Nederzettingen breiden uit via 'veiligheidzones' op privé grond van Palestijnen

Prikkeldraad bakent de van Palestijnen afgenomen grond af van de''veiligheidszone'' rond de nederzetting Psagot. (Foto Eliana Apomte 2008)

Veel Israelische nederzettingen op de bezette Westoever van de Jordaan zijn omgeven door zogenaamde ''veiligheidszones'', en meestal is dat privé-grond van Palestijnen die voor dat doel - via militaire orders - bij de nederzettingen is gevoegd als een soort ''bufferzone''.  Het gaat om honderden hectaren. Volgens de krant Haaretz is dat vooral gebeurd tijdens de Tweede Intifada van 2000-2002, toen er enkele aanvallen op nederzettingen hebben plaatsgevonden en ook kolonisten werden gedood.
In theorie kunnen de eigenaren van de grond toestemming vragen om de nederzetting binnen te gaan en de grond te bewerken, maar de procedures zijn omslachtig en de permissie wordt zelden verleend. Haaretz meldt dat veel nederzettingen de tot ''veiligheidszone bestempelde gebieden intussen voor heel andere doeleinden zijn gaan gebruiken en de bufferzones vaak gewoon bij de nederzetting hebben gevoegd. Het militaire gezag van de Westoever met de misleidende naam ''Burgerbestuur'' dat in deze zaken de supervisie heeft, laat dat oogluikend toe.
Eerlijk gezegd is Haaretz met deze vaststelling wat aan de late kant, want dit soort praktijken zijn al wat langer bekend. Maar het is fijn dat een echte officiële Isarelische krant het nu ook een keer meldt. Misschien dat verstokte Israel-fans het dan ook geloven.
De krant schrijft dat bij zeven van de 12 door hen onderzochte nederzettingen met de grond heel andere dingen worden gedaan. Bijvoorbeeld Karmei Tzur nam in 2005 een stuk land in beslag om de nederzetting vanuit het noorden te beschermen. Maar nu is daar een basketball veld op verrezen. In de nederzettingen Ateret, Pnei Hever, Nahliel en Kiryat Arba, worden de bufferzones gebruikt als landbouwgrond van de kolonisten. In Kiryat Arba zijn bovendien prefab huizen in de bufferzone geplaatst. 
In Mevo Dotan werd in de bufferzone een weg aangelegd die de nederzetting verbindt met een satelliet, een zogenaamde ''buitenpost''.  Volgens Haaretz worden de bufferzones alleen in de nederzettingen Hermesh, Shavei Shomron and Telem gebukt waarvoor zij waren bedoeld.
Afgezien van ''officiële'' buffer zones hebben sommige nederzettingen trouwens ook ''onofficiële zones'', waar het leger en de hoofden van de plaatselijke veiligheidsdiensten ''rode lijnen'' hebben uitgezet waar de Palestijnen niet overheen mogen. Soms zijn deze niet-officiële zones omgeven door een hek, soms wordt er alleen in deze dones ''gepatrouilleerd''.  Zo is de nederzetting Kokhav Hashachar deels omgeven door een hek, en deels door grote gebieden die voor Palestijnen verboden zijn. De nederzettingen Itamar en Ma’ale Michmash hebben tientallen dunams (meerdere hectaren) ingelijfd, als landbouwgebied. In Psagot worden huizen gebouwd in de veiligheidszone. 
De krant citeert Dror Etkes, een researcher die de praktijk van de nederzettingen in de bezette gebieden volgt. ''De ervaring leert,'' zegt hij, ''dat ook in de gevallen waar oorspronkelijk 'veiligheidsredenen' de aanleiding waren voor het sluiten van gebieden voor Palestijnen, dit uiteindelijk de facto een manier bleek te zijn om het gebied van de kolonisten uit te breiden. Er zijn meerdere manieren waarop de staat Palestijns bezit behandelt alsof het geen eigenaren heeft, '' aldus Erkes, ''en dit is er één van."
Haaretz heeft voor de goede orde ook het militaire ''Burgerbestuur'' om een reactie gevraagd. Dat antwoordde dat op sommige plaatsen waar in veiligheidszones wordt gebouwd, orders zijn gegeven om het werk te stoppen. Ook zegt het leger in actie te komen als Palestijnen klachten indienen.
Haaretz geeft geen commentaar op deze reacties. Daarom doe ik het maar: wat het leger zegt is bullshit. Niemand trekt zich van die ''stop work orders'' ooit wat aan en het leger komt nagenoeg nooit in actie na klachten van Palestijnen, over wat dan ook.