Ritueel slachten is al bijna verboden, nu nog even het besnijden aanpakken

Besnijdenis in het antieke Egypte

Altijd al het gevoel gehad dat ik iets miste. Altijd al het gevoel gehad dat andere mannen meer succes hadden bij de vrouwen, gelukkiger waren in hun relaties, minder gestrest op het werk verschenen, tevredener door het leven gingen. Nooit geweten wat het was. Maar nu ben ik - besneden man - uit de droom geholpen. Hierdoor. Het stond op de site van nu.nl:

"Besneden mannen en hun partners hebben een slechter seksleven dan onbesneden mannen.
 Dat concluderen Deense onderzoekers van het Statens Serum Institut in Kopenhagen deze week in International Journal of Epidemiology. De Deense wetenschappers ondervroegen meer dan 5000 mannen en vrouwen over hun seksleven. Het bleek dat besneden mannen moeilijker tot een orgasme kunnen komen dan onbesneden mannen, terwijl hun vrouwelijke partners vaker last hebben van vaginale pijn.

Dit zorgt voor een minder plezierig seksleven voor beide. Vooral de aandacht voor het effect op vrouwen in dit onderzoek is bijzonder, het is de eerste keer dat hiernaar gekeken wordt."


Besneden mannen ontwikkelen een hardere huid op de eikel van hun penis en, zo schrijft nu.nl, ' hierdoor moeten besneden mannen harder en ruiger te werk moeten gaan om tot een orgasme te komen. Die ruigheid heeft weer tot gevolg dat vrouwen vaker pijn ervaren, acht keer zo vaak als bij onbesneden mannen.
Bovendien helpt bij onbesneden mannen de voorhuid bij het in- en uitgaan van de penis uit de vagina. Zonder deze afglijbeweging krijgen vrouwen eerder een droge vagina. Ze ervaren de gemeenschap vaak daardoor als pijnlijk.'

Aiaiai, niet alleen mannen zijn de dupe van het gemis van een voorhuid, ook vrouwen lijden onder hun ruige aanpak. Arme dames, wat sneu nu toch. 
Ik moet zeggen: het klinkt misschien wel een beetje plausibel. Veel mensen hebben nu eenmaal het idee dat het verwijderen van de voorhuid in feite een verminking betekent die seksuele handicaps tot gevolg zou kennen hebben. Het appelleert aan een breed gedragen angst, zal ik maar zeggen, een angst die bij velen grenst aan de angst voor castratie. Maar als iemand die toevallig zelf pas op wat latere leeftijd is besneden en dus de vergelijking kan maken tussen seks vóór en na de 'behandeling', kan ik niet anders zeggen dan dat het me voorkomt als de grootst mogelijke onzin. Ik zou de methodologie van dat onderzoek wel eens willen zien. Hadden die vrouwen met vaginale pijn die pijn vooral als ze met besneden mannen vreeën? Konden ze dat vergelijken met de ervaring als ze het deden met niet-besneden mannen? En hoe is dat 'moeilijker tot een orgasme komen' van de besneden mannen gemeten? Stond de onderzoeker ernaast met een stopwatch om te meten hoe lang ze erover deden? En om te turven hoe vaak het helemaal niet lukte?
Zelf  heb ik de ervaring dat het verschil tussen besneden en niet-besneden ongeveer nul is. Ik ga sindsdien niet ruiger te werk, het duurde niet of niet merkbaar langer voor ik klaarkwam, mijn partner van destijds klaagde niet en merkte evenmin verschil. Ook latere partners hebben me niet de indruk gegeven dat seks met mij een pijnlijke zaak zou zijn geworden.
En mijn ervaringen staan niet op zich. Tot voor heel kort was ik lid  van een joodse gemeente (de LJG) waar nogal wat mensen van gedeeltelijk joodse afkomst op latere leeftijd joods zijn geworden (zijn 'uitgekomen' zoals dat op zijn joods heet), en dan hoor je nog wel eens wat verhalen. En dat staat dan nog helemaal los van het feit dat het besnijden van mannen zo oud is als het jodendom zelf en onder joden voor zover mij bekend nooit echt aanleiding heeft gegeven tot klachten. (Wat moslims betreft is het volgens mij  niet veel anders, al ben ik daar iets minder zeker van). Besnijden is in feite een hygiëne verhogende maatregel, die de overdracht van  ziekten als aids wat remt en tot minder baarmoederhalskanker leidt bij de vrouwelijke partners. De maatregel werd al uitgevoerd in het faraonische Egypte. Eén van de redenen toen zou geweest zijn dat men dacht dat het de worminfectie bilharzia zou helpen voorkomen (wat overigens niet het geval was).

Wat er in ieder geval over te zeggen valt is dit: net als het ritueel slachten doormiddel van de zogenoemde 'halssnede' is het besnijden van jongetjes een ritueel dat sterk verbonden is met het jodendom en de islam. In beide religies gaat het om meer dan een symbool, het is haast een pars pro toto, een uiting die zo met die religie verbonden is, dat het bijna een synoniem is van het beoefenen van de religie zelf. En zoals de vrijheid om ritueel te slachten onder druk staat en dreigt te worden  verboden, zo staat ook de besnijdenis onder druk. Onder meer door alarmerend rapporten zoals dit van de artsenfederatie KNMG (waarin allerlei mogelijke complicaties van de ingreep worden genoemd, maar zonder dat er cijfers bij worden gegeven). Het is als bij de rituele slacht. Die staat, op mijns inziens wankele gronden, opeens op de tocht, nadat hij ruim 400 jaar ongehinderd in Nederland kon worden uitgevoerd. Het volgende dat dreigt te worden aangepakt is de besnijdenis. De godsdienstvrijheid van moslims en joden komt in een klap op harde wijze onder druk te staan. Zou het toeval zijn dat dit gebeurt in een tijd waarin overal in Europa, en niet in de laatste plaats in Nederland, vreemdelingenhaat een soort geaccepteerd goed is geworden?