De dode Mohammd Zakarna. (Ma'an)
Een Palestijnse jongen van 16 is zaterdagmorgen door Israelische militairen doodgeschoten bij het Jalama checkpoint ten noorden van Jenin op de Westoever. Het Israelische leger meldde dat er een ''aanval met een mes was voorkomen''. Aan Israelische kant raakte niemand gewond. Palestijnse ooggetuigen zeiden dat er helemaal geen sprake was geweest van een aanval met een mes. De dode jongen werd geïdentificeerd als de 16-jarige Muhammed Zakarna uit de plaats Qabatia. Ooggetuigen zeiden dat de Israelische soldaten hem wegsleepten nadat hij was neergeschoten en verhinderden dat personeel van de Palestijnse Rode Halve Maan hulp boden.
Met de dood van deze jongen is het aantal Palestijnen dat sinds het begin van deze mand door Israel is gedood tot tenminste 56 gestegen,
Het Palestijnse ministerie van Gezondheid maakte dit bekend. Het publiceerde de 56 namen. Van hen werden er 28 gedood bij aanvallen op Israelische militairen of burgers. In een aantal van deze aanvallen rijzen echter vragen of er wel echt van een aanval sprake was. Ooggetuigen spreken dat nogal eens tegen en ook video-opnamen laten in een aantal gevallen zien dat al of niet vermeende aanvallers werden gedood op een moment dat van een dreiging geen sprake kon zijn. Een aantal mensenrechtenorganisaties heeft eerder geprotesteerd tegen de ''shoot-to-kill-policy'' die werd gepropageerd door Israelische politici en functionarissen. Zij deden dat in een verklaring die was ondertekend door de Association for Civil Rights in Israel(ACRI), Amnesty International – afdeling Israel, B'Tselem, Gisha, Public Committee Against Torture in Israel, HaMoked, Yesh Din, Adalah, en Physician for Human Rights – Israel.
11 opmerkingen:
Beste Abu,
De berichtgeving in de westerse media gaat regelmatig over het doden van Paltestijnse tieners door Israel. Dat gaat meestal in de trand van Israel schiet op 'onschuldige' tieners, waardoor Israel telkens weer in een slecht daglicht komt te staan. Over de diepere achtergronden wordt doorgaans niets of eenzijdig iets vermeld.
Het feit dat jonge Palestijnen van bijvoorbeeld 13 of 16 jaar behoefte hebben om willekeurig Joden neer te steken geeft toch te denken. Dat iemand op jonge leeftijd daartoe geneigd is, betekent dat óf een tiener een trauma heeft opgelopen door bijvoorbeeld het verlies van een familielid in de Gaza-oorlog, óf de jongere heeft van thuis, op school of via de media zoveel haat tegen joden toegestopt gekregen, dat het niet beter weet dan dat het doden van een Jood een 'goede zaak' is. Ik bang dat het in de meeste gevallen om het laatste gaat.
Natuurlijk is elk verhaal gekleurd, van welke zijde ook. Ook worden dezelfde gebeurtenissen verschillend beleefd, vanuit verschillende perspectieven. Daarnaast is de berichtgeving vanuit de 'Palestijnse zijde' en de 'Israelische zijde' in veel gevallen zelfs tegenstrijdig.
Ik weiger te geloven dat Israel structureel lukraak op (jonge) Palestijnen schiet. Daar zit in elke situatie een verhaal achter dat naar mijn mening vaak slechts gedeeltelijk wordt weergegeven, ten faveure van de Palestijnen.
Als Israelische politie/militairen voor de keuze worden gesteld een jonge Palestijn neer te schieten, of hem zijn gang te laten gaan bij het neersteken van Joden, dan kan ik me voorstellen dat in dit dilemma voor het eerste gekozen wordt, hoe tragisch dat ook is. Maar dan is niet (alleen) Israel verantwoordelijk voor de dood van de tiener, maar ook zijn thuisfront die hem geleerd heeft Joden te haten.
Uw standpunt ten aanzien van de rol van Israel in deze is mij duidelijk. Mijn vraag aan u is of u het neersteken van Joden door Palestijnen veroordeelt.
André Meijerink,
Percepties zijn hardnekkig en vaak zijn persoonlijke ervaringen nodig om eerder gevormde meningen aan de hand van de werkelijke situatie te herzien. Ik spreek uit ervaring.
Ik deel niet uw mening dat de Westerse pers over het algemeen het beeld schetst van ''Israel dat lukraak op onschuldige (jonge) Palestijnen schiet''. Als dat zo was, was de reactie van de publieke opinie en de politie intussen ook wel anders dan hij (al tientallen jaren) is.
Ik deel evenmin uw mening dat jongeren die op Israeli's insteken dat ofwel doen vanuit traumatisch verlies van een familielid of omdat hij/zij dat op school of thuis heeft geleerd. Het is een hardnekkig verhaal van rechtse Israeli's en hun fans dat Palestijnen ''door hun ouders of op school worden opgevoed om te haten''. Wat ze daarbij vergeten is dat Palestijnen inderdaad al tientallen jaren worden opgevoed om te haten, maar dat zijzelf en de Israelische bezetting verantwoordelijk zijn voor die opvoeding - door landroof en huizenroof, het totale gemis aan waardigheid, de onophoudelijke vernederingen door kolonisten en het leger, de totaal oneerlijke ''rechtsspraak'', belemmeringen bij studie, vertrek naar het buitenland, de belemmeringen van het economisch verkeer of verkeer in het algemeen (checkpoints), de nachtelijke invallen in hun huizen, gigantische aantallen arrestaties, en geweld jegens henzelf, hun familie en hun vrienden dat vaak eindigt in verminking of de dood.
Ik ben het weer wèl met u eens dat de berichtgeving in Israelische en Palestijnse media vaak tegenstrijdig is, waarbij ik opmerk dat de Palestijnse versie over het algemeen het vaakst wordt bevestigt door Israelische, Palestijnse en internationale mensenrechtenorganisaties. Uit deze situatie rijst het beeld op dat er inderdaad aanvallen met messen worden gepleegd, maar naar alle waarschijnlijkheid minder vaak dan Israel ons wil doen geloven en dat in minstens een aantal gevallen bewezen kan worden geacht dat Palestijnen die geen enkele dreiging opleverden domweg zijn geliquideerd. (Iets wat trouwens al veel langer aan de gang is, zie bijvoorbeeld dit blog of rapporten van B'tselem en Amnesty International).
Wat mij in dit verhaal het meest dwarszit is dat er nooit onderzoeken naar dit soort gevallen worden ingesteld, met als gevolg dat voor kolonisten en ''trigger happy'' soldaten het jachtseizoen geopend blijft. Nooit wordt en er nooit iemand ergens voor bestraft. En zo blijft een flink deel van de publieke opinie in het Westen ook vasthouden aan het beeld van de ''moorddadige'' Palestijnen die zomaar, alleen om dat ze hen zonder reden haten, Joden neersteken. (wordt vervolgd)
(vervolg André Meijerink,)
Tenslotte uw vraag of ik het neersteken van Joden door Palestijnen veroordeel. Ik vrees dat ik daar, omdat veruit de meeste gevallen niet worden onderzocht, niet zonder meer een mening over heb. Er zijn steeds gewoon te veel vragen: was er wel sprake van een een aanval, had de verdachte wel echt een mes of werd het achteraf bij zijn/haar dode lichaam neergelegd, werd de verdachte niet geprovoceerd, was het niet domweg een moord door een Israeli? En dat is dus nog los van het feit dat ik denk dat Palestijnen nagenoeg allemaal wel een 1000-tal redenen hebben voor agressie (hoeveel bewondering moeten we niet hebben voor die mensen die principieel kiezen voor geweldloos verzet?).
Kort gezegd: ik ben een voorstander van geweldloos verzet en denk dat het onverstandig, contraproductief en in sommige gevallen vast ook wel misdadig is om een mes te pakken en iemand neer te steken. Maar het veroordelen is gratuit. Wat ik veroordeel zijn de omstandigheden. En wat dat betreft: Ik veroordeel ook geen individuele politiemannen en/of soldaten die Palestijnen provoceren en ze vervolgens doodschieten, of die een al op de grond liggende Palestijn afmaken met een paar schoten (zaken die sinds ik blog - nu zes jaar - vele malen, wellicht tientallen keren, zijn voorgekomen). Ook in dit geval veroordeel ik het systeem, een systeem dat dit tolereert en zelfs aanmoedigt, en het feit dat die soldaten en politiemannen thuis en op school wordt geleerd Palestijnen te minachten en te haten).
"het feit dat die soldaten en politiemannen thuis en op school wordt geleerd Palestijnen te minachten en te haten" ....
Is dat werkelijk een feit? Is het meetbaar, onderzocht en/of onderbouwd? Kunt u een link sturen waar ik dit na kan lezen?
Leendert
Leendert,
Op dit blog staat een interview met professor Nurit Peled Elhanan van de Hebrew University die een onderzoek heeft gedaan naar Israelische schoolboeken. http://abu-pessoptimist.blogspot.nl/2012/12/israelische-schoolboeken-bevestigen.html
Er zijn natuurlijk meer voorbeelden. Vijftig rabbijnen die uitspreken dat Joden geen huzien aan niet-Joden (Arabieren) behoren te verhuren. http://abu-pessoptimist.blogspot.nl/2010/12/vijuftigtal-rabbijnen-onderschrijft.html
Of over hoe op Israelische scholen Arabische les wordt gegeven. http://sargasso.nl/arabische-les-op-israels-middelbare-scholen-gaat-alleen-over-moord-en-terrorisme/
Er zijn ook legio opiniepeilingen waaruit blijkt dat Palestijnen, laten we zeggen, niet populair zijn bij de jongeren in Israel.
Leendert: Zie Nurit Peled-Elhanan, dochter van Matti Peled, voormalig Generaal in het Israëlische leger Lees en huiver hoe ver Israël gaat in het ontkennen van zelfs maar het bestaan van Palestijnen. Ik hoop dat de links werken anders kun je zoeken op haar naam.
http://www.amazon.com/Palestine-Israeli-School-Books-Propaganda/dp/1845118138
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=t91McXHxiXY
Je reactie is precies datgene wat ik verwachtte: een boek van de activiste Nurit Peled. Het boek diende haar politieke agenda en is niet gebaseerd op feitelijkheden.
Hier een reactie op dit boek van Impact-SE, een non-profit, niet-politieke organisatie die zich wereldwijd bezig houdt met anylyze van schoolboeken:
http://www.impact-se.org/docs/reactions/individuals/NuritPeled2006.pdf
Terugkomend op je stelling:
"het feit dat die soldaten en politiemannen thuis en op school wordt geleerd Palestijnen te minachten en te haten".
Ik zie verder geen onafhankelijke onderbouwing van je gestelde feit. Misschien toch geen feit dan?
Leendert
Leendert, deze dan? Wat ouder maar nog steeds actueel.
l.8 No.2 2001 / Education in Times of Conflict
Focus
The Arab Image in Hebrew School Textbooks
How the Arabs were represented in Hebrew textbooks in Jewish and Israeli schools over one hundred years.
by Daniel Bar-Tal
From Generation to Generation
The negative stereotyping, which is still evident, and the delegitimization, which was common in earlier periods, are transmitted to the students from the first early years of their formal education in the elementary school up to their last classes of high school, when they are in advanced adolescence. This negative stereotyping is not surprising: the Jewish perception is founded on violent experiences with Arabs, adherence to their own Zionist goals, the insistence on relating only their own narrative, the concentration exclusively on their own challenges and needs, the focusing on Jews as victims, a lack of sensitivity and empathy to the aspirations of others, and the overall negation of the Arab case - all lead to the negative presentation of Arabs as such.
It was only in the late 1970s and 1980s that there first appeared books that provided an alternative presentation of the Arabs. Only the last few years of the 1990s saw the publication of history textbooks that can be seen as marking a new alternative trend that tries to present a more balanced and multidimensional presentation of the Arabs, in general, and of the Palestinians, in particular. But such books are few in number and limited in content. Their appearance is frequently accompanied by political outcry, media controversy, and political debate.
This review of the school textbooks suggests that, over the years, generations of Israeli Jews were taught a negative and often delegitimizing view of Arabs. The parents and the grandparents of the present generation were provided with the same negative image of the Arabs in their school textbooks as we see today, within the context of the prolonged Jewish-Arab conflict. One might add that it takes many years to rewrite school textbooks and a few generations to change the societal beliefs about the stereotyping and delegitimization of the Arabs.
References
Apple, M.W. (1979). Ideology and CurriClllum. London: Routledge & Kegan Paul.
Bar-Gal, Y. (1993). Moledet and Geography in Hundred Years of Zionist Education. Tel Aviv: Am Oved (Hebrew).
noon (1994). "The Image of the ‘Palestinian‘ in Geography Textbooks in Israel."
Joumal of Geography, 93, 224-232.
Bar-Tal, D. (1998). "The Rocky Road towards Peace: Societal Beliefs Functional to Intractable Conflict in Israeli School Textbooks." Journal of Peace Research, 35, 723-742.
Bar-Tal, D. & Zoltak, S. (1989). "Images of an Arab and Jewish-Arab Relations in School Readers." Megamot, 301-317 (Hebrew).
Bourdieu, P. (1973). "Cultural Reproduction and Social Reproduction." In R. Brown (Ed), Knowledge, Educational and Cultural Change. London: Tavistock.
Brosh, H. (1997). "The Sociocultural Message of Language Textbooks: Arabic in The Israeli Setting. Foreign Language Annals, 30, 311-326.
Down, A. G. (1988). Preface in H. Tyson-Bernstein. A Conspiracy of Good Intentions:
America‘s Textbook Fiasco. Washington D.e.: The Council for Basic Education.
Eden, S. (1971). On the New Curricula. Jerusalem: Maalot (Hebrew). Eisenstadt, S. N. (1967). Israeli Society. London: Weidenfeld and Nicholson.
Firer, R. (1985). The Agents of Zionist Education. Tel Aviv: Sifriyat Poyalim
Leendert,
Wie deze meneer Groiss, waar je naar linkt, googelt komt een stroom van anti-islam, anti-Palestijnse en extreme pro-Israel publicaties tegen. Wie kijkt wat zijn instituut voorstelt, het CMIP, komt een aantal namen tegen van bekende islam- en Palestijnen bashende lieden zoals de kolonist Itamar Marcus (van Palestine Media Watch), onze eigen PVV-Europarlementariër, de onlangs overleden prof. Hans ''Arabist'Jansen, en de vroegere financier van Geert Wilders, Daniel Pipes. Ik ben onder de indruk. Niet van hun deskundigheid, maar van het feit dat de hasbara-machine zich blijkbaar ook al via zo'n instituut als dit op de review van schoolboeken heeft gestort. Met voorspelbaar destructieve effecten, want ze vinden een gretig gehoor in het Amerikaanse Congres. Dank Leendert, dat je me op deze vervalser Groiss en zijn enge club hebt gewezen. Ik kende het bestaan ervan nog niet.
Dat jij denkt dat het boek van Peled Elhanan niet is gebaseerd op feitelijkheden verraadt dat je het nooit in handen hebt gehad. Het staat namelijk vol citaten en foto's en andere illustraties die boekdelen spreken en moeilijk weg te poetsen zijn.
Dat je vindt dat er verder ''geen onafhankelijke onderbouwing van het gestelde feit is'', ligt eveneens aan jou. Ik verwees naar stukken die door mij waren geschreven, en je vindt mij uiteraard niet onafhankelijk. Dat mag. Maar als je geklikt had op de links in die stukken, zou je hebben gemerkt dat de bron in beide gevallen de Israelische krant Haaretz was. Volgende keer dus je bril opzetten, zou ik zeggen. Verder verwees ik naar opiniepeilingen over de populariteit van Arabieren (Palestijnen) in Israel. Ik heb geen tijd/ zin om ze voor je op te zoeken. Maar ze zijn er wel degelijk en ze zijn evenmin mis te verstaan.
Inke,
http://israel-academia-monitor.com/index.php?type=large_advic&advice_id=8616&page_data[id]=174&cookie_lang=en
De Israeli academic monitor houdt zich bezig met: Our goal is to present the truth by making the activities of those academics more widely known and challenging their distortions and bias.
Abu, ik tracht kritisch te zijn, zeker omdat je iets als een feit presenteert maar vervolgens niet kan onderbouwen (minachting en haat). Journalistiek mag gkeleurd zijn, maar geen vooroordelen bevatten. Een tegenargument afdoen als Hasbara is te makkelijk, kijk ook eens naar de international advisory board´. Denk jij echt dat al deze mensen zich hiervoor lenen? Kom op .... ik schat je toch hoger in dan dat.
Leendert
Leendert,
Niet kan onderbouwen? Wat een onzin. Ik geef de onderbouwing,je gaat daar helemaal aan voorbij en beschuldigt mij vervolgens - zonder enige onderbouwing van jouw kant - van vooroordelen. Tja, zo win je dan een discussie zonder te hoeven discussiëren. Gefeliciteerd.
Wat de Advisory Board van die door jou bewonderde instelling betreft, ik ken ze niet allemaal, maar zie dat er een paar bijzitten (Edith Cresson bijv.) die geen moer afweten van het Midden-Oosten en een paar die rechts tot ultra-rechts zijn (Emmanuele Ottolenghi bijv. van de rechtse denktank Foundation for the Defense of Democracy, die in de Guardian de onzinnige stelling verdedigde dat anti-zionisme antisemitisme is). Ik denk niet dat hij veel moeite heeft met zijn reputatie als mensen zeggen dat wat Peled Elhanan schrijft laster is, en dat alle Palestijnse leerboeken antisemitische passages bevatten, ook al is van allerlei kanten uitvoerig beschreven dat ze al in 1994 (met steun van Nederland) volledig zijn vernieuwd en opgeschoond.
Maar wat ik in ieder geval heeeel erg zeker weet, is dat het CMIP geen serieuze zaak kan zijn als mensen als Itamar Marcus, Daniel Pipes en onze eigen leugenaar Hans Jansen erbij betrokken zijn/waren. Je kan op dit blog het nodige vinden dat ik over het waarheidsgehalte van deze drie heren heb geschreven. Zij worden geen van drieën binnen de wetenschappelijke wereld serieus genomen.
Een reactie posten