De Amerikaanse president Trump heeft dus maandag opnieuw het internationale recht geschonden. Na het verklaren van Jeruzalem tot hoofdstad van Israel in decmber en het verplaatsen van de ambassade, tekende hij nu een decreet waarbij Amerika de Israelische heerschappij erkent over de Golan Hoogvlakte. Premier Netanyahu zat er bij en zal daarna terugkeren naar Israel in verband met de situatie rond Gaza. Een spreekbeurt bij de Israel-lobby AIPAC in Washington slaat hij over. Israel heeft reservisten opgeroepen en bombardeerde maandagavond alvast een rondje, nadat in de Israelische plaats Mishgeret (ten noorden van Tel Aviv) een raket was neergekomen op een paar huizen en zeven mensen had verwond.
Het is duidelijk dat Trumps triomfantelijke handtekening voor wat betreft de Golan weinig meer betekent dan een nieuwe ernstige breuk met de traditie dat de VS in het conflict met Israel de internationale consensus niet schendt. Geen enkel ander land dan de VS zal het Amerikaanse voorbeeld volgen. Onder meer de EU heeft dat ook met zoveel worden gezegd.
Trumps handtekening ontrecht ongeveer 500.000 mensen, de nazaten van de ruim ongeveer 50.000 Syriërs die tijdens de oorlog van 1967 de Golan ontvluchtten, en de rond 80.000 anderen die door Israel later met met geweld, waaronder executies, werden verdreven. Net zo min als in 1948 en 1967 de gevluchte en verdreven Palestijnen mochten terugkeren, mochten de Syriërs niet meer terug. Israel verwoestte hun dorpen, zo'n 132 in totaal, evenals een aantal boerderijen.
Slechts vijf dorpen die bewoond waren door Druzen, bleven bestaan Israel gokte erop dat de inmiddels ongeveer 22.000 Druzen net als hun geloofsgenoten in Israel zich wel zouden neerleggen bij de situatie en Israel zouden gaan dienen. Dat bleek echter een illusie. Op een klein aantal na saboteerden zij de uitreiking van Israelische identiteitspapieren nadat Israel in 1981 de Golan (onwettig) had geannexeerd. Zij plegen lijdzaam verzet tot de dag van vandaag.
Behalve de Druzen wonen er ook zo'n 21.000 Israelische kolonisten in 33 nederzettingen, die vaak gebouwd zijn op de resten van verwoeste dorpen. Israel voert in de Golan eenzelfde soort politiek als jegens de Palestijnen op de Westoever, met het slopen van huizen van Druzen en het langzaam confisqueren van hun land. Ook familiehereniging van Druzen op de Golan en hun verwanten aan de Syrishe kant van de grens, wordt niet toegestaan. Nog een feit dat Israel kan worden aangerekend is dat het weigert mijnen op te ruimen langs de grens. Die maken nog regelmatig slachtoffers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten