CIDI slaat met keuze van nieuwe directeur andere weg in

Het CIDI heeft per 1 september een nieuwe directeur. Het is de 57-jarige Hanna Luden. Een verrassende keuze, want Luden is nooit erg actief geweest binnen de Joodse gemeenschap of met zaken betreffende Israel, of het moest zijn dat ze bestuurslid was van het tamelijk stoffige Genootschap Nederland-Israel.
 Het persbericht zegt dat haar beroep ICT- consultant is. Daarnaast is ze lid van de Stichting Jiddisj en ook redactielid van het blad Gryne Mediene. Ze is in Israel geboren en is voor zover ik weet  één van de weinige mensen in Nederland die Jiddisch als haar moedertaal beheerst. Verder weet ik toevallig dat ze bestuurslid is van de afdeling van mijn vroegere partij, de PvdA, in Amsterdam-Oost en volgens het persbericht is ze blijkbaar ook lid van de buitenlandcommissie van de PvdA.
 Behalve dat ze een betrekkelijke buitenstaander is, is de keuze van Luden echter vooral opmerkelijk omdat ze, voor zover ik haar ken, een gematigde kijk op de gang van zaken heeft en zeker geen verdediger van Israel-door-dik-en-dun is.
Tegen de NRC zei ze  dat ze ''een zuivere discussie over Israel wil voeren''. Kennelijk wil het CIDI-bestuur na de debacle met het ongenuanceerd rechtse, ongeleide projectiel Esther Voet een heel ander en meer realistisch geluid laten horen. Hoe dat te verenigen is met het onrealistische, om niet te zeggen hysterische hasbara-klimaat dat vanuit Israel de laatste jaren overwaait, is een grote vraag. Maar als Luden inderdaad een genuanceerder, realistischer lobby-geluid wil laten horen, dan wens ik haar oprecht en van harte succes. Zoals het nu gaat verdiept en verbreedt de kloof tussen de Israel-critici en de Israel supporters zich met de dag. Als ze ertoe zou kunnen bijdragen dat de twee zijden weer een beetje met elkaar in gesprek zouden kunnen komen en discussies weer mogelijk worden, dan valt dat toe te juichen    

CIDI-voorzitter a.i. Ronnie Eisenmann roemt in het persbericht ook Ludens inhoudelijke kennis en advies- en managementervaring. 'Ze zal hiermee het CIDI, als kenniscentrum over Israël en antisemitisme, verder kunnen verstevigen,' meent hij. Wat dat laatste betreft is er ook nog wel wat werk aan de winkel. Als we horen dat een CIDI-medewerkster meent dat het verkeerd is dat met Nederlands geld boetes worden betaald voor in beslag genomen landbouwwerktuigen van Palestijnen ''als daarmee geweld is gepleegd'' (alsof die dingen ooit om die reden worden afgepakt). Of als een ander lid van de CIDI-staf het in een bericht op de site over de Ezzedin al-Qassem Brigades als de strijdmacht van de Islamitische Jihad heeft, terwijl dat de strijdmacht is van Hamas, dan is er nog erg veel werk aan de winkel voor het CIDI werkelijk een ''kenniscentrum'' genoemd mag worden. Ik denk dat we Hanna Luden maar sterkte moeten wensen.