'Dictatuur van de seculiere meerderheid'

Hulde aan collegablogger Tineke Bennema, die in het geweer is gekomen tegen het gemak waarmee een meerderheid van links plus de PVV in de Tweede Kamer de 'weigerambtenaar'  heeft afgeschoten, de ambtenaar die het niet in overeenstemming kan brengen met zijn geweten om een homohuwelijk te sluiten. Om misverstanden te voorkomen: Tineke Bennema is een overtuigd voorstander van het homohuwelijk, maar vindt het verbod om te weigeren een aantasting van de internationaal erkende mensenrechten. Onder de titel 'Dictatuur der seculiere meerderheid' schrijft ze onder meer:

Tineke Bennema (foto Anja Maeulembelt)

Wat mij vooral opviel is dat de bezwaren van de weigeramtenaar worden opgevat als ‘meninkjes’ waar hij maar over heen moet stappen. En hierin zit volgens mij de crux, seculieren beschouwen het geloof tegenwoordig als een zoveelste opinie. En inderdaad, als je jodendom, christendom en islam ziet als een opvatting over het leven en meer niet, dan is de gevolgtrekking dat daarin geen hiërarchie is en de minderheid zich moet neerleggen bij een meerderheids standpunt. Bovendien: die ideeën zijn niet meer van deze tijd, en achterhaald, is het idee. Het ligt angstwekkend dichtbij de opvatting van de PVV dat islam een politieke ideologie is. Want het dedain van links voor religie neem bijna groteske vormen aan.
De laatste jaren zijn allerlei godsdienstenuitingen onder druk komen te staan, met dank aan links. Ik wil er hier graag op wijzen dat het GroenLinks voorvrouw Halsema was die vond dat islamitische vrouwen hun hoofddoekjes moesten ‘afslingeren’. In de Tweede Kamer was er dankzij links ook een meerderheid tegen het dragen van de burqa’a en tegen het onverdoofd ritueel slachten. Nu hadden we het afschaffen van weigerambtenaren wederom te danken aan een monsterverbond van links en de PVV. Mogelijk breekt er binnenkort ook weer discussie los over jongensbesnijdenissen.
Maar wat over het hoofd wordt gezien is dat het niet voor niets is dat twee fundamentele, afzonderlijke mensenrechten apart worden genoemd in de Verklaring van de Rechten van de mens: die van vrijheid van opinie en het ‘right to freedom of thought, conscience and religion’, waarbij geweten wat mij betreft centraal staat. En het toont maar weer aan dat het zeer actueel is om de vrijheid van godsdienstuiting niet uit onze grondwet te schrappen. Juist dat is geen progressie en liberalisme, maar behoudendheid, voortkomend uit extreem individualisme, dat gericht is op individuele autonomie en geen grenzen duldt. Grenzen die worden gesteld door traditie, geloof en gemeenschap.

Wie het hele stuk wil lezen: het staat hier op Bennema's blog,