Het wachten is op de Joodse excuses

Een observatie van gastauteur Jaap Hamburger. Ik sluit me er volmondig bij aan. De eerste Zomergast toonde zich interessant, verstandig, en empathisch te zijn. Dat  in tegenstelling, helaas, tot zijn gastheer, de stroeve Thomas Erdbrink. (lees vooral de uitstekende recensie op Sargasso). Ook ik vond het een uitermate interessante avond, maar ik had niet anders verwacht.

Dyab Abou Jahjah. Ik zag en hoorde bij het TV-programma ‘Zomergasten’ een antikoloniaal, een idealistische activist, een man op zoek naar nieuwe vormen, structuren en menselijke verhoudingen, zonder de oude meteen aan de kant te schuiven, een man voor wie rechtvaardigheid een belangrijke waarde is, een Brusselaar, een liefhebber van Jacques Brel en Leonard Cohen, ik zag een snelle en bekwame prater, en bijwijlen een snelle denker en een bekwaam debater, een man die zich niet liet provoceren al zou provocatie volgens velen, daaronder begrepen de interviewer zijn handelsmerk zijn; ik hoorde iemand die zich niets in de mond wilde laten leggen wat hij niet gezegd had, en die hechtte aan nuance en detail, ik zag een man die houdt van het woord en de taal en van scenografie in de film, ik zag een man die door is gegaan met zich te ontwikkelen en die afstand kon nemen van eerdere opvattingen en emoties in zijn leven, ik zag een veelzijdige activist die putte uit meerdere bronnen en ervaringen, ik zag een man die vriendelijk kan zijn als hij wil, ik zag een man die zich durfde tonen.
En diverse joodse instanties, zelfbenoemde ‘woordvoerders’ en scribenten, wat hebben zij gezien? Niets, valt te vrezen, behalve dezelfde verwerpelijke antisemiet die zij al zagen, dagen, weken voordat de uitzending plaatsvond, of op zijn best een wolf in schaapskleren, en een interviewer die niet bij machte was hem te ontmaskeren. Deze instanties, die anderen vaak op hoge toon beschuldigen van een niet bewezen gezindheid van antisemitisme, en voor het minste of geringste van derden verontschuldigingen eisen, die zouden er goed aan doen nu zelf hun diepgemeende verontschuldigingen aan te bieden voor alle aantijgingen die zij hebben uitgestort over Dyab Abou Jahjah en de VPRO. Reken er maar niet op.