Israel gooit correspondent Derk Walters eruit. NRC, wat nu?

Het kan intussen weinig mensen zijn ontgaan: Israel gooit de correspondent van NRC Handelsblad eruit. In juli moet hij weg zijn. Terwijl iedereen met afschuw kijkt naar wat er in Turkije gebeurt met de (pers)vrijheid gaat het land dat zichzelf trots de ''enige democratie'' in het Midden Oosten noemt eveneens de persvrijheid te lijf. Dat deed het natuurlijk al jaren doordat het nooit de censuur heeft afgeschaft die het in zijn beginjaren instelde en daarmee dingen aan het oog blijft onttrekken, terwijl het ook bepaald niet vies is van het verschaffen van tendentieuze informatie (hasbara).

In de tijd van Trump, die Witte Huiscorrespondenten van zijn persconferenties weert en kranten verwijt ''nepnieuws'' te maken, kan Israel natuurlijk niet achterblijven. Uit het verhaal dat NRC Handelsblad over de gang van zaken geeft, blijkt duidelijk dat het erom ging een onwelgevallige journalist te lozen. De correspondent, Derk Walters, werd er eerst van beticht dat hij ''activist'' was en aanvallen op Israeli's goedpraatte of zoiets.
Vervolgens werd de belachelijke reden opgegeven dat NRC Handelsblad geen door de supermogendheid Israel erkend nieuwsmedium was (omdat de hoofdredacteur ook in de directie zit, dat zijn ze daar niet zo gewend) en tenslotte omdat er iets met Walters' visum niet in orde was geweest. Het zou een hoofdstuk kunnen zijn uit de cynische, satirische roman ''Het verborgen leven van Said de Pessoptimist'' van Emile Habibi waarnaar dit blog is genoemd.

Het was ook te verwachten. NRC Handelsblad heeft de laatste tijd een aantal uitstekende, kritische correspondenten naar Israel afgevaardigd, te weten Guus Valk, Leonie van Nierop en nu dus Derk Walters. En mensen die goed en feitelijk over Israel berichten zijn daar helaas de laatste tijd verminderd welkom zullen we maar zeggen. (En dan zijn er ook gluiperige types als die Herman Loonstein van zijn familieclubje ''Federatief Joods Nederland" die zakkige briefjes naar de Israelische autoriteiten gaan sturen).  In Israel hebben ze liever types zoals Monique van Hoogstraten van de NOS, die soms hun best doen maar als het erop aankomt toch steeds weer de officiële Israelische woordvoerders napraten. Dat is in feite wat het Israelische ''Government Press Office'', de  officiële waakhond over de pers, ons hiermee duidelijk maakt.
De vaag is nu wat NRC Handelsblad gaat doen. Een nieuwe correspondent sturen? Die hetzelfde gedonder gaat krijgen? Of iemand die een ''Van Hoogstratentje'' gaat doen? Of gewoon niemand omdat Israel toch al doorgaan pers en andere vrijheden meer en meer te beknotten? Ik benijd de mensen niet die deze beslissing moeten gaan nemen.