PCHR: de 'car ramming' waarbij twee Palestijnen werden doodgeschoten was een verkeersongeluk

Veel zal het niet uitmaken, maar een onderzoek van het Palestijnse Centrum voor de Mensenrechten (PCHR) naar de zogenaamde ''car ramming attack'' van afgelopen maandag in Kafr Ni'mah, waarbij twee Palestijnen door de Israeli's werden doodgeschoten en een derde gewond, geeft aan dat het niet ging om ''terrorisme'' maar om een verkeersongeluk. Het was dus het zoveelste incident in een langzamerhand vrijwel eindeloze rij waarin Palestijnen die te had, verkeerd of roekeloos rijden, dan wel betrokken raken in een aanrijding,  standrechtelijk worden doodgeschoten omdat ze verdacht werden van een ''car ramming attack''. (zie de opsomming onderaan dit artikel). 

Bij de gebeurtenis in Kafr Ni'mah werden twee Palestijnen  gedood en een derde gewond bij wat volgens de Israeli's een aanval met een auto was. Ook twee Israelische militairen raakten erbij gewond. Uit een onderzoek van PCHR bleek echter dat de drie Palestijnen op weg waren naar hun werk in een bakkerij waar ze vroeg werden verwacht. ''De drie werden verrast door de aanwezigheid van Israelische voertuigen op hun weg en botsten erop, waarbij de motorkap van hun auto beschadigd werd,'' aldus de PCHR.

Onderzoek van PCHR wees uit, aldus het rapport, dat Israelische militairen met drie voertuigen om omstreeks 2.30 uur in Kafr Ni'mah (ten westen van Ramallah) waren waar ze het huis binnenvielen van Yousef Mahmoud al-Deek (42), die ze arresteerden en meenamen naar de ingang van het dorp waar de voertuigen stonden. Eéen van die voertuigen was echter beschadigd geraakt, of kapot gegaan. ''Om ongeveer 3.20 uur naderden de drie burgers (Palestijnen) en de chauffeur was kennelijk verrast door de aanwezigheid van de Israelische voertuigen, had de auto niet onder controle en botste tegen één van de Isarelische voertuigen. De Israeli's openden daarop meteen het vuur, waarbij ze twee van hen doodden en de derde verwondden. De gewonde werd gearresteerd en de lichamen van de twee anderen werden door de Israeli's meegenomen.'' 

Een PCHR-employee interviewde de getuige Majed Abu Rahma. ''Ik was op weg naar mijn werk bij de Ittihad Fruit Juice Company, die bij de ingang van Kafr Ni'mah ligt, aldus Abu Rahma. ''Ik ging door het centrum en zag niet bijzonders. Het weer was regenachtig en mistig. Toen ik op de weg van het dorp was was het zicht helder en er was straatverlichting, maar toen ik verder in de richting van het bedrijf ging, was de weg slecht en onverlicht. Toen ik 150 meter van de sapfabriek was, werd ik verrast door de aanwezigheid van Israelische soldaten op de weg. Ik begreep dat het Israeli's waren toen één van hen een zaklantaarn op me richtte. Ik reed ongeveer met een snelheid van 30 km per uur en was zo'n 6 - 10 meter van hen vandaan. Eén van hen hield me tegen en zei in het Arabisch: "Ga weg van hier, één van onze auto's is beschadigd". Ik ging terug. Ik was ongeveer 150 meter van hen vandaagnen het was ongeveer 3.20 uur. Ik zag een auto uit het dorp komen met een snelheid van 60-70 km per uur. Ze richtten er zaklantaarns op en de auto raakte toen uit de koers en botste tegen het Israelische militaire voertuig dat de weg blokkeerde. Ik hoorde de botsing en minuten daarna hoorde ik voortdurend schoten. Ik schat dat ongeveer 15-20 kogels werden afgevuurd.''

Andere voorvallen
 Het relaas  van PCHR plaatst de gebeurtenis dus volop in een - intussen lange - lijst van gelijksoortige gevallen. Ik geef een paar voorbeelden: de bestuurder van een graafmachine in 2014 die botste met een bus; een man die botste met een jeep met vier Shin Bet agenten in 2012 en hen zou hebben benaderd met een bijl (?);  een man in 2016 in ar-Ram die met collega's op weg naar zijn werk in een bakkerij te hard rijdend voorbij kwam;  de 39-jaruge Ziad al-Julani die in 2010 werd achtervolgd en doodgeschoten nadat hij per ongeluk twee agenten had aangereden; de 73-jarige oma Tharwat Sha'arawi die in 2015 snel op weg was naar haar zuster voor een lunch (te snel volgens de Israelische soldaten). En, meer recent:  de 19-jarige motorrijder Abdullah Tawalba (van wie ten onrechte gedacht werd dat hij explosieven bij zich had),  de 58-jarige zakenman Hamdan Tawfiq 'Arda die, zoals later bleek, geschrokken was van militairen op zijn weg in el-Bireh en een onhandige manoeuvre maakte, en Qassem Abassi (17) die met drie familieleden op weg was naar Nablus, waarbij de chauffeur zich vergiste in een afslag.

Het zijn maar een paar gevallen, in geen geval een volledig opsomming. Uiteraard heeft PCHR het Israelische optreden veroordeeld en de internationale gemeenschap gevraagd om een goede bescherming voor de Palestijnen. Maar dat vraagt PCHR al jaren.

De Israelische lezing is, dat vertel ik dan maar ten overvloede, volledig in strijd met wat PCHR zegt. Volgens Haaretz,  die het leger en de Shin Bet citeert,  waren de drie op de terugweg van een poging om molotov cocktails te gooien naar Route nr 443 (de weg Tel Aviv -Jeruzalem alleen voor Joden die door bezet gebied gaat, AbuP.) bij een legerplaats in de buurt. Toen ze de soldaten zagen met hun gestrande voertuig, veranderden ze van gedachten en reed de chauffeur in op de soldaten. Dit zou nog diezelfde maandag 4 maart zijn bekend door de enige overlevende Palestijn.
Ach, het is maar wat je gelooft: dat PCHR goed heeft geverifieerd dat het bakkersknechten waren, of dat het ging om drie jongen die spontaan op het idee kwamen om zelfmoord te plegen, want daar komt dit verhaal op neer. En vergeet daarbij dan vooral niet dat het leger, hoe zal ik het netjes zeggen, niet altijd de waarheid en niets dan de hele waarheid spreekt.