Dennis Ross, belangrijke adviseur van Obama, stapt op

Ross

Goed nieuws uit Washington. De belangrijkste adviseur van president Obama voor Iran, het Israelisch-Palestijnse conflict en de Arabische wereld, Dennis Ross, stapt per december op. Hij had vanaf het begin gezegd dat hij maar twee jaar zou blijven, schijnt het, en hij wil meer tijd geven aan zijn gezin.
Ross is dé belichaming van het mislukken van alle vredeprogingen in het Midden onder de presidenten Bush sr, Clinton, Bush jr en nu Obama. Hij wordt door velen ook gezien als één van de redenen van die mislukkingen. Hij is een havik voor wat betreft Iran en een overtuigde zionist als het aankomt op Israel, die door de Palestijnen diep wordt gehaat. Niet alleen omdat hij partijdig is, maar ook wegens zijn verregaande arrogantie. Zo voegde hij de Palestijnse delegatie tijdens de mislukte vredesbesprekingen van Camp David in 2000 een keer toe: Jullie weten best dat ik al jullie argumenten net zo goed ken als jullie en dat ik ze soms beter onder woorden kan brengen dan jullie zelf.' (Hij zelf onthulde dit in zijn boek The Missing Peace).
Ross' voormalige medewerker Aaron David Miller schreef over hem: 
 Dennis, like myself, had an inherent tendency to see the world of Arab-Israeli politics first from Israel's vantage point rather than that of the Palestinians... his own strong Jewish identity and his commitment to Israel's security combined with something else: a deep conviction that if you couldn't gain Israel's confidence, you had zero chance of erecting any kind of peace process. And to Dennis, achieving this goal required a degree of coordination with the Israelis...  
 Zonder het vertrouwen van de Israeli's geen vredesproces dus, maar de Palestijnen deden er duidelijk minder toe. Uit Ross' eerder genoemde boek The Missing Peace blijkt dan ook duidelijk dat Ross er altijd van uitging dat de concessies van hun kant moesten komen. Een houding die overigens niemand behoefde te verwonderen, want Ross was dan wel indertijd als ambtenaar van het State Department zijn carrière begonnen, maar in de jaren '80 had hij - met Martin Indyk die later ambassadeur in Israel zou worden - de think tank van de joodse lobby AIPAC opgericht, The Washington Institute for Near East Policy (WINEP).

Mitchell

Ross laatste missie was in september. Hij ging toen met zijn assistent David Hale naar Ramallah in een poging de Palestijnen over te halen om hun plan te laten varen om het lidmaatschap van de VN aan te vragen. Hij probeerde hen toen ervan te overtuigen dat de regering Netanyahu in dat geval klaarstond om de vredesbesprekingen te hervatten. De Palestijnen vonden dat een dermate onrealistische e beledigende voorstelling van zaken dat zij geïrriteerd de gesprekken afbraken.
Ross'vertrek kom overigens kort nadat in mei de speciale afgezant voor het Midden-Oosten van Obama, George Mitchell, eveneens opstapte (Pikant detail Mitchell kon het Ross en diens eigengereide optreden niet uitstaan, er waren tijden dat de twee niet met elkaar spraken). In Obama's entourage zijn u nog maar weinig mensen over die in het Midden-Oosten iets op gang  kunnen brengen. Dit temeer omdat ook de post van directeur Midden-Oosten en Afrika van de Nationale Veiligheidsraad vacant is na de recente benoeming van Dan Shapiro tot ambassadeur in Tel Aviv.
 De verwachting is dat het wel even rustig zal blijven op Midden-Oostengebied in Obama's omgeving. Misschien wel tot na de verkiezingen.