affaire gehad van het CIDI dat meende dat anti-Israel cartoons op de site van een islamitische stichting in Nijmegen antisemitisch waren (wat de stichting bijna haar subsidie kostte). En we hebben natuurlijk hetzerige instellingen als MEMRI en Palestinian Media Watch, die non stop bezig zijn aan wie het maar wil een stroom van (meestal onterechte) verdachtmakingen over van alles en nog wat islamitisch te leveren.
Vandaar dat ik kritisch naar de preek van Haddad keek, in de verwachting dat het ditmaal mogelijk ook weer om onterechte beschuldigingen zouden gaan. Aanvankelijk kon ik de gewraakte passages (ik zocht met name naar de 'Protocollen') niet zo gauw vinden - mijn Arabisch is allesbehalve vlekkeloos. Een tweet waarin ik aangaf dat het 'tijd was voor Kamervragen naar de betrouwbaarheid van de bronnen'  van de Kamerleden met bezwaren tegen de komst van Haddad was daarop gebaseerd (en zette Jan Dirk Snel aan het werk - lees zijn blogpost over de sheikh). Later bleek - met behulp van de zoekfuncties van Google  dat de vertaling toch correct was. Ik was zeker niet de eerste die ontdekte dat reageren op twitter soms te makkelijk gaat. En sneller dan goed voor je is, want ik zat dus fout.
Alleen heb ik bij nader inzien toch het gevoel dat het niet echt helemaal zo fout was, die tweet. Want, wat vaak uit het oog wordt verloren bij dit soort gevallen waarin beschuldigingen van antisemitisme vallen (en vooral als het gaat om gelovige islamieten),  is de context. De preek gaat onder meer over solidariteit met de Palestijnen. En als ik het goed begrijp werd hij gehouden, zo'n tien jaar geleden tijdens de Tweede intifada, een periode waarin bijna 5.000 Palestijnen werden gedood. Als hij in de preek over 'de Joden' spreekt, bedoelt hij daar naar gangbaar Arabisch spraakgebruik de Israeli's mee met wie dus een bloedige confrontatie gaande was op dat moment (zie ook wat Jan Dirk Snel hierover zegt).  En als hij de Joden als 'vijanden van God aanmerkt en als afstammelingen van apen en varkens', is dat deels een verwijzing naar de Vijfde soera van de Quran,  Al Ma'ida (vers 60). Waarmee ik niet wil zeggen dat Haddads tekst door de beugel kon , maar naar mijn bescheiden mening geeft deze achtergrond er toch een wat andere lading aan dan wanneer de uitspraken uit hun context worden gehaald.

Iemand voor antisemiet uitmaken is sinds de Tweede Wereldoorlog een machtig wapen, dat vooral Israel sinds de jaren '60 met veel succes is gaan gebruiken tegen de Palestijnen. Wie dat niet meteen voetstoots van me aanneemt zou eens het boek 'Israel's Holocaust and the Politics of Nationhood' moeten lezen van Idith Zertal. En wel de pagina's 98 en verder waarin ze beschrijft hoe op instigatie van Ben Gurion tijdens het in 1961 gehouden Eichmann-proces een hele 'case' tegen de mufti van Jeruzalem, Haj Amin al-Husseini, werd opgebouwd, die  tijdens de rechtszaak flinterdun bleek, maar waar niettemin de tot op heden in bepaalde kringen in stand gehouden reputatie van de mufti als één van de grootse antisemieten van de vorige eeuw, op berust. (De mufti is inderdaad een keer middenin in de oorlog, onder het motto dat de vijand van mijn vijand mijn vriend is, door Hitler in audiëntie ontvangen. Dat was zeker niet chique, maar  daar was ook zo ongeveer alles wel mee gezegd).
De zaak tegen de mufti is het begin geworden van een benadering van moslims en Palestijnen door Israel en hun meest kritiekloze verdedigers, die tot op de dag van vandaag voortduurt (lees bijvoorbeeld de  stukken die ik schreef over Itamar Marcus en zijn Palestinian Media Watch). Met deze gedachte in het achterhoofd zou het verstandig kunnen zijn om niet bij iedere anti-joodse uiting van iemand die zich van een islamitisch discours bedient, meteen de zwartst mogelijke beschuldigingen uit de kast te halen. Er is tenslotte nog steeds volop sprake van een Israelisch Palestijns conflict, waarin de Palestijnse kant er wel degelijk de nodige legitieme bezwaren op nahoudt. Enig voordeel van de twijfel zou iemand toch gegund moeten mogen worden. Zeker in een land waar, als het over moslims gaat, ineens weer wel alle registers open getrokken mogen worden. En stel je nou eens voor dat het omgekeerd was. Je moet er toch niet aan denken dat sheikh Haddad over Joden (of christenen) zou hebben gezegd dat hun religie geen religie is, maar dat ze aanhangers zijn van een fascistische ideologie. En dat hun heilige boek erger is dan Mein Kampf?
Ook wat betreft andere opvattingen mag wel iets soepeler worden gereageerd.  Ik ben zeker geen voorstander van andere rechten voor vrouwen dan voor mannen. Of van het afhakken van handen of stenigen, maar begreep uit YouTube fragmenten die ik van Haddad zag, dat hij meent dat zulke straffen alleen in een waarlijk islamitisch land kunnen worden toegepast. Ik zou wel eens willen weten wat hij daarmee bedoelt. Bestaat zo'n land al of is het een utopie? Of bedoelt Saudi-Arabië? En zo ja, waarom? Wat zijn de criteria?
Haddad lijkt me een echte salafist en dat - ik zei het al - zijn zeker niet mijn favoriete islam-geleerden. Maar in hoeverre moet je van iemand die hier komt verlangen dat hij het in alles met de heersende cultuur eens is in dit land, wat dat ook moge betekenen. En trouwens, hebben we hier niet een politieke partij die geen vrouwen lid wilde laten worden? Of scholen met de bijbel waar de schepping van de wereld in zes dagen letterlijk wordt genomen en homo's niet welkom zijn? Moeten we moslims met strengere criteria beoordelen dan onze eigen fundamentalistische christenen? 
 Kortom, zolang het niet echt zonneklaar is dat iemand antisemiet is, zolang hij niet rechtstreeks oproept tot geweld (en, meneer Voordewind, als iemand zegt dat de strijd moslims bloed zal gaan kosten, dan kan dat  ook nog heel goed overdrachtelijk zijn bedoeld) is er geen aanleiding iemand de toegang tot Nederland te weigeren. Het ontketenen van actie in die zin is een vorm van intolerantie en van censuur. Petje af voor Kustaw Bessems met wie ik het niet altijd eens ben, maar ditmaal dus volmondig wel. Met mensen als sheikh Haddad dient een debat te worden gevoerd. En hij had, zoals Bessems zei, daarom  gewoon hier naartoe hebben moeten komen. Als hij dan iets zou hebben gezegd of gedaan wat niet door de beugel kon, zou er altijd nog de rechter zijn als middel om daartegen op te treden. Politici zouden zich in dit opzicht heel terughoudend moeten opstellen en zich niet door de heersende anti-islam hysterie op moeten laten naaien. De reputatie die we ooit hadden als tolerant land, zijn we natuurlijk allang kwijt. Maar na dit optreden van de Tweede Kamer als een soort volksgericht, vraag ik echt af of we niet bezig zijn langzamerhand een soort achterlijke uithoek van West-Europa te worden.

Tekort aan diesel legt centrale van Gaza stil

De centrale van Gaza

 De elektriciteitscentrale van Gaza, die voorziet in ongeveer tweederde van de behoefte van de Gaza-strook, is woensdag volledig stilgelegd als gevolg van een gebrek aan brandstof. De centrale heeft ongeveer 600.000 liter diesel per dag nodig om te kunnen draaien, maar volgens het Palestijnse Centrum voor de Mensenrechten (PCHR) is sinds vrijdag niet neer dan  340.000 liter uit Egypte gearriveerd.
Het stilleggen van de centrale betekent dat de 1,7 inwoners van de Gaza-stook niet meer dan zes uur per dag stroom kunnen verwachten, zo waarschuwde de energiemaatschappij. Dinsdag was al bekend geworden het wegpompen van rioolwater is gestopt en dat de druk op de waterleiding is verminderd doordat ook de pompen die daarvoor verantwoordelijk zijn, zijn stilgelegd. Nu komt ook het transport in gevaar, omdat benzinepompen maar een deel van de tijd werken. Het persbureau AFP  haalde bovendien een woordvoerder van het ministerie van gezondheid aan, Ashraf al-Qader, die waarschuwde dat de situatie ook de levens van ziekenhuispatiënten, vooral zij die nierdialyse nodig hebben of patiënten van de intensive care,  in gevaar brengt. 
Over de redenen van het tekort zijn de meningen verdeeld. Een woordvoerder van de energiemaatschappij, Ahmad Abu al-Amrin, wees beschuldigend naar Israel. Anderen meldden dat het tekort te wijten zou zijn aan een plotselinge strengheid van de Egyptische autoriteiten die de stroom die gewoonlijk door de tunnels bij de Egyptische grens naar binnen kwam, hebben gestopt. Weer anderen verweten de Hamas-regering dat zij geen enkel alternatief plan heeft opgesteld voor de bevoorrading van de centrale, die de laatste tijd geheel afhankelijk was van de bevoorrading door de tunnels.Gaza's premier, Ismail Haniyye, heeft een beroep op Egypte gedaan het probleem op te lossen. De regering liet zich niet uit over de oorzaken van de crisis.     
 Israel heeft de pijpleiding waardoor brandstof naar Gaza kon worden geleverd in 2010 afgesloten. Israel levert echter nog wel een deel van de elektriciteit van Gaza.

Kolonisten hebben last van lawaai, moskee moet luidsprekers wegdoen

Het Israelische hooggerechtshof heeft in een voorlopige uitspraak gesteld dat een moskee in het dorpje Burin bij Nablus zijn lampen en luidsprekers moet verwijderen van de minaret van de plaatselijke moskee. Dat moet van het hof omdat Israelische kolonisten die in de buurt wonen er last van hebben. De kolonisten hadden in een petitie geklaagd. Burin is omringd door de nederzettingen Bracha, Yitzhar en Itamar. Tezamen hebben deze nederzettingen volgens de inwoners van Burin 12.000 dunam van de 32.000 dunam van het dorp geconfisqueerd.   
Het hoofd van de gemeenteraad, Ali Eid zei dinsdag dat Burin de uitspraak van het hof niet zal opvolgen. Hij zei dat het dorp instructies afwacht van de Palestijnse gouverneur van Nablus.
De Suleiman Al-Farsi moskee is in 2009 gebouwd op op een stuk land in Burin waarvan Israel stelt dat het ligt in Area C, het gedeelte van de Westoever dat volgens de Oslo-akkoorden volledig onder Israelisch bestuur valt. Sheikh Salim Al-Ashqar, het hoofd van de Waqf (Islamitische instellingen) in Nablus, vertelde Ma'an de authoriteiten van de Waqf de beslissing niet zullen accepteren en haar met juridische middelen zullen aanvechten.

Jeruzalem geeft groen licht voor bouw bezoekerscentrum 'Stad van David' in Silwan

 De opgravingen op de zogenoemde 'Givati parking' in Silwan.

De Commissie voor bouw en planning in het district Jeruzalem heeft maandag de bouw goedgekeurd van een nieuw bezoekerscentrum van het 'Nationale Park Stad van David'  in de wijk Silwan van bezet Oost-Jeruzalem. De plannen liggen nu ter inzage en kunnen pas na enige tijd worden aanbesteed.
 Het nieuwe centrum, dat Mercaz Kedem (Kedem centrum), zal gaan heten, zal verrijzen op palen boven de opgravingen op de zogenoemde 'Givati parkeerplaats' middenin het Wadi Hilwa gedeelte van Silwan. Het zal een expositieruimte, parkeerplaatsen, lesruimten, en op het dak een plaza en uitkijkpost met uitzicht over Silwan en de muren van de oude Stad gaan bevatten. Eronder zal een ruimte zijn waar bezoekers recente archeologische vondsten kunnen bekijken.    
Het plan is uitgewerkt door de organisatie van kolonisten Elad, die een staatsconcessie heeft gekregen om archeologische activiteiten in Silwan uit te voeren en die bovendien bezig is geleidelijk de huizen in Silwan over te nemen en de Palestijnse bewoners te verdrijven. Elad keeg voor het plan de steun van de burgemeester van Jeruzalem, Nir Barkat.
Het plan stuit op hevige tegenstand van de inwoners van Silwan en linkse organisaties, omdat het een nieuwe stap is in de verjoodsing van Oost-Jeruzalem. Ook veel archeologen zijn tegen de plannen, onder meer door de manier waarop Elad te werk gaat. De organisatie heeft alleen oog voor de Joodse historie van Jeruzalem, waarvan overigens nog maar weinig artefacten en aanwijzingen zijn gevonden. Tot de tegenstanders behoort Yoni Mizrahi van de organisatie van archeologen Emek Shaveh. Hij  noemde het niet in het algemeen belang als er gebouwd wordt boven nog deels onontgonnen archeologische sites. Ook zei hij dat de archeologische vondsten gepresenteerd zouden moeten worden als deel van Silwan waar ze gevonden zijn en niet op een manier alsof ze er niets mee te maken hebben'. Het is een kritiek die door meer Israelische archeologen wordt geuit.

Israelische leger vernielt Bedoeïenendorp ten zuiden van Hebron

 Bouwsels in Khirbet al-Rahwa vóór de sloop door het Israelische leger

Israelische militairen hebben maandag 16 Bedoeïenententen en zes stallen voor dieren vernield in het dorpje Khirbet al-Rahwa ten zuiden van Hebron. Ook werd een bron vernield, die als enige waterbron voor het hele dorp diende. Door de actie raakten 120 mensen dakloos.
De Israeli's kwamen met  20 militaire voertuigen en gaven de inwoners geen tijd om hun bezittingen uit hun huizen te halen. Rateb al-Jabareen, een van de mensen die hun huizen kwijtraakten, zei dat de soldaten hen vertelden dat ze hun dorp moeten verlaten. Volgens hem was de bedoeling dat de grond gebruikt zou worden voor de nabijgelegen Joodse nederzetting Ma'ale Omarim.
Het dorpje Khirbet al-Rahwa ligt ingeklemd tussen de nederzettingen Ma'ale Omarim en Susya. De laatste nederzetting is een nederzetting die voornamelijk wordt bewoond door een gemeenschap van messianistische christenen uit Dordrecht die zich tot het jodendom hebben bekeerd.