Palestijnse hongerstaking nu 26 dagen oud, Rode Kruis mocht eindelijk Barghouti bezoeken

De hongerstaking van Palestijnse gevangenen in Israelische gevangenissen beleefde donderdag zijn 25ste dag. De Fatah beweging deed op die dag een oproep aan al haar volgelingen in de gevangenissen om zich bij de stakers te voegen. Een 100 tal nieuwe stakers met verschillende politieke achtergronden gaf gehoor aan de oproep en voegde zich bij de naar schatting 1.500 of 1.600 man van het eerste uur.
Donderdag was ook de dag dat een delegatie van het internationale Rode Kruis de ''voorman'' van de staking, Marwan Barghouti, bezocht in de Jalameh gevangenis, waar hij in ''eenzame opsluiting'' zit. eerder had het Rode Kruis geen toestemming gekregen de Fatah leider te bezoeken. Ook de Israelische parlementariër Youssef Jabareen werd toestemming geweigerd en hetzelfde gold voor zijn advocaten. Het Rode Kruis bracht overigens geen nieuws naar buiten over het bezoek.
Israel heeft geprobeerd Barghouti in discrediet te brengen door stiekem opnamen van hem te maken in zijn  cel, waarop te zien zou zijn dat hij iets zou eten. Gezegd werd een koekje, en later nog iets, een chocoladewafel of iets dergelijks. Wat het was, was niet te zien. Misschien was het wel zout, iets dat de gevangenisautoriteiten regelmatig afpakken van de stakers, om hen het leven  nog onaangenamer te maken.
De opname van dit ''breken van de staking'' ging tot grote vreugde van Israeli's overal rond op de sociale media. (Laten ze zelf eens proberen drie weken niet te eten, zou je zeggen). De beelden werden ook vertoond aan de hongerstakende gevangenen, zo werd bekend, maar maakten daar weinig indruk. Een aantal Palestijnse mensenrechtenorganisaties heeft  intussen in een gezamenlijke  brief aan de Israelische autoriteiten het verzoek gedaan een strafrechtelijk onderzoek te openen naar de Israelische gevangenisautoriteiten (IPS). De opnamen van Barghouti zouden wederrechtelijke zijn gemaakt. De IPS heeft volgens de organisaties alle het recht dat te doen in het geval de veiligheid van de gevangene gevaar zou lopen. 
 De IPS gaat overigens door met maatregelen om de wil van de stakers te breken. Zo worden zij regelmatig van de ene naar de andere gevangenis gesleept en naar believen in eenzame opsluiting opgesloten. Eén gevangene, Nasser Abu Hmaid, die bezoek mocht hebben van zijn advocaat (een uitzondering en afgedwongen door een uitspraak van het Israelische hooggerechtshof) zei dat hij in de afgelopen weken zeven keer heen en weer is gesleept. De meeste gevangenen mogen overigens nog steeds geen advocaat zien. Hun zout wordt regelmatig afgepakt (zout water is het enige dat zij nuttigen), en alle vergunningen voor familiebezoek zijn ingetrokken voor de stakers.         
De stakers hebben intussen te maken met een verslechterende conditie: verlaagde hartslag, duizelingen, storingen van het gezicht of het gehoor zijn normaal. Flauwvallen en bloed opgeven komen ook voor. Levensgevaar is niet uitgesloten. De stakers staken voor meer familiebezoek en ruimere voorwaarden daarbij, vrije toegang tot medische verzorging (nu wordt dat nog door de gevangenisautoriteiten beslist en dat betekent heel vaak verwaarlozing), het toepassen van de door de VN in 201 aanvaarde ''Mandela regels'' die eenzame opsluiting langer dan 15 dagen verbieden (nu zitten Palestijnse gevangenen in Israel vaak maanden achtereen in eenzame opsluiting) en het terugdringen van het wapen van de administratieve detentie. Deze gevangenisstraf zonder vorm van proces mag alleen in uitzonderlijke gevallen worden gebruikt. Israel kent op dit m moment echter 688 van dit soort gevallen.
Buiten de gevangenissen is er veel steun  voor de stakers. Op veel plaatsen op de Westoever staan solidariteitstenten opgesteld  en er worden betogingen gehouden. Donderdag vielen er nog 11 gewonden toen Israel een solidariteitsmars vanuit Bethlehem bij de nederzetting Bet El uiteen joeg. Vijf gewonden werden getroffen door scherpe munitie, vijf anderen door ''rubberkogels"" en één werd geraakt dooreen Tutu kogel, een kleinere (.22 kaliber) kogel. Naast de betogingen op de Westoever of in  Gaza worden er ook door groepen hongerstakingen of manifestaties gehoduen in onder meer Parijs, Barcelona, Londen, Brussel en Chicago.