Hoera: Israel laat twee vrachtauto's met aardbeien door uit Gaza!

Maandag was een vreugdevolle dag voor het belegerde Gaza. Twee vrachtauto's met in Noord-Gaza gekweekte aardbeien werden door Israel doorgelaten aan de grensovergang Kerem Shalom. Die aardbeien zijn  nu op weg naar Europa. Twee hele vrachtwagens voor de export!

Inderdaad een reden voor feest. Want het waren de éérste vrachtauto's met exportproducten die Gaza konden verlaten sinds een half  jaar. En dat dankzij Nederland! Want dankzij een overeenkomst die Nederland al een paar jaar geleden heeft kunnen bereiken - en waar het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag erg trots op is (minister Rosenthal voerde het onderwerp nog op in februari toen hij in Israel was en met zijn collega Avigdor Lieberman sprak) - mag Gaza landbouwproducten uitvoeren, vooral anjers en aardbeien, als enige exportproduct. In totaal mogen onder die overeenkomst per dag vijf vrachtauto's met die producten Gaza verlaten. Volgens de Israelische mensenrechtenorganisatie Gisha die zich onder meer met de blokkade van Gaza bezighoudt, komt het erop neer dat als Israel zich aan die overeenkomst houdt (wat het meestal niet of niet volledig doet) de export die het nu toelaat precies 1 procent bedraagt van de export die het in 2005 (voor de verkiezingsoverwinning van Hamas) toeliet. Toen mochten er namelijk dagelijks 400 trucks met exportproducten de Strook verlaten.  
Gisha citeert the Coordinator of Government Activities in the Territories (COGAT), wat de eufemistische Israelische naam is voor de instantie die de blokkade coordineert. COGAT merkt op haar website opgetogen op dat vorig jaar 399 ton aardbeien, 10 miljoen anjers, 6.5 ton cherry tomaten en 6 ton gele, rode en groene paprika hun weg naar naar Europese markten vonden. Het klinkt wellicht goed, zegt Gisha, maar dit was dus wel de totale export vanuit Gaza over een heel jaar.  En los van het feit dat Gaza nog wel heel wat anders dan aardbeien of anjers zou kunnen exporteren, moeten we volgens Gisha bedenken dat de Strook in potentie niet jaarlijks 399 ton, maar 2300 ton aardbeien zou kunnen exporteren en dat de hoeveelheid geëxporteerde cherry tomaten in 2005 niet 6,5 ton bedroeg, maar 904 ton, oftewel 140 keer zoveel. 
Gisha merkt ten overvloede ook nog op dat vóór 2007 ongeveer 85% van de export uit Gaza naar Israel en de Westoever ging, iets wat na 2007 volledig is verboden. Nu is de exportbestemming dus Europa, maar dat  is duur wegens de transportkosten en levert ook weinig op door een geringe vraag. Volgens Gisha kan dit dan ook geen echte export genoemd worden, maar is het eigenlijk een soort van ontwikkelingshulp.  
 Hier past nog wel één opmerking bij. Ik heb de afgelopen paar jaar vaak in discussies van de kant van de gestaalde Israel fans gehoord dat Israel zich in 2005 uit Gaza terugtrok en dat de Gazanen er vervolgens zelf een potje van hebben gemaakt. 'Het had het Hong Kong van het Midden-Oosten kunnen worden,' zo heb ik vaak gehoord. Waarop ik dan meestal tegenwerp dat het dan blijkbaar wel een Hong Kong zou zijn dat met ontwikkelingshulp op de been gehouden moet worden, omdat Israel alle im- en export verhindert en ook nog eens zorgt dat de mensen er niet in en uit kunnen.
Maar vooruit, laten we niet te somber zijn In 2009 verrotten de aardbeien na de pluk omdat ze niet weeden doorgelaten, en aten de schapen de anjers op. Dit jaar gaat het vast beter.    

Kleurig veevoer. (Getty)